กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 891

เอเลนไม่เคยคิดว่าจะต้องมาทนต่อการถูกทุบตีและชดใช้สำหรับผลที่ตามมาจากการกระทำของเธอ เนื่องจากเรื่องมาทิลด้าผ่านมากว่ายี่สิบปีแล้ว

ตอนแรกเธอคิดว่าเธอจะสามารถโน้มน้าวให้เจนนิเฟอร์เข้าข้างเธอได้ เธอไม่ได้คิดว่าคุณท่านวิลสันจะล้มล้างความพยายามทั้งหมดของเธอเพียงแค่นำเรื่องนี้ขึ้นมา ในเวลานี้เธอกำลังจมลงสู่ขุมนรกที่ไม่มีที่สิ้นสุด

ผู้หญิงสองสามคนที่มาทุบตีเธออย่างรุนแรงล้วนประสบกับเรื่องราวที่น่าสลดใจจากบุคคลที่สามที่แทรกแซงการแต่งงาน และความสัมพันธ์ของพวกเขา ดังนั้น เมื่อพวกเขาทุบตีและเตะเธอ พวกเขาก็คิดไปถึงความเกลียดชังเก่า ๆ ที่เคยเกิดขึ้นและพวกเขาไม่ได้แสดงความเมตตาต่อเอเลนเลย

เอเลนเจ็บปวดมากจนเธอรู้สึกราวกับว่าเธอกำลังจะตายหลังจากที่เธอถูกทุบตีอีกครั้ง เอเลนรู้สึกช็อคหมดสติไปสองสามครั้ง แต่เธอถูกปลุกให้ตื่นเมื่อผู้ต้องขังคนอื่น ๆ เริ่มเตะและทุบตีเธอ

หลังจากที่กลุ่มคนทุบตีเอเลนเสร็จแล้ว คุณท่านวิลสันกล่าวต่อว่า “ฉันคิดว่าเราควรพาผู้หญิงไร้ยางอายคนนี้ไปที่ห้องน้ำเพื่อที่เธอจะได้ไม่ทำให้เราหงุดหงิดใจอีกต่อไป!”

"ใช่!" นักโทษคนหนึ่งรีบวิ่งไปข้างหน้าก่อนจะพูดอย่างเย็นชาว่า “ป้าพูดถูก! เราควรโยนเธอไปในห้องน้ำ!”

หลังจากนั้น ผู้ต้องขังบอกกับผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างเธอว่า “มา! เรามาช่วยกันจับขาเธอแล้วลากเข้าไปในห้องน้ำกันเถอะ”

"ได้เลย!" อีกฝ่ายพยักหน้าเห็นด้วยทันที หลังจากนั้น ทั้งคู่ก็จับขาของเอเลนคนละข้างก่อนจะลากเธอเข้าไปในห้องน้ำ

เวนดี้ก็รีบตามพวกเขาไป เมื่อเธอเห็นว่าผู้หญิงอีกสองคนโยนเอเลนเข้าไปในห้องน้ำแล้ว เวนดี้ก็หยิบขันน้ำและเติมน้ำให้เต็มก่อนที่จะราดน้ำลงบนร่างของเอเลน เวนดี้หัวเราะเยาะก่อนจะพูดว่า “เอเลน แกควรหยุดฝันได้แล้ว สิ่งที่แกหวังว่าจะทำสำเร็จได้ในวันนี้? แกคิดจริง ๆ เหรอว่าคนอย่างแกจะมาสู้อะไรกับคุณย่าได้?”

เอเลนสะดุ้งตื่นขึ้นทันทีจากน้ำที่เย็นเฉียบ และเธอเริ่มตัวสั่นอย่างรุนแรงขณะที่เธอเต็มไปด้วยความเสียใจ

เธอไม่ควรพูดคำเหล่านั้นต่อหน้าเจนนิเฟอร์ และเธอไม่ควรพยายามกระตุ้นความเห็นอกเห็นใจของเจนนิเฟอร์ที่มีต่อเธอ

ถ้าเธอไม่พยายามกล่าวหาคุณท่านวิลสันในตอนนี้ เธอคงไม่ต้องอยู่ในสภาพที่น่าสังเวชแบบนี้