กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 647

ชาร์ลีรู้สึกขำจริง ๆ เมื่อเห็นการแสดงของเอเลน

เขารู้ว่าตอนนี้เอเลนขาดเงินจริง ๆ ปกติแล้วเธอใช้เงินจำนวนมากเพื่อตัวเอง แต่ตอนนี้เธอต้องเสียใจมากที่เงินของเธอหมดเกลี้ยงกระเป๋า

ตอนนี้เอเลนรู้สึกหดหู่มากขึ้นเมื่อเธอเห็นว่าจาค็อบกำลังจะไปเฮเวน สปริงส์เพื่อทานอาหารค่ำในคืนนี้

เอเลนพูดกับจาค็อบว่า “ไม่! ฉันต้องการให้คุณเอาเงินสองหมื่นเหรียญที่คุณจะใช้จ่ายในคืนนี้มาให้ฉัน!

“ทำไมผมต้องทำอย่างนั้นด้วย?” จาค็อบก็กังวลมากเช่นกัน และเขาก็โพล่งออกมาว่า “เอเลน ผมเตือนคุณแล้วนะ! เงินออมทั้งหมดของครอบครัวก็อยู่ในมือคุณแล้ว แม้ว่าคุณจะไม่ต้องการมอบให้ผมก็ไม่เป็นไร แต่คุณยังมาขอเงินจากผมอีกเหรอ?”

เอเลนเริ่มรู้สึกผิดขึ้นมา แต่เธอยังคงพูดอย่างดื้อรั้นว่า “งั้นคืนนี้คุณไปทานอาหารเย็นที่ราคาถูกกว่านี้ได้ไหม? คุณสามารถใช้เงินหนึ่งหมื่นดอลลาร์สำหรับอาหารค่ำและเอาเงินอีกหมื่นดอลลาร์ให้ฉันแทน!”

จาค็อบตอบอย่างโกรธเคืองว่า “คุณมีเงินอยู่ในมือตั้งเยอะ! ทำไมคุณต้องเอาเงินหนึ่งหมื่นไปจากผมอีก? คุณไม่คิดว่ามันมากไปหน่อยเหรอ?”

เอเลนพูดอย่างโกรธเคือง “ฉันไม่สน! ถ้าวันนี้คุณไม่ให้เงินฉันหนึ่งหมื่นดอลลาร์ ฉันจะไม่ปล่อยให้คุณไปทานอาหารเย็นคืนนี้! ถ้าฉันอนุญาตให้คุณก้าวออกจากบ้านนี้ในวันนี้ได้ แสดงว่าฉันเอเลน แพ้ต่อคุณแล้ว!”

"คุณมันบ้าไปแล้ว!" จาค็อบตอบขณะกระแทกตะเกียบลงบนโต๊ะ หลังจากนั้น เขาพูดอย่างโกรธเคืองว่า “ผมเตือนคุณแล้วนะเอเลน! ผมได้เกียรติจากท่านประธานและสมาชิกคณะกรรมการทุกคนออกมาทานอาหารเย็นในคืนนี้และผมได้แจ้งพวกเขาแล้วว่าเราจะรับประทานอาหารเย็นที่เฮเว่น สปริงส์กัน หากคุณจะทำให้ผมเสียหน้า ผมจะไม่มีวันยกโทษให้คุณหรือปล่อยคุณไปแน่ ๆ!”

“ก็ได้! แน่จริงก็มาสิ แล้วจะได้รู้ว่าใครกลัวใครกันแน่?”

เอเลนรู้สึกกังวลมากเพราะเธอต้องการเอาเงินหนึ่งหมื่นดอลลาร์จากจาค็อบ!

ถ้าเธอสามารถได้เงินมาหนึ่งหมื่นดอลลาร์ เธอก็จะสามารถต่ออายุบัตรความงามของเธอและไปบำรุงผิวหน้ากับเพื่อน ๆ ของเธอในตอนบ่ายได้

เมื่อตอนเช้าวันนี้ เพื่อน ๆ ของเธอได้นัดกันเพื่อไปร้านเสริมสวยเพื่อทำหน้าพร้อมกันในตอนบ่าย แต่เนื่องจากเอเลนไม่มีเงินในบัตรอีกแล้ว เธอทำได้เพียงปฏิเสธคำเชิญโดยอ้างว่าเธอมีธุระในช่วงบ่าย

ถ้าเพียงจาค็อบให้เงินหนึ่งหมื่นเหรียญแก่เธอได้ เธอก็สามารถไปร่วมกับเพื่อน ๆ ของเธอเพื่อทำหน้าได้ตามปกติ!

