กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 924

ผู้ต้องขังบางคนรู้สึกเห็นใจเธอ บางคนก็รู้สึกเพลิดเพลินกับสิ่งที่เห็น และบางคนก็กลัวกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น

ขณะที่เอเลนถูกนำตัวกลับห้องขัง ชาร์ลีก็ได้รับโทรศัพท์จากไอแซค

ไอแซคแจ้งชาร์ลีทางโทรศัพท์ว่า “นายน้อยครับ ผมได้ส่งคนไปสอนบทเรียนให้กับเอเลนแล้ว ผมเชื่อว่าเธอจะไม่กล้าพูดกับคุณแม้แต่คำเดียวหลังจากที่เธอออกจากสถานกักขัง”

ชาร์ลีตอบเบา ๆ “เอาล่ะ คุณทำได้ดีมากในเรื่องนี้”

ไอแซคตอบว่า “นายน้อย ได้โปรดยกโทษให้ผมด้วยที่พูดแบบนี้ แต่ผมคิดว่าแม่ยายของคุณนี่ทำเกินไป เธอพยายามขโมยเงินมากมายจากคุณ คุณไม่คิดว่ามันจะดีกว่าถ้าคุณส่งเธอให้ตำรวจและปล่อยให้พวกเขาจัดการกับเธอตามกฎหมายงั้นเหรอครับ? อย่างน้อยเธอก็ควรได้รับโทษประหารชีวิต คุณจะปล่อยเธอกลับมาอีกทำไม?”

ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณไม่เข้าใจหรอกครับ แม่ยายของผมคือใบเบิกทางของผม”

ไอแซครีบถามต่อว่า “ใบเบิกทาง? นายน้อย คุณหมายความว่าอย่างไร?”

ชาร์ลีไม่สามารถบอกไอแซคได้โดยตรงว่าเอเลนแม่ยายของเขาเป็นใบเบิกทางให้เขาได้ขึ้นเตียงภรรยาของเขา ดังนั้นเขาจึงตอบอย่างเฉยเมยว่า “เอาล่ะ อย่าถามคำถามผมมากมายนักเลย คุณไปเตรียมการที่จำเป็นได้แล้ว ใกล้จะถึงเวลาปล่อยเธอแล้ว”

"รับทราบครับ!" ไอแซคพยักหน้าทันทีก่อนจะพูดว่า “โอเค! งั้นผมจะไปจัดการทุกอย่างที่จำเป็นเดี๋ยวนี้ครับ!”

…

ในเวลาเดียวกันนี้ เอเลนกำลังคร่ำครวญขณะที่เธอนอนอยู่บนเตียงไม้ของเธอ

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอสามารถนอนบนเตียงไม้ของเธอเองได้ นับตั้งแต่ที่เธอถูกส่งตัวมาขังอยู่ในห้องขังนี้

นี่เป็นเพราะว่าเจนนิเฟอร์สงสารเธอเล็กน้อยเพราะเธอรู้สึกว่าเอเลนอยู่ในสภาพที่น่าสังเวชจริง ๆ หลังจากถูกผู้ต้องขังอีกสามคนทุบตี ดังนั้นเจนนิเฟอร์จึงตัดสินใจวางเอเลนบนเตียงของเธอหลังจากพาเธอกลับไปที่ห้องขัง