กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 992

นอกจากสเตฟานีและคุณนายลูอิสแล้ว ยังมีฮาร์วีย์ที่เป็นคนแรกที่อวยพรให้ชาร์ลีเพื่อขอบคุณสำหรับการที่เขาบริจาคให้กับสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า

คนอื่น ๆ ต่างพากันอวยพรเขา ไม่ใช่เพราะการบริจาคเงินให้กับสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า แต่เพียงเพราะพวกเขาเห็นว่าชาร์ลีดูเป็นคนร่ำรวย

นี่เป็นความแตกต่างกัน บรรดาผู้ที่รีบเร่งร่วมอวยพรให้เขาสำหรับการบริจาคให้กับสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า คนเหล่านั้นที่เพียงแค่อวยพรชาร์ลีก็เพราะพวกเขาต้องการสร้างความสัมพันธ์กับชาร์ลี

ท้ายที่สุด สำหรับคนทั้งหมดที่นี่ในวันนี้ ใครก็ตามที่สามารถบริจาคเงินหนึ่งล้านดอลลาร์ให้กับสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าได้ ก็ไม่ใช่คนธรรมดาหรือคนทั่วไป เรื่องนี้เป็นเรื่องที่พวกเขาเข้าใจกันอยู่แล้ว

ชาร์ลีและฮาร์วีย์ดื่มไวน์ด้วยกัน ฮาร์วีย์ถอนหายใจอย่างจริงใจขณะที่เขาพูด “ชาร์ลี ฉันมีความสุขมากที่ได้เห็นว่า วันนี้นายเป็นอย่างไรบ้าง! ฉันรู้สึกเสมอว่านายแตกต่างเมื่อเทียบกับพวกเราที่เหลือ ฉันไม่รู้ว่าทำไม ฉันถึงคิดว่านายจะมีแนวโน้มที่ยอดเยี่ยมในอนาคต! ฉันไม่คิดเลย ว่านายจะทำได้จริง ๆ!”

ชาร์ลียิ้มอย่างเฉยเมยก่อนจะพูดว่า “เมื่อก่อนเราทั้งคู่นอนบนไซต์ก่อสร้างด้วยกัน เราคงจะมีความสุขมากถ้าเรามีอาหารพอกินทุกวัน ในทุกเดือนตอนที่เราได้รับค่าจ้าง เราจะใช้จ่ายฟุ่มเฟือยขึ้นนิดหน่อย เราจะซื้ออาหารพิเศษเพิ่มอีกสองจานและเบียร์อีกสองสามขวด และในตอนนั้น ฉันคิดว่ามันเป็นความสุขอย่างมากที่จะได้ดื่มกันในโรงเก็บของไซต์ก่อสร้าง”

หลังจากหยุดชั่วครู่ ชาร์ลีพูดต่อว่า “เพราะประสบการณ์นั้น ในตอนนี้ฉันจึงไม่คาดหวังอะไรมาก แม้ว่าฉันจะกินอาหารที่ดีขึ้น ใส่เสื้อผ้าที่ดีขึ้น หรืออยู่ในบ้านที่ดีขึ้น ก็ไม่ได้สร้างความแตกต่างให้ฉันเท่าไร”

ฮาร์วีย์พยักหน้าอย่างจริงจังก่อนจะพูดว่า “น้องชาย ฉันเข้าใจสิ่งที่นายพยายามจะพูด เราทั้งคู่ทำงานที่เดียวกันและได้รับเงินจำนวนเท่ากันในตอนนั้น อย่างไรก็ตาม ฉันจะเก็บเงินที่หามาอย่างยากลำบากทั้งหมดเพื่อตัวเองเสมอ เพราะฉันหวังว่าจะได้เปลี่ยนชีวิตด้วยทุนนี้ ในทางกลับกัน นายบริจาคเงินที่หามาอย่างยากลำบากทั้งหมดให้กับสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเสมอ ตอนนั้นฉันรู้เลยว่า ไม่มีใครเทียบนายได้ในชีวิตนี้ เพราะนายเป็นคนที่ดีกว่าฉันเป็นมาก!”

หลังจากนั้น ฮาร์วีย์ก็ถอนหายใจเบา ๆ ก่อนเขาจะหัวเราะและพูดว่า “ความจริงได้พิสูจน์แล้วอย่างชัดเจน ว่าฉันมันไม่มีอะไรเลยจริง ๆ”

ชาร์ลีตอบอย่างเคร่งขรึมว่า “พี่ชาย อย่าตีค่าตัวเองต่ำเกินไปเลย ตราบใดที่นายทำตัวให้คู่ควรกับโลกนี้ คู่ควรกับความรู้ผิดชอบชั่วดี และเห็นคุณค่าของตัวนายเอง นายจะยังเป็นคนที่มีความสุขมาก แม้ว่านายจะไม่มีทรัพย์สินทางวัตถุมากมายอยู่ในมือก็ตาม ”

หลังจากนั้น ชาร์ลีก็พูดต่อไปว่า “ลองมองไปรอบ ๆ โลกนี้สิ มีเศรษฐีกี่คนที่ทำเงินจากการทำชั่วและเพิกเฉยต่อผิดชอบชั่วดีของตัวเองโดยสิ้นเชิง? มีกี่คนที่จงใจคิดหาวิธีขโมย หยิบฉวย โกง หรือแม้แต่ครอบครองสิ่งที่ไม่ใช่ของตนเอง มีคนน้อยมากจริง ๆ ที่มีจิตสำนึกที่รู้ผิดชอบชั่วดี!”

แคลร์ฟังคำพูดของชาร์ลีอย่างเงียบ ๆ ตลอดเวลานี้ จู่ ๆ เธอก็รู้สึกว่าภาพสามีในฝันของเธอกลับคอย ๆ ผุดขึ้นมาในใจของเธอ