กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 898

จาค็อบรีบอาบน้ำ และแต่งตัวทันที เขากินอะไรไม่ลงด้วยซ้ำเพราะเขาตื่นเต้นเป็นอย่างมาก

เมื่อแคลร์เห็นเขา เธอก็ถามเขาทันทีว่า “พ่อคะ พ่อจะไปไหนตั้งแต่เช้า?”

จาค็อบตอบอย่างร่าเริงว่า “พ่อนัดอาฮอลล์ไว้ วันนี้เราสองคนจะไปเยี่ยมโรงเรียนเก่าด้วยกันเพราะเธอไม่ได้กลับมาที่โอลรัส ฮิลล์ มากว่ายี่สิบปีแล้ว!”

เมื่อแคลร์ได้ยินเรื่องนี้ เธอก็โกรธ และโพล่งออกมาว่า “แม่หายตัวไปนานกว่าสองวันสองคืนแล้ว และไม่มีข่าวเกี่ยวกับแม่เลย ทำไมพ่อถึงยังออกไปเที่ยวกับอาฮอลล์ในเวลาแบบนี้? ไม่ออกไปช่วยตามหาแม่หน่อยเหรอ?”

“ก็…” จาค็อบหัวเราะเล็กน้อยก่อนจะตอบว่า “ก็ลูกกับชาร์ลีกำลังตามหาแม่อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ? ลูกทั้งสองยังเด็กอยู่ คงจะดีกว่าถ้าพวกลูกจะออกไปตามหาแม่เองแทนที่จะพึ่งพาคนแก่อย่างพ่อ! พ่อจะรออย่างอดทนสำหรับข่าวดีของลูกแล้วกันนะ!”

แคลร์ตอบอย่างโกรธเคืองว่า “พ่อคะ ถ้าพ่อยังทำแบบนี้ต่อไป หนูจะโกรธพ่อจริง ๆ แล้วนะ! ทำไมพ่อถึงยังแยกแยะลำดับความสำคัญไม่ได้แม้กระทั่งในเวลาแบบนี้ การไปกับคุณอาฮอลล์มีความสำคัญกับพ่อมากกว่าความปลอดภัยของแม่ในตอนนี้อีกหรือคะ? วันนี้การไปเยี่ยมมหาลัยเก่าของพ่อสำคัญหรือเร่งด่วนขนาดนั้นเลยหรือคะ?”

จาค็อบรู้ว่าเขาผิดที่ประพฤติตัวในลักษณะนี้ เขารู้ว่าเขาไม่ควรทำแบบนี้ ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องการที่จะพูดถึงเรื่องนี้ต่อและพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่ถูกหรือผิดกับลูกสาวของเขาอีกต่อไป ในเวลานี้ เขาเพียงโบกมืออย่างรวดเร็วก่อนจะพูดว่า “โอ้ นี่มันสายแล้ว พ่อจะต้องไปแล้วไม่งั้นพ่อจะสาย! พ่อจะคุยกับลูกหลังจากที่พ่อกลับบ้านมา พ่อไปก่อนนะ!"

จาค็อบก้าวออกจากบ้านไปเมื่อเขาพูดจบ

แคลร์อยากจะพยายามหยุดเขาจากการออกไปข้างนอก แต่มันก็ไม่มีประโยชน์สำหรับเธอที่จะทำอะไรเลย

จาค็อบรีบออกจากวิลล่าไปแล้ว

เมื่อแคลร์เห็นจาค็อบออกจากบ้าน เธอบอกชาร์ลีด้วยความโกรธว่า “คุณเห็นไหม? วันนี้พ่อไม่ได้พาคุณไปพบอาฮอลล์ด้วยด้วยซ้ำ ฉันเชื่อว่าอาฮอลล์จะไม่พาลูกชายของเธอไปด้วยในวันนี้เช่นกัน ทั้งสองคนจะต้องใช้เวลาร่วมกันอย่างมีความสุขอย่างแน่นอน…”