กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 788

การวางผังของชั้นสองเหมือนกับชั้นสามทุกประการ ในแต่ละชั้นมีสามห้องและสองห้องเป็นห้องนอนใหญ่พร้อมห้องนอนเล็กอีกสองห้อง

ห้องนอนขนาดใหญ่คล้ายกับห้องสวีทที่มีพื้นที่นั่งเล่นด้านนอกและห้องน้ำภายใน

ชาร์ลีและแคลร์เลือกห้องนอนนี้โดยแน่นอนอยู่แล้ว หลังจากนั้นพวกเขาจึงตัดสินใจมอบห้องนอนข้าง ๆ ให้ลอเรน

มีอีกห้องหนึ่งในชั้นสองและแคลร์วางแผนที่จะเปลี่ยนเป็นห้องอ่านหนังสือของเธอ เธอมักจะต้องเขียนแบบการออกแบบและวางแผนงานก่อสร้างสำหรับบริษัทของเธอ และเธอต้องการห้องที่เธอสามารถทำงานทั้งหมดของเธอได้

ชาร์ลีและแคลร์มองไปรอบ ๆ ห้องนอน ในเวลานี้ ชาร์ลีตั้งใจถามแคลร์ว่า “ภรรยาที่รัก เตียงที่เราซื้อให้ห้องนี้กว้างประมาณสองเมตรใช่ไหม?”

"ใช่ค่ะ" แคลร์พยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เนื่องจากห้องนอนใหญ่มาก มันคงจะไม่ดีถ้าเราเลือกเตียงที่เล็ก ๆ”

ชาร์ลีหัวเราะคิกคักก่อนจะพูดว่า “ถ้าอย่างนั้น มันจะไม่ใหญ่ไปหน่อยเหรอที่คุณจะนอนบนเตียงกว้าง 2 เมตร คนเดียว?”

แคลร์เข้าใจความหมายเบื้องหลังคำพูดของเขาทันที ใบหน้าของเธอแดงก่ำในทันทีและเธอถามด้วยเสียงเบา ๆ “หมายความว่าอย่างไรคะ?”

ชาร์ลียิ้มก่อนจะตอบว่า “ภรรยาที่รักของผม คุณไม่เข้าใจที่ผมพยายามจะบอกคุณเหรอ? ผมนอนบนพื้นมาสามปีแล้ว คุณไม่คิดว่าถึงเวลาที่ผมต้องอัพเกรดหน่อยเหรอ?”

แคลร์เขินอายมาก เธอรีบถามทันที “คือยังไงหรือคะ? ฉันไม่เข้าใจที่คุณพยายามจะบอก”

ชาร์ลีรีบตอบ “ผมหมายความว่าผมอยากอัพเกรดจากนอนบนพื้นเป็นนอนบนเตียง”

แคลร์หน้าแดงก่อนจะพูดว่า “ไม่มีใครบอกคุณนี่คะว่าไม่ได้รับอนุญาตให้อัพเกรด! มีครั้งหนึ่งที่ฉันเคยถามคุณ ว่าหนาวไหมที่จะนอนบนพื้น แต่คุณบอกฉันว่ามันไม่หนาวเลย! คุณจะว่าใครเรื่องนี้ได้ล่ะคะ?”

ชาร์ลียักคิ้วทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของแคลร์ หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “ภรรยาที่รักของผม ผมจะอัพเกรดตัวเองอย่างเป็นทางการทันทีที่เราย้ายเข้าไปอยู่ในวิลล่าใหม่ของเรา ตกลงไหมครับ?”

แคลร์รู้สึกอายมากและเธอก็ตอบอย่างรวดเร็วว่า “แล้วแต่คุณค่ะ!”

หลังจากนั้น แคลร์ก็รีบออกจากห้องนอน

ชาร์ลีรู้สึกมีความสุขมากในเวลานี้ ดูเหมือนว่าในที่สุดเขาก็จะพิสูจน์ตัวเองได้ หลังจากนอนบนพื้นมานานกว่าสามปี!

ในเวลานี้ เอเลนจงใจถามว่า “เงินออมของครอบครัวเราเหลืออยู่เท่าไหร่?”

จาค็อบตอบว่า “ทำไมเธอถึงถามฉันเรื่องเงิน?”

เอเลนตอบ “ฉันแค่ถามคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้เพราะฉันอยากรู้ ฉันขอเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ไม่ได้เหรอ?”

จาค็อบตอบว่า “เราเหลือเงินออมของครอบครัวประมาณหมื่นดอลลาร์ อย่างไรก็ตาม ฉันขอเตือนเธอว่าอย่ามีความคิดตลก ๆ กับเงินจำนวนนี้ หากเธอต้องการใช้จ่ายเงินในอนาคต เธอก็ควรออกไปหาเงินด้วยตัวเอง ถ้าไม่อย่างนั้น เธอก็กินอยู่และใช้ชีวิตได้ฟรีในวิลล่าแห่งนี้ แต่เราจะไม่ให้เงินเธอใช้จ่ายนอกบ้านอีก!”

ทันทีที่เอเลนได้ยินคำพูดของจาค็อบ เธอก็ไม่สามารถระงับความโกรธที่เธอรู้สึกอยู่ภายในได้อีกต่อไป เธอโพล่งออกมา “จาค็อบ วิลสัน! แกคิดว่าแกเก่งขนาดนั้นจริง ๆ เหรอ? ดูเหมือนว่าแกจะเย่อหยิ่งมากขึ้นเรื่อย ๆ ในเวลาไม่กี่วันที่ผ่านมานี้นะ!”

จาค็อบตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “อย่าลืมว่าเธอได้สูญเสียเงินออมของครอบครัวไปมากกว่าสองล้านดอลลาร์! ฉันใจดีกับเธอมากแล้ว!”

เอเลนดุใส่ว่า “อย่ามาใช้เรื่องนั้นกับฉันในตอนนี้! นี่ฉันยังไม่ได้เอาเรื่องแกเลย! ที่แกกล้าที่จะเปลี่ยนรหัสผ่านโทรศัพท์ของแกเป็นวันเกิดของมาทิลด้า! คาดไม่ถึงจริง ๆ ว่าแกจะทำแบบนี้!

เราแต่งงานกันมากว่ายี่สิบปีแล้วและฉันก็ให้กำเนิดลูกแกด้วย! ทำไมแกถึงยังคิดถึงนังนั่นในเวลานี้? แกคาดหวังอะไรอยู่ แกหวังที่จะได้คบกับนังนั่นอยู่หรือไง?”