กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 852
กู้ชูหน่วนมาถึงแท่นดอกบัวและจ้องไปที่กระจกหงส์เป็นเวลานาน แต่ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรให้กระจกหงส์ยอมรับนางเป็นนาย
เมื่อมองไปที่เยี่ยจิ่งหานและเหวินเส่าอี๋อีกครั้ง ทั้งสองคนก็กำลังต่อสู้กันอย่างดุเดือด และไม่มีใครกล้าคิดฟุ้งซ่าน
นางรู้ดีว่านี่เป็นโอกาสที่ดีที่สุดที่นางจะได้กระจกหงส์ไป
หากพลาดโอกาสนี้ไป ต่อให้นางจะมีความสามารถที่ยอดเยี่ยม แต่ก็ไม่สามารถเอากระจกหงส์ไปได้
และเซี่ยวอวี่เซวียน ดูเหมือนว่าเขาจะต้องการกระจกหงส์มาก
เมื่อนึกถึงสิ่งที่เซี่ยวอวี่เซวียนทำเพื่อนาง กู้ชูหน่วนก็กัดฟัน นางเอื้อมมือไปจับที่ด้ามกระจก และพยายามที่จะดึงกระจกหงส์ออกมา
เยี่ยจิ่งหานไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้
เขาเหวี่ยงขลุ่ยหยกขาว ทั้งสองฝ่ายได้รับบาดเจ็บ พลังอันแข็งแกร่งพุ่งไปทางเหวินเส่าอี๋
เหวินเส่าอี๋กระโดดหลบการโจมตีที่รุนแรง แต่ก็ยังได้รับบาดเจ็บสาหัส เขากระอักเลือดและใบหน้าก็ซีดเซียวในทันที
เขาจดจ่ออยู่กับการโจมตีเยี่ยจิ่งหานอย่างหนัก แต่เนื่องจากได้รับบาดเจ็บสาหัส จึงไม่สามารถรวบรวมพลังได้ชั่วขณะหนึ่ง จึงทำได้เพียงนั่งสมาธิและฟื้นฟูพลังและรักษาอาการบาดเจ็บ
เยี่ยจิ่งหานบาดเจ็บสาหัสหนักกว่าเขา
และเกือบจะต้องจบชีวิตลง
เขาคำรามอย่างบ้าคลั่ง "มู่หน่วน หากเจ้ากล้าแตะต้องกระจกหงส์ ไม่ว่าจะอยู่แห่งหนใด ข้าจะทำให้เจ้าตายไปเสียยังจะดีกว่ามีชีวิตอยู่"
"เพล้ง......"
เสียงของเขาดังมาก ราวกับว่าเป็นความโกรธเกือบตลอดชีวิตของเขา
กู้ชูหน่นเพิ่งจะหยิบกระจกหงส์ออกมาเมื่อครู่ เสียงของเขาทำให้นางตกใจมากจนมือสั่น และกระจกหงส์ก็ตกลงไปที่พื้น เสียงดังเพล้ง กระจกแตกเป็นเสี่ยง ๆ
"ฮ้า......"
