กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 931

เมื่อเอเลนเห็นชาร์ลี หัวใจของเธอก็เต็มไปด้วยความเกลียดชัง

เอเลนเชื่อคำบอกของตำรวจจริง ๆ เธอเชื่อว่าชาร์ลีไม่ได้ตั้งใจเก็บบัตรธนาคารปลอมใบนั้นไว้จริง ๆ เขาเป็นเพียงเหยื่อขององค์กรอาชญากรรม

อย่างไรก็ตาม ความทุกข์ทรมานและเรื่องเลวร้ายทั้งหมดของเธอ เกิดขึ้นเพราะบัตรของชาร์ลี ถ้าไม่ใช่เพราะบัตรของเขา เธอคงไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจมากมาย ดังนั้นเธอจึงถือว่าชาร์ลีเป็นคนผิด ที่ผิดที่สุดในเหตุการณ์ทั้งหมดนี้

ในตอนนี้ จึงเป็นไปไม่ได้เลยที่เธอจะมีความรู้สึกดี ๆ ต่อชาร์ลี

เอเลนตกใจมากเมื่อจู่ ๆ เจ้าหน้าที่ตำรวจก็ตะโกนใส่เธอ

เอเลนรู้สึกอึดอัดเมื่อนึกถึงเรื่องที่ว่า เจ้าหน้าที่ตำรวจจะคอยเฝ้าจับตาดูเธอในอนาคต

เธอไม่สามารถทำอะไรได้เลย เพราะเธอตกอยู่ในสถานการณ์นี้เช่นนี้เอง

ดังนั้น เอเลนจึงทำได้เพียงระงับความเกลียดชังและความโกรธที่เธอมีต่อชาร์ลี เธอพยายามที่จะสงบสติอารมณ์

เมื่อเจ้าหน้าที่ตำรวจเห็นว่าเอเลนแสดงความสุจริตใจ เจ้าหน้าที่ตำรวจจึงถามชาร์ลีว่า “คุณเป็นลูกเขยของเธอใช่ไหม?”

ชาร์ลีพยักหน้าเล็กน้อยขณะที่เขาพูด “ใช่ครับ ผมเอง”

เจ้าหน้าที่ตำรวจตอบว่า “เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้น มาที่นี่และเซ็นเอกสารเพื่อแสดงว่าคุณได้พาบุคคลนี้ไปกับคุณ”

ชาร์ลีตามเจ้าหน้าที่ตำรวจไปเซ็นเอกสาร ก่อนจะถามเขาว่า “นี่เราไปกันได้เลยไหมครับคุณเจ้าหน้าที่?”

เจ้าหน้าที่ตำรวจพยักหน้าเล็กน้อยขณะที่เขากล่าวว่า “ครับ ไปได้เลย”

หลังจากนั้น ชาร์ลีบอกแม่ยายว่า “แม่ เราไปกันเถอะ ผมจะพาแม่ไปโรงพยาบาล”

เอเลนกัดฟันด้วยความโกรธ แต่เธอไม่กล้าดุชาร์ลีหรือพูดอะไรไม่ดีกับเขา ต่อหน้าเจ้าหน้าที่ตำรวจ เธอทำได้เพียงแสดงท่าทางตามที่พูดว่า “โอ้ ลูกเขยที่รัก ลูกช่วยแม่หน่อยได้ไหม? แม่เดินด้วยขาข้างเดียวไม่ได้”

ชาร์ลีเดินไปหาเอเลน และเขาต้องทนกลิ่นเหม็นจากตัวของเธอในขณะที่เขาช่วยให้เอเลนลุกขึ้นยืน