กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 80

ชาร์ลีพยักหน้า “แล้วจะเกิดอะไรขึ้นถ้าฉันทำได้?”

เรย์มอนด์ตะคอก “ฉันจะต้องตรวจสอบกับผู้ประเมิน หากพวกเขาตรวจสอบได้ว่าคุณได้แก้ไขและกลับคืนสภาพความเสียหายได้เกือบทั้งหมด ฉันจะปล่อยให้คุณทั้งสองคนไป!”

“ได้เลย!” ชาร์ลีพยักหน้า "ถือว่าเป็นข้อตกลง!"

เขารีบหันกลับไปมุมทำงาน และเริ่มงานอย่างเงียบ ๆ เขาหยิบพู่กัน และร่างโครงร่างของแจกันบนกระดาษข้าวจีน

จากนั้นเคาะไข่เบา ๆ เพื่อให้เป็นรูเล็ก ๆ จุ่มนิ้วชี้เข้าไปในไข่เพื่อให้ได้ไข่ขาว จากนั้นเช็ดบนเศษแจกันแล้วกดลงบนแบบจำลองกระดาษ จากนั้นเขาทำขั้นตอนเดิมซ้ำ ๆ สำหรับชิ้นส่วนถัดไปและอีกชิ้นหนึ่งจนกระทั่งโมเดลกระดาษค่อย ๆ ถูกปิดทับด้วยชิ้นส่วนของแจกัน ...

ทุกคนเฝ้าดูอย่างเงียบ ๆ ในขณะที่กลั้นหายใจเพราะกลัวว่าจะขัดขวางกระบวนการของเขา

ครึ่งชั่วโมงผ่านไปเร็วมาก

เมื่อชาร์ลีลุกขึ้นยืนอีกครั้งสิ่งที่ปรากฏต่อหน้าทุกคนคือแจกันยูฮูชุนของราชวงศ์ถังที่ดูเหมือนจะได้รับการคืนสภาพขึ้นมาใหม่

เขายิ้มให้เรย์มอนด์ และพูดว่า “ลองดูสิว่ามีข้อบกพร่องไหม?”

เรย์มอนด์หยิบแจกันขึ้นมา และมองมันเล็กน้อยก่อนที่เขาจะทำหน้าตาบูดบึ้งอย่างดูถูก “นี่คุณกำลังล้อฉันเล่นใช่ไหม? คุณคิดว่าซ่อมเสร็จแล้วหลังจากใส่ไข่ลงไปอย่างนั้นเหรอ? ไอ้เวรเอ้ย นี่คุณ! ทำไมฉันไม่หักขาของคุณ และเอากลับเข้าไปใส่ด้วยกันกับไข่ฮะ?!”

“อย่าแตะแจกัน!”

ในขณะเดียวกันนี้เสียงที่คมชัด และฟังดูวิตกกังวลดังก้องมาจากประตูอย่างกะทันหัน

หญิงสาวที่มีเสน่ห์ในชุดลำลองสีขาวก้าวเข้ามาทันทีหลังจากนั้น

ผู้หญิงคนนี้มีใบหน้าที่สวยงามมากจับคู่กับรูปร่างที่สูง และสมบูรณ์ของเธอซึ่งดูสูงประมาณ 1.7 เมตร เธอยืนอยู่ข้างประตูเธอกำลังสแกนห้องด้วยสายตาที่เย็นชา และเย่อหยิ่งของเธอเปล่งประกายออร่าที่สง่างาม และเปล่งประกายราวกับราชินีหิมะ

การแสดงออกของเรย์มอนด์เปลี่ยนไปอย่างมากเมื่อเขาเห็นผู้หญิงคนนั้น เขาก้มศีรษะด้วยความเคารพและพูดว่า “คุณหนูทำไมคุณมาที่นี่ครับ?”