กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 944

ชาร์ลีรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย เมื่อคิดว่าจะได้เจอคุณนายลูอิสอีกครั้งในไม่ช้า

เขาไม่ได้เจอคุณนายลูอิสอีกเลย นับตั้งแต่เขาถูกดุว่าพยายามขอยืมเงินจากคุณท่านวิลสันในงานเลี้ยงวันเกิดของคุณท่าน และหลังจากนั้นสตีเฟนก็ส่งคุณนายลูอิสไปยังอีสต์คลิฟฟ์ทันที

ชาร์ลีมีความสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นกับคุณนายลูอิส และเขาถือว่าเธอเป็นแม่ของเขาเอง

เมื่อคุณนายลูอิสล้มป่วย ชาร์ลีพยายามหาเงินอย่างเต็มที่ เขายังพยายามแอบขายเลือดเพื่อหาเงิน นอกจากนี้ เขายังรับเงินจำนวนมากจากแคลร์เป็นการส่วนตัว เพื่อพยายามที่จะรักษาคุณนายลูอิสให้มีชีวิตอยู่

หากเขาไม่ได้ทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อหาเงินมารักษาคุณนายลูอิส นางลูอิสคงไม่สามารถอยู่รอดจนมาเจอสตีเฟนได้ เธอคงจะตายไปนานแล้ว

อย่างไรก็ตาม ชาร์ลีรู้สึกว่านี่เป็นสิ่งที่เขาควรทำ แม้ว่าเขาจะทำแบบนี้ แต่เขาก็สามารถตอบแทนความกรุณาของคุณนายลูอิสได้ประมาณหนึ่งในหมื่นเท่านั้น

พ่อของเขาสอนเขามานับครั้งไม่ถ้วนก่อนที่เขาจะเสียชีวิต ว่าคนเราควรแสดงความกตัญญูเสมอตราบเท่าที่ยังมีชีวิตอยู่ ดังคำกล่าวที่ว่า หยาดน้ำจะกลับคืนมาพร้อมกับผลิดอกออกผล ซึ่งหมายความว่าแม้ว่าคนอื่นจะช่วยคุณเพียงเล็กน้อย คุณก็ควรให้ตอบแทนเขา ชาร์ลีดำเนินชีวิตตามหลักการนี้มาโดยตลอด

ดังนั้นเขาจึงไม่รู้สึกรำคาญที่จะรอก๋วยเตี๋ยวในหม้อที่เขาทำให้เอเลน เขาถอดผ้ากันเปื้อนออกก่อนจะก้าวออกจากครัว หลังจากนั้น เขาบอกแคลร์ที่ไปกับเอเลนว่า “ภรรยาที่รัก ผมต้องไปที่สถานเด็กกำพร้า มีเรื่องด่วนที่ผมต้องไปทำเดี๋ยวนี้!”

เอเลนถามทันทีว่า “แกทำก๋วยเตี๋ยวให้ฉันเสร็จหรือยัง? ฉันยังไม่ได้กินอะไรเลยสักคำเดียว และแกกำลังเตรียมตัวจะออกไปข้างนอกเหรอ?”

ชาร์ลีเหลือบมองเธอด้วยความรังเกียจก่อนจะตอบอย่างใจร้อนว่า “ก๋วยเตี๋ยวกำลังเดือดอยู่ในหม้อ หลังจากสุกแล้วก็เอาออกมากินได้เลย! คุณนายลูอิสหายจากอาการป่วยแล้ว ผมจะไปสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเพื่อเลี้ยงอาหารค่ำต้อนรับเธอ”

เมื่อเอเลนได้ยิน เธอจึงดุเขาทันที “ชาร์ลี ทัศนคติแบบนี้คืออะไรกัน? แกกล้าพูดกับฉันแบบนี้เพราะยายแก่ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเหรอ? แกรู้จักที่ของแกในฐานะลูกเขยไหม? ทำไมแกไม่คิดว่าใครเป็นคนคอยหาของให้แก ดื่ม กิน สวมใส่ หาที่อยู่ให้แก หรือใช้ชีวิตให้กับแก”