กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 890

“เธอคือคนที่ทำลายชีวิตลูกชายของฉัน! คิดว่าฉันจะสามารถชดเชยความสุขตลอดชีวิตของลูกชายได้ด้วยการทำร้ายเธอสองสามครั้งเนี่ยเหรอ?”

ผู้ต้องขังทุกคนในห้องขังทั้งหมดตกตะลึงในตอนนี้ ไม่มีใครคาดคิดว่าเอเลนจะทำเรื่องไร้ยางอายขนาดนี้ได้ในตอนนั้น!

คนเป็นผู้หญิงเกลียดอะไรมากที่สุด? ผู้ชายเจ้าชู้และเมียน้อยของเขาไงล่ะ!

คำพูดของคุณท่านวิลสัน กระตุ้นความเกลียดชัง และความน่ารังเกียจให้กับเอเลนจากทุกคนได้สำเร็จอีกครั้ง!

ทุกคนเริ่มรุมด่าเธอ

“ผู้หญิงที่น่ารังเกียจ และไร้ยางอายคนนี้กล้าทำเรื่องไร้ยางอายตั้งแต่อายุยังน้อยเลยหรือนี่! ทุเรศสิ้นดี!”

“จริงด้วย ผู้หญิงดี ๆ ที่ไหนถึงพยายามที่จะมีหลับนอนกับผู้ชายที่เมาแล้วด้วยล่ะ? เธอเป็นคนที่ไร้ยางอายได้ขนาดนี้เลยเหรอ?”

“เธอนี่มันน่าขยะแขยงจริง ๆ ! วิธีเดียวที่จะสอนนังจิ้งจอกไร้ยางอายอย่างเธอคือการทุบตีเธอ เพื่อที่เธอจะได้เรียนรู้บทเรียนอย่างหนักหน่วงไปเลย!”

เมื่อคุณท่านวิลสันเห็นว่าเธอปลุกระดมสร้างความเกลียดชังของผู้ต้องขังทุกคนในห้องขังที่มีต่อเอเลนได้สำเร็จ คุณท่านวิลสันก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกโล่งใจขึ้นเล็กน้อย

เธออดไม่ได้ที่จะคิดกับตัวเองว่า ‘เอเลน นังสารเลว! นี่แกกล้าที่จะพยายามยุยง และสร้างความบาดหมางระหว่างฉันกับนักโทษคนอื่น ๆ ในเวลาแบบนี้จริง ๆ เหรอ? ฉันจะพาแกไปให้ลึกในขุมนรกเลย คอยดู!”

ในเวลาเดียวกันนี้ คุณท่านวิลสันหลั่งน้ำตาขณะที่เธอบ่นอย่างโกรธเคือง “พวกเธอรู้ไหมว่าอะไรน่าขยะแขยงกว่านี้อีก?”

“ผู้หญิงไร้ยางอายคนนี้เป็นรูมเมทกับแฟนของลูกชายฉัน ทั้งคู่อยู่หอพักเดียวกัน และเป็นเพื่อนสนิทกัน”

“นังผู้หญิงไร้ยางอายคนนี้จึงหักหลังเพื่อนสนิทของเธอ และทำเรื่องไร้ยางอาย! เธอนอนกับแฟนของเพื่อนสนิทของเธอเอง!”