ในถ้ำมีเพียงสามคน ไม่รู้ว่าใครส่งเสียงหายใจหอบเช่นนี้
ทุกคนต่างมองดูกระจกหงส์ที่แตกเป็นเสี่ยง ๆ และแทบไม่อยากจะเชื่อเลยว่ากระจกหงส์ศักดิ์สิทธิ์ที่สามารถดูดวิญญาณทั้งหมดในโลกได้ จะถูกทำลายลงเช่นนี้？
พวกเขาคิดว่ากระจกหงส์น่าจะทำให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ แต่หลังจากรออยู่นาน กระจกที่แตกอยู่บนพื้นก็ยังคงกองอยู่ที่เดิม
เหวินเส่าอี๋รู้สึกสับสนในใจ
เขารู้ว่ากระจกบานนี้เป็นความหวังเดียวที่จะรวบรวมวิญญาณทั้งหมดของกู้ชูหน่วนกลับมาได้ แต่เมื่อมันแตกละเอียด หญิงผู้นั้นก็จะหายไปตลอดกาล
เขาควรจะดีใจ แต่เขา......กลับยิ้มไม่ออก
เยี่ยจิ่งหานหัวใจสลาย หากไม่ใช่เพราะเขาบาดเจ็บสาหัสและไร้เรี่ยวแรง เขาก็คงจะซัดกู้ชูหน่วนให้ตายด้วยฝ่ามือเดียว
ด้วยเหตุนี้ เขาจึงคลานไปด้วยแววตาที่กระหายเลือด เขาจ้องมองไปที่กู้ชูหน่วนอย่างดุร้ายและแทบอยากจะฉีกนางเป็นชิ้น ๆ
"เจ้าทำลายกระจกหงส์ ไม่คิดเลยว่าเจ้าทำลายกระจกหงส์จริง ๆ......มู่หน่วน......เจ้าสมควรตาย"
เขาไม่เคยอยากฆ่าใครมากขนาดนี้มาก่อน
ผู้หญิงที่เขารักมากที่สุด ไม่ง่ายเลยที่เขาจะพบความหวังเพียงเล็กน้อย
แต่ทุกครั้งก็ถูกมู่หน่วนทำลายลง
เยือกเย็น
เยือกเย็นมากเสียจนกู้ชูหน่วนตัวสั่น
นางสัมผัสได้ถึงเจตนาฆ่าอันไร้ขอบเขต
ครั้งนี้ไม่ว่านางจะพูดหรือทำอะไร ชายสวมหน้ากากผู้นี้ก็คงจะไม่ปล่อยนางไปอย่างแน่นอน
เมื่อเห็นเศษกระจกบนพื้น นางก็กล่าวอย่างไร้เดียงสาว่า "ไม่ว่าเจ้าจะเชื่อหรือไม่ ข้าไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ หากจะโทษก็โทษที่ท่านเสียงดังมากเกินไป"
"หา......"
เยี่ยจิ่งหานคำรามเสียงดัง
เขาไม่สนใจร่างกายที่บาดเจ็บสาหัส และไม่รู้ว่าเขาทำได้อย่างไร ผมสีดำของเขาตั้งตรง และคนทั้งคนก็เหมือนกับปีศาจที่เพิ่งคลานออกมาจากขุมนรก
กู้ชูหน่วนก้าวถอยหลังไปโดยไม่รู้ตัว
เจตนาฆ่าที่รุนแรงเช่นนี้
หรือว่าวันนี้นางจะต้องตายที่นี่จริง ๆ ？
เหวินเส่าอี๋ก็คิดไม่ถึงว่าเยี่ยจิ่งหานจะหมดหวังและยอมแลกชีวิตของตัวเอง เพื่อที่จะฆ่าหญิงผู้นี้
เป็นเช่นนี้ก็ดีเหมือนกัน
พวกเขาทั้งสอง ล้วนแต่สมควรตาย.....
เขาจะได้ไม่ต้องเปลืองแรง
เมื่อเยี่ยจิ่งหานกำลังจะฆ่ากู้ชูหน่วน ทันใดนั้นก็มีลำแสงก็ปรากฏขึ้นด้านนอก
ลำแสงนี้มีรูปร่างเหมือนขวานและขึ้นไปบนท้องฟ้า จากนั้นก็ครอบคลุมซากปรักหักพังโบราณไว้ครึ่งหนึ่ง
"ขวานผานกู่" เหวินเส่าอี๋มองไปที่ขวานและตะโกนด้วยความประหลาดใจ
เยี่ยจิ่งหานหยุดชะงัก และมองไปไกล ๆ พร้อมกันกับกู้ชูหน่วน
ทันทีที่ขวานผานกู่ออกมา สัตว์ทุกตัวก็สั่นเทา และสิ่งมีชีวิตต่าง ๆ ก็ยอมจำนน
แม้แต่ตระกูลใหญ่ต่างก็ถูกกดขี่ข่มเหงและอดไม่ได้ที่จะคุกเข่าลง
นี่คือขวานผานกู่？
