กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 353

"สิบเจ็ดล้านตำลึง"

"สิบแปดล้านตำลึง"

อัครเสนาบีดกู้เกรี้ยวกราด "ลูก หากเจ้ายังประมูลต่อก็อย่าเรียกข้าว่าท่านพ่ออีก และเจ้าก็หาทางจ่ายเงินพวกนี้เอง"

ห้องส่วนตัวชั้นสอง เสี่ยวลี่ว์ยกน้ำเข้ามาหนึ่งแก้ว พลางกล่าวเสียงโกรธ "องค์หญิงเพคะ บ่าวได้ยินว่า คุณหนูรองแห่งจวนอัครเสนาบดี กู้ชูอวิ๋นมีใจปฏิพัทธ์ต่อท่านอาจารย์ซั่งกวน เมื่อวานทำขนมให้ท่านอาจารย์ซั่งกวน แต่ท่านอาจารย์ซั่งกวนปฏิเสธ ยามนี้นางตั้งใจประมวลคัมภีร์กวีเช่นนี้ คาดว่าคงทำเพื่อมอบให้ท่านอาจารย์ซั่งกวนเพคะ"

"อะไรนะ? เจ้าว่าอะไรนะ นังสารเลว กู้ชูอวิ๋นชอบท่านอาจารย์ซั่งกวน?"

"เพคะ บ่าวได้ยินพูดกันหลายคนแล้วเพคะ"

"นังสารเลวนี้ เลวเหมือนกู้ชูหน่วนเลย มิน่าล่ะถึงได้เป็นพี่น้องต่างมารดากัน เชอะ พวกนางอยากได้คัมภีร์กวีใช่ไหม? องค์หญิงอย่างข้าไม่ยอมให้สมหวังหรอก"

องค์หญิงตังตังยกป้าย "ยี่สิบห้าล้านตำลึง"

โอ้.......

คนจำนวนไม่น้อยต่างเพ่งมองมายังองค์หญิงตังตัง

ทุกครั้งที่นางยกป้ายก็คว้าน้ำเหลวทุกครั้ง

หรือว่าครั้งนี้ตั้งมั่นจะคว้ามาให้จงได้?

"ยี่สิบหกล้านตำลึง"

"ยี่สิบแปดล้านตำลึง"

"สามสิบล้านตำลึง"

เหล่านักบัณฑิตในงานประมูลไม่อยากพลาดสิ่งนี้ไป ยังคงเพิ่มราคาไม่หยุดหย่อน และทุกครั้งที่เสนอราคา หัวใจก็สั่นระริกไม่หยุด

กู้ชูอวิ๋นยกป้าย ทว่ายังคงอิดออดในการเสนอราคา

อัครเสนาบดีกู้แยกป้ายมา กล่าวเสียงดุดัน "สามสิบล้านตำลึงแล้ว พวกเราจะไปเอาเงินมากมายที่ไหน"

กู้ชูหน่วนแย้มยิ้มกล่าว "สี่สิบล้านตำลึง"

องค์หญิงตังตังรีบตามหลังไม่ห่าง "สี่สิบห้าล้านตำลึง"

"สี่สิบหกล้านตำลึง"

"สี่สิบเจ็ดล้านตำลึง"

เหล่านักบัณฑิตในงานประมวลเริ่มมีคนถอดตัวไม่น้อย เพียงแต่ยังเหลือไม่กี่คนที่ยังคงมุ่งมั่นจะคว้ามาครอบครอง

กู้ชูหน่วนเลิกคิ้ว

ของประมูลรอบนี้ สาเหตุที่นางเข้าร่วมก็เพราะต้องการต่อกรกับกู้ชูอวิ๋น อยากให้อีกฝ่ายเสียเงินซื้อในราคาสูง ทว่ากลับคาดไม่ถึงว่าองค์หญิงตังตังก็เข้ามาเล่นด้วย