กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 855

ความกังวลของจาค็อบตรงไปตรงมาและเรียบง่าย เขากังวลว่าเอเลนจะกลับบ้านอย่างกะทันหันในอีกสองวันข้างหน้า โอกาสอันมีค่าที่จะเชิญมาทิลด้าไปที่บ้านของเขาจะถูกทำลายลงหากเอเลนกลับมา

เขาคงไม่กล้าที่จะเชิญมาทิลด้าไปที่บ้านของเขาในตอนที่เอเลนอยู่บ้าน เอเลนคงจะฆ่าเขาที่นั่น!

ดังนั้นเขาควรคว้าโอกาสเมื่อมันมาถึงให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

มาทิลด้าสะดุดเข้ากับความทรงจำในอดีตของเธอ

เนื่องจากเธอมาจากเมืองซัดเบอร์รี่ เธอจึงต้องอาศัยในหอพักขณะที่เรียนอยู่ที่โอลรัส ฮิลล์

ยิ่งกว่านั้น ในสมัยนั้น ผู้คนไม่ได้เปิดใจพอ ที่จะเปิดเผยว่าพวกเขามีความสัมพันธ์กัน และพวกเขาค่อนข้างขี้อาย สันโดษ พวกเขาไม่กล้าแม้แต่จะให้ครอบครัวรู้ เธออยากจะทำอาหารให้จาค็อบทานอยู่เสมอ แต่พวกเขาไม่เคยได้มีเวลาและสถานที่ที่เหมาะสมที่จะทำเลย

อันที่จริงมันไม่สะดวกเหมือนตอนนี้

ทุกวันนี้ คู่รักสามารถเช่าอพาร์ทเมนท์หรือโรงแรมผ่านแอปพลิเคชั่น Airbnb ได้ง่าย ๆ หากพวกเขาต้องการนัดเดทสุดโรแมนติกด้วยการทำอาหารกัน ที่เหล่านั้นต่างก็มีอุปกรณ์ทำครัวที่ครบครัน

แต่ในสมัยนั้น ไม่มีอย่างทุกวันนี้

หากพวกเขาต้องการจองห้องพักที่เกสต์เฮาส์ พวกเขาต้องมีจดหมายจากวิทยาลัยของพวกเขา ดังนั้นคู่หนุ่มสาวเหล่านี้จึงไม่ไปที่เกสต์เฮาส์หรือโรงแรมเพื่อได้ห้องพัก

ทางวิทยาลัยเองก็มีเกสต์เฮาส์ของวิทยาลัยเองเช่นกัน ซึ่งนักเรียนสามารถได้รับห้องพักตามบัตรประจำตัวนักเรียน ซึ่งไม่ต้องมีจดหมายอย่างเป็นทางการ แต่นักเรียนไม่กล้าทำเช่นกัน เพราะกลัวว่าเพื่อนหรืออาจารย์จะเห็นพวกเขา

ครั้งแรกที่มาทิลด้าและจาค็อบทำเรื่องต้องห้าม คือตอนที่จาค็อบแอบพาเธอกลับบ้านในคืนหนึ่งเมื่อไม่มีใครอยู่บ้าน พวกเขาทำเรื่องนั้นกันอย่างเร่งรีบ

ในตอนนี้ เมื่อคนสองคนหวนคิดถึงอดีตของพวกเขา โดยเฉพาะเวลาที่พวกเขาใช้ด้วยกันอย่างคู่รัก—รายละเอียดที่บ้าคลั่ง โรแมนติก และน่าอาย—หัวใจของพวกเขาเต้นแรง

ชาร์ลีพบว่ามาทิลด้าหน้าแดงอย่างผิดปกติ เธอดูค่อนข้างอายและเขิน

เขาอดคิดไม่ได้ว่า 'เราแค่พูดถึงการทำอาหารที่บ้านของเราใช่ไหม? ทำไมอยู่ดี ๆ เธอถึงหน้าแดงล่ะ?

จากนั้นเขาก็มองไปที่พ่อตาของเขาซึ่งอยู่ถัดไป และในทำนองเดียวกัน ชายชราคนนี้ก็หน้าแดงเช่นกัน

อันที่จริง เขาดูเคอะเขินและแข็งทื่อมากจนขยับนิ้วอย่างเก้ ๆ กัง ๆ ไม่รู้ว่าจะวางมือทั้งสองข้างไว้ตรงไหนดี