กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 994

หากเรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว ทุกคนคงคิดว่าชาร์ลีเพียงแค่คุยโม้

อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ ทุกคนรู้ว่าเรื่องนี้น่าจะเป็นเรื่องจริง ตามที่ชาร์ลีพูด

ชาร์ลียิ้มอย่างเฉยเมยก่อนบอกฮาร์วีย์ว่า “ถึงแม้ฉันจะไม่สนิทกับประธานเลน แต่เราก็รู้จักกัน ฉันเชื่อว่าเขาจะต้องเห็นแก่ฉันอย่างแน่นอน”

หลังจากนั้น ชาร์ลีก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาก่อนจะมองหาหมายเลขโทรศัพท์ของเทรวิสและกดโทรทันที

หลังจากนั้นไม่นาน โทรศัพท์ก็เชื่อมต่อ

ทราวิสรู้สึกประหลาดใจมากเมื่อเขารับสาย เขาพูด “ปรมาจารย์เวด ทำไมวันนี้คุณถึงว่างที่จะโทรหาผม?”

ชาร์ลียิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “ท่านประธานเลน นานแล้วที่เราไม่ได้เจอกัน”

ทราวิสรีบตอบ "โอ้ ผมไม่ได้ไปที่ โอลรัส ฮิลล์l เลยในช่วงเวลานี้ ไม่อย่างนั้นผมจะแวะมาเยี่ยมคุณแน่นอน ปรมาจารย์เวด!”

ชาร์ลียิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “ประธานเลน คุณไม่ต้องสุภาพกับผมมากก็ได้ครับ เหตุผลที่ผมโทรหาคุณวันนี้ก็เพราะว่าผมต้องการขอความช่วยเหลือจากคุณในเรื่องบางเรื่อง”

ทุกคนที่อยู่รอบโต๊ะต่างกลั้นหายใจขณะมองไปที่ชาร์ลี ทุกคนต่างตั้งตารอช่วงเวลานี้ที่พวกเขาจะได้เห็นปาฏิหาริย์!

ท้ายที่สุดพวกเขาทั้งหมดเป็นเด็กกำพร้า พวกเขาไม่เคยมีโอกาสเจอกับคนรวยหรือคนมั่งคั่งที่มีเงินหลายสิบล้านดอลลาร์ นับประสาอะไรกับเศรษฐีที่มีมูลค่าหลายหมื่นล้านดอลลาร์

เทรวิสรีบตอบในเวลานี้ว่า “ปรมาจารย์เวด คุณสามารถสั่งและแนะนำผมได้ตามที่ต้องการเลย ผมจะทำมันให้ดีที่สุดเพื่อคุณอย่างแน่นอน!”

ชาร์ลีตอบว่า “ผมมีพี่ชายที่โตมากับผม วันนี้ผมเพิ่งรู้ว่าเขาทำงานให้กับบริษัทของเทรวิส กรุ๊ป ท่านประธานเลน ผมอยากจะถามว่าคุณสามารถหางานและตำแหน่งที่ดีกว่านี้ให้เขาได้ไหม?”

เทรวิสช็อก!