กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 902

ไป๋หลี่เฉิงบีบฝ่ามือใหญ่ของเขาลงไปแน่น ต้องการบีบให้กู้ชูหน่วนตายทั้งเป็น

กู้ชูหน่วนใช้ดาบรับแทน และพยายามอย่างเต็มที่เพื่อหลุดพ้นจากพันธนาการของฝ่ามือของเขา

แต่พละกำลังของไป๋หลี่เฉิงนั้นแข็งแกร่งบ้าระห่ำ ไม่ว่านางจะพยายามอย่างไร มือของเขาก็ยังคงบีบรัดแน่นขึ้นเรื่อยๆ

เพียงแค่บีบรัดให้แน่นกว่านี้เล็กน้อย ร่างกายของนางจะต้องถูกเขาบีบรัดจนแตกสลายแน่ๆ

สมควรตายชะมัด นี่คือวรยุทธ์อะไรกันแน่?

เหตุใดถึงมีพละกำลังเพิ่มมากขึ้นในระยะเวลาอันสั้นนี้

ถึงแม้ว่าจะต่อสู้กันอย่างดุเดือด แต่กู้ชูหน่วนก็ไม่สามารถหลุดพ้นจากมือของเขาได้

ไป๋หลี่เฉิงหัวเราะเยาะออกมาเล็กน้อย "ทำอะไรไม่ดูกำลังและความสามารถของตัวเอง เจ้าก็เหมือนกับพ่อของเจ้าที่คิดว่าตัวเองกระดูกแข็ง ที่จริงแล้วเป็นเพียงกระดูกอ่อนทั้งสิ้น เจ้ารู้หรือไม่ว่ากระดูกสะบ้าหัวเข่าของพ่อเจ้าหักได้อย่างไร? นั่นเป็นเพราะถูกผู้นำตระกูลของข้าทุบจนหักไป"

"พิการอยู่หลายปี แต่เมื่อขาทั้งสองข้างกลับมาลุกขึ้นยืนได้อีกครั้ง เขาคงจะดีใจมากสินะ ยิ่งเขามีความสุขมากเพียงใด การจะสูญเสียขาทั้งสองข้างอีกทั้งก็ยิ่งเจ็บปวดทุกข์ทรมานมากขึ้น ฮ่าๆๆ......"

ทุกครั้งที่เขาพูดออกมา ทำให้สีหน้าของกู้ชูหน่วนเคร่งเครียดมากขึ้น

แม้ว่ามือนั้นจะบีบคั้นนางมากเพียงใด กู้ชูหน่วนอดไม่ได้และกัดฟันถามเขาขึ้นมา "กระดูกทั้งร่างกายท่านพ่อของข้าถูกพวกเจ้าทุบตีจนหักอย่างนั้นหรือ?"

"ใช่ เจ้ารู้หรือไม่ว่าตอนที่กระดูกของเขาถูกทุบจนแตกหักนั้นเขาเจ็บปวดทุกข์ทรมานมากเพียงใด? เขาเจ็บปวดจนดิ้นทุรนทุรายบนพื้นและกัดฟันจนแตกเป็นเสี่ยงๆ แต่ไม่ว่าเขาจะเจ็บปวดทรมานเพียงใด เขาก็ยังคงไม่บอกถึงเบาะแสของเจ้าและไม่ยอมรับเงื่อนไขของข้าที่บอกให้เขาหลอกล่อเจ้าออกมา"

"ฉะนั้น พวกเจ้าเป็นคนฆ่าสังหารคนในตระกูลมู่ทั้งหมด?"

"เป็นเพียงแค่มด ตายไปก็ไม่น่าเสียดายอะไร"

ในอดีตนั้นมู่ซินทั้งรักทั้งเอ็นดูนาง นายท่านมู่ก็คอยปกป้องและคอยช่วยนาง รวมไปถึงเสียงหัวเราะและรอยยิ้มของทุกคนในจวนมู่ยังคงวนเวียนกึกก้องอยู่ในหัวของกู้ชูหน่วน

รวมไปถึงภาพการถูกฆ่าสังหารอันน่าสลดของพวกเขา

แต่ละคนล้วนถูกฆ่าปาดคอ ท่านพ่อของนางถูกทุบตีกระดูกจนแตกละเอียดให้เจ็บปวดทรมานจนตายทั้งเป็น

ท่านปู่ของนางถูกแทงเข้าด้วยดาบ จากนั้นถูกตัดชิ้นเนื้อบนร่างกายออกไปจนหมด เหลือเพียงโครงกระดูกเท่านั้น

คนที่ใช้