พลังที่แข็งแกร่งมากเช่นนี้ เพิ่งจะถือกำเนิดขึ้นก็ต้องตกตะลึงกับซากปรักหักพังโบราณ
เหวินเส่าอี๋เหลือบมองไปที่เยี่ยจิ่งหาน กู้ชูหน่วน และคนอื่น ๆ แม้ว่าต้องการจะฆ่าพวกเขา แต่ขวานผานกู่ถือกำเนิดขึ้นแล้ว และมีเวลาเพียงหนึ่งก้านธูปหอมเท่านั้นที่จะหยิบเอาไปได้ หากเลยเวลาจะต้องรออีกหลายร้อยปี หรืออาจจะพันปี
แต่ชีวิตของมนุษย์สามารถอยู่ได้เพียงไม่กี่สิบปีเท่านั้น จะรอนานขนาดนั้นได้อย่างไร
หากไม่มีขวานผานกู่ เขาคงไม่สามารถกลับไปที่รัฐเยี่ยได้ ไม่อาจชำระแค้นอันยิ่งใหญ่ และไม่สามารถฟื้นฟูเผ่าเพลิงฟ้าขึ้นมาได้อีก
เยี่ยจิ่งหานบาดเจ็บสาหัส และหญิงผู้นั้นก็มีพลังเพียงน้อยนิด หลังจากพิจารณาดูแล้ว เหวินเส่าอี๋เลือกขวานผานกู่ และปล่อยเยี่ยจิ่งหานกับกู้ชูหน่วนไป
เหวินเส่าอี๋สามารถปล่อยไปได้ แต่เยี่ยจิ่งหานไม่สามารถทำได้
สำหรับเขาแล้ว หญิงผู้นี้ทำลายกระจกหงส์ก็เท่ากับทำลายความหวังในการฟื้นคืนชีพของ อาหน่วน เขาจะละเว้นนางได้อย่างไร
ไอสังหารของเยี่ยจิ่งหานยังคงไม่เปลี่ยนแปลง และแทบจะเป็นสายฟ้าฟาดลงที่กู้ชูหน่วน
กู้ชูหน่วนสีหน้าเปลี่ยน เขาแข็งแกร่งมากเกินไป นางไม่สามารถต้านทานได้ นางแข็งทื่อไปทั้งตัว และทำได้เพียงหลับตาลงเพื่อรอความตาย
"ปึง"
ความเจ็บปวดไม่ได้มาเยือน มีแต่เสียงกระอักเลือด และเสียงล้มลงกับพื้น
กู้ชูหน่วนลืมตาขึ้นมามอง เซี่ยวอวี่เซียนรับฝ่ามือนั้นแทนนาง
เดิมทีเขาก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสเจียนตายอยู่แล้ว และในตอนนี้เขายังมารับฝ่ามือที่รุนแรงเช่นนั้นแทนนางอีก ร่างกายของเขาโงนเงนจะล้มมิล้มแหล่
"เสี่ยวอวี่เซวียน" กู้ชูหน่วนรีบเข้าไปช่วยพยุงเขา นางจับชีพจรของเขาด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยดีนัก
เยี่ยจิ่งหานไม่คิดว่าจู่ ๆ เซี่ยวอวี่เซวียนจะเข้ามารับฝ่ามือแทนหญิงผู้นี้
"อัก" เซี่ยวอวี่เซวียนกระอักเลือดออกมาอีกครั้ง
ใบหน้าของเขาซีดขาว น้ำเสียงแหบแห้งและอ่อนแรง "เจ้าจะฆ่านางไม่ได้"
"นางทำลายกระจกหงส์"
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เซี่ยวอวี่เซวียนก็มองไปที่กระจกหงส์บนพื้น ใบหน้าของเขาไม่น่ามองมากยิ่งขึ้น มุมปากของเขาขยับ และไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่
อ่าน กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 852 - ซีรีส์ที่ร้อนแรงที่สุดของผู้แต่ง อี้หมิง
โดยทั่วไปแล้วฉันชอบประเภทของเรื่องราวเช่น กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ story ดังนั้นฉันจึงอ่านหนังสือเล่มนี้อย่างมาก ตอนนี้ บทที่ 852 มาพร้อมกับรายละเอียดหนังสือมากมาย อ่านไม่ออก! อ่าน กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 852 story วันนี้ ^^