กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 354

sprite

โอ้สวรรค์ ถึงจะออกปล้นเงินก็ต้องปล้นนานมากเลยนะ

คัมภีร์กวีมีค่ามาก เรียกได้ว่าเป็นสิ่งล้ำค่าที่ประเมินราคาไม่ได้ แต่เงินหนึ่งร้อยห้าสิบล้านตำลึงก็มากเกินไปหรือเปล่า

เพลิงโกรธที่อัดแน่นอยู่ในใจองค์หญิงตังตังลุกโชนขึ้นทุกที ทว่าก็ไม่กล้าเสนอราคาอีก

กู้ชูหน่วนกระหยิ่มยิ้มย่อง พูดถากถางว่า "แขกกิตติมศักดิ์ชั้นบน ทำไม ไม่มีเงินเพิ่มราคาแล้วหรือ? ในเมื่อไม่มีเงินก็รีบไสหัวไปเถอะ จะได้ไม่ต้องขายหน้าแถวนี้ เพราะไม่เคยเห็นเจ้าประมูลของได้สักชิ้น ทำได้เพียงโก่งราคาให้สูงขึ้นเท่านั้น"

องค์หญิงตังตังที่ตอนแรกจะยอมแพ้ เมื่อได้ยินคำนี้ก็ไม่อินังขังขอบสิ่งใดอีกพลันเอ่ยว่า "หนึ่งร้อยหกสิบล้านตำลึง"

ครั้งนี้นางเพิ่มราคาเป็นสิบล้านตำลึงเลย

เสี่ยวลี่ว์เป็นลมทันทีทันใด

เมื่อเสนอราคาเสร็จ องค์หญิงตังตังก็สำนึกเสียใจเสียแล้ว

เงินจำนวนมากมายเช่นนี้ นางไม่มี

เสด็จแม่รู้แล้วต้องด่านางตายแน่

องค์หญิงตังตังหวังเป็นอย่างยิ่งว่ากู้ชูหน่วนจะเพิ่มราคาอีก ทว่ากลับเห็นกู้ชูหน่วนยกหัวแม่มือขึ้น " แขกกิตติมศักดิ์ชั้นบนช่างยอดเยี่ยมเหลือเกิน คัมภีร์ไม่กี่เล่มก็เสนอราคาหนึ่งร้อยหกสิบล้านตำลึงเลย ข้าน้อยนับถือยิ่ง ในเมื่อแขกกิตติมศักดิ์ชั้นบนชื่นชอบคัมภีร์กวีเพียงนี้ งั้นข้ายอมให้เจ้าก็ได้"

โครม......

องค์หญิงตังตังรู้สึกถูกฟ้าผ่าจนตัวเองเกือบตาย

กู้......กู้ชูหน่วนละทิ้งการประมูล?

นางยอมแพ้? เช่นนั้นคัมภีร์กวีก็ตกอยู่ในมือนางสิน่ะ?

ร่างกายนางโย้เย้ องค์หญิงตังตังจับโต๊ะ ฝืนให้ตัวเองยืนอย่างมั่นคง

วินาทีนี้ นางอยากให้คนชั้นล่างเพิ่มราคามาก ทว่ากลับไร้สุ้มเสียง มีเพียงปากของผู้ดำเนินงานเสี่ยวลู่อ้าปากหุบปาก ซึ่งไม่รู้ว่านางกำลังพูดสิ่งใดอยู่

องค์หญิงตังตังอยากตายเหลือเกิน

นางรู้สึกตัวเองโดนกู้ชูหน่วนฝังทั้งเป็น

เจ๋ออ๋องขมวดคิ้วแน่นเป็นปม

น้องสาวของเขาตกหลุมพรางกู้ชูหน่วนซะแล้ว

กู้ชูหน่วนไม่มีใจอยากประมวลคัมภีร์กวีสักนิด นางแค่จงใจให้องค์หญิงตังตังแย่งประมวลเท่านั้น

หนึ่งร้อยหกสิบล้านตำลึง......

ไม่ใช่ตัวเลขน้อย ๆ เลย ก่อนหน้านี้พระพันปีถูกกู้ชูหน่วนรีดไถเงินจำนวนมากโข จึงสิ้นเนื้อประดาตัวตั้งนานแล้ว

แล้วครั้งนี้......

เว้นเสียแต่หยิบยกมาจากท้องพระคลัง มิฉะนั้นพวกเขาย่อมไม่มีเงินเท่านี้แน่

ซั่งกวนฉู่ยิ้มพร้อมกับมองไปทางกู้ชูหน่วนอย่างชอบใจ

อี้เฉินเฟยยิ้มอย่างประคบประหงม ดวงตาอันเปี่ยมล้นไปด้วยความอ่อนโยนหยุดอยู่ที่กู้ชูหน่วน

ข้ารับใช้เขาตบหน้าอก "ยังดี ยังดี ยังดีที่แม่นางกู้ยอมแพ้ตอนสุดท้าย หาไม่แล้ว ถ้าพวกเราต้องเงินจำนวนหนึ่งร้อยห้าสิบล้านตำลึงเอาออกมา มิเท่ากับเสียเลือดครั้งใหญ่หรือ"

กู้ชูอวิ๋นตบหน้าอกที่กำลังตกตะลึงของตัวเอง

โชคดีที่นางยอมแพ้

มิฉะนั้นนางก็ต้องหลงกับดักกู้ชูหน่วนด้วยแน่

เงินหนึ่งร้อยหกสิบล้านตำลึงทำให้องค์หญิงตังตังล้มละลายโดยสิ้นเชิงแน่ อนาถกว่าตอนเจ๋ออ๋องล้มละลายเสียอีก

องค์หญิงตังตังไม่เต็มใจ นางกล่าวพะอืดพะอมว่า "ข้าไม่ประมวลแล้ว เมื่อครู่ข้าพูดผิด ให้นางครอบครองคัมภีร์กวีในราคาหนึ่งร้อยห้าสิบล้านตำลึงเถอะ"

หา.......

บรรยากาศในงานประมูลเปลี่ยนในบัดดล กระทั่งสีหน้าผู้ดำเนินงานยังแปรเปลี่ยนตามไปด้วย เกิดชั้นบรรยากาศเย็นยะเยือกเข้ากระดูกขึ้นมา

"แขกที่อยู่ชั้นบน ท่านคิดว่าหอประมูลเฟิงเซียงเป็นที่เล่นหรือไร?"

"ข้า......ข้าออกเงินสิบล้านตำลึง หนึ่งร้อยห้าสิบล้านตำลึงที่เหลือให้เอากับนาง" องค์หญิงตังตังชี้ไปยังกู้ชูอวิ๋น

"เมื่อครู่ข้าอยากใช้เงินหนึ่งร้อยห้าสิบล้านตำลึงซื้อคัมภีร์กวี แต่ตอนนี้ข้ารู้สึกไม่สนใจกะทันหัน ข้ารับรู้ความหวังดีของท่านแล้ว แต่คัมภีร์กวีดีปานนี้ ท่านเก็บไว้เชยชมเองเถอะ

"เจ้าแกล้งข้า"

"ข้าแกล้งเจ้าเช่นไร? ข้าไม่ได้คาดคั้นให้เข้าเพิ่มราคาเสียหน่อย อีกอย่างคนสุดท้ายที่เสนอราคาคือเจ้า ไม่ใช่ข้า"

นางมองไปยังผู้ดำเนินงานอย่างเสี่ยวลู่ ก่อนจะเอ่ยทีละถ้อยคำว่า "สตรีผู้นี้จงใจแกล้งข้า นางจงใจโก่งราคา ล่อให้ข้าหลงกล พวกเจ้าเอาเงินหนึ่งร้อยห้าสิบล้านตำลึงกับนางเลย ข้าใจกว้างมอบให้พวกเจ้าเปล่า

"คนที่แกล้งคนอื่น เกรงว่าคงไม่ใช่แขกห้องยี่สิบแปดกระมัง แต่น่าจะเป็นท่านมากกว่า ตอนที่แขกห้องยี่สิบแปดเสนอราคา ข้าจำได้ว่าท่านก็เสนอหลายครั้งเลยนะ? เช่นนั้นข้าคิดว่าท่านโก่งราคา

เสี่ยวลูี่ปัดเส้นผมด้านข้างหู พลางยิ้มอย่างมีเสน่ห์ต่อ "อีกอย่าง ในเมื่อเป็นงานประมวล การโก่งราคาก็ไม่ได้ทำผิดกฎ ท่านหลงกลผู้อื่นก็ต้องบอกว่าท่านไม่ละเอียดรอบคอบ

องค์หญิงตังตังโดนสวนกลับจนไร้คำโต้ตอบ

"ข้าคือองค์หญิงแห่งรัฐเยี่ย บุตรสาวแท้ ๆ ของพระพันปี และเป็นน้องสาวแท้ ๆ ของจักรพรรดิ พวกเจ้าเป็นเพียงหอประมูลเฟิงเซียงเล็กๆเท่านั้น

เจ๋ออ๋องอดกุมขมับไม่ได้

เจ้านายหอประมูลเฟิงเซียงคือเจ้านายหออันดับหนึ่งในใต้หล้า และหออันดับหนึ่งในใต้หล้าคือหน่วยสอดแนมชั้นหนึ่งของใต้หล้า ขอเพียงพวกเขาอยากสืบก็ไม่มีสิ่งใดสืบไม่ได้

เสด็จน้องบาดหมางกับพวกเขา เกรงว่าคงจะแสดงสิ่งอัปยศอดสูของตัวเอง พระพันปีและจักรพรรดิต่อหน้าใต้หล้าซะแล้ว

[ร้อน] อ่านนวนิยาย กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 354

นวนิยาย กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ ได้รับการเผยแพร่ไปยัง บทที่ 354 พร้อมรายละเอียดใหม่ที่ไม่คาดคิด อาจกล่าวได้ว่าผู้แต่ง อี้หมิง ลงทุนใน กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ อย่างจริงใจเกินไป หลังจากอ่าน บทที่ 354 ฉันก็ทิ้งความเศร้า แต่อ่อนโยน แต่ลึกซึ้งมาก มาอ่านตอนนี้ บทที่ 354 และตอนต่อไปของซีรี่ส์ กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ ที่ Good Novel Online ตอนนี้