จาค็อบแทบรตะโกนออกมาด้วยความโกรธเมื่อได้ยินคำพูดของเอเลน เขายืนขึ้นและจ้องไปที่เอเลนขณะที่เขาพูดอย่างไม่พอใจ “เอเลน ทำไมคุณถึงไร้เหตุผลได้ขนาดนี้? เราให้เงินทั้งหมดกับคุณเสมอและผมยังให้เงินคุณหลายแสนดอลลาร์ที่ผมได้จากการขายของเก่า ทำไมคุณถึงยังไม่พอใจกับสิ่งที่คุณมีอีก? คุณเริ่มจะไปไกลขึ้นเรื่อย ๆ แล้วนะ!”

เอเลนกัดฟันก่อนจะพูดว่า “หนึ่งหมื่นดอลลาร์ไม่พอสำหรับอาหารค่ำเหรอไง? ฉันแค่ต้องการดัดนิสัยการใช้จ่ายเงินฟุ่มเฟือยของคุณ! ฉันไม่ต้องการให้คุณเป็นคนสิ้นเปลือง!”

ตาของจาค็อบเป็นสีแดงด้วยความโกรธขณะที่เขาพูด “ลองคิดเอาเองก็แล้วกัน! ผมได้เงินค่าขนมจากคุณเท่าไหร่ตลอดทั้งปี? ผมเคยใช้เงินฟุ่มเฟือยบ้างไหม? คุณนั่นแหละที่เป็นคนที่ฟุ่มเฟือยสุด ๆ ! ดูเสื้อผ้าและเครื่องประดับทั้งหมดที่คุณเป็นเจ้าของสิ แม้ว่าคุณจะไม่สามารถยัดเสื้อผ้าลงในตู้ได้อีก แต่คุณก็ยังซื้อเสื้อผ้าได้ไม่รู้จบ!”

เอเลนตอบอย่างโกรธเคืองว่า “ฉันทนทุกข์กับความคับข้องใจมาหลายปีแล้วหลังจากที่ฉันแต่งงานกับคุณ! ให้ฉันซื้อเสื้อผ้าหน่อยไม่ได้เหรอไง? นี่คุณยังมีสติอยู่อีกไหม?”

หลังจากนั้นน้ำตาก็เริ่มไหลอาบแก้มของเอเลนขณะที่เธอพูดว่า “ในตอนนั้น ฉันโดนเยาะเย้ยและดูถูกมากเมื่อคุณทำให้ฉันท้องก่อนแต่งงาน! หลังจากแต่งงานกับคุณ ฉันถูกแม่ของคุณรังแกและทำให้อับอายขายหน้าตลอดเวลา จนตอนนี้คุณยังตำหนิฉันที่แค่ซื้อเสื้อผ้าให้ตัวเอง ฉันช่างมีชีวิตที่น่าสังเวชจริง ๆ !”

จาค็อบรู้สึกว่าเขาอยากจะตาย ณ จุดนี้

เมื่อตอนที่พวกเขายังวัยรุ่น เอเลนเป็นคนทำให้เขาเมาเพื่อที่จะได้หลับนอนกับเขา!

ถ้าไม่ใช่เพราะสิ่งที่เธอทำ ทำไมรักแรกของเขาถึงโกรธมากจนเธอหนีไปอเมริกา!

เอเลนทำลายชีวิตของเขามาทั้งชีวิตและเหตุผลเดียวที่เขาเลือกทนกับเธอก็เพราะลูกสาวที่มีค่าของเขา อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เธอไม่ยอมให้เขาออกไปทานอาหารเย็นกับเพื่อนของเขาในคืนนี้ด้วยซ้ำ! มันไม่มากเกินไปหน่อยเหรอ?

ขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ จาค็อบก็ตัวสั่นด้วยความโกรธขณะที่พูดว่า “เอเลน คุณเองไม่รู้เหรอว่าในตอนนั้นคุณทำอะไรลงไปบ้าง? คุณยังกล้าที่จะมาว่าผมจริง ๆ เหรอ?

"ฉันทำอะไร?! คุณทำให้ฉันท้องลูกของคุณ!” เอเลนยังคงร้องไห้ขณะที่เธอตะโกนออกมาดัง ๆ

“ฉันเป็นแค่เด็กผู้หญิงไร้เดียงสาคนหนึ่งที่คุณเอาเปรียบหลังจากที่คุณทำให้ฉันเมา!”

“คุณ… คุณนี่มันเหลือเชื่อจริง ๆ !”

จาค็อบเสียใจมากจนรู้สึกอยากจะร้องไห้จริง ๆ ในช่วงสองสามทศวรรษที่ผ่านมา เขาได้อดทนและทนทุกข์อยู่ในใจ เขาไม่เคยคิดว่าเอเลนจะบิดเบือนความจริงและโทษเขาทุกอย่างแทน ผู้หญิงคนนี้ไร้ยางอายอะไรขนาดนี้?!

ตอนนี้แคลร์รู้สึกหนักใจเล็กน้อยและเธอก็พูดว่า “พ่อคะ แม่คะ ทั้งสองคนหยุดทะเลาะกันได้แล้ว ดีไหมคะ? เรามาทานอาหารเช้ากันอย่างสงบสุขได้ไหม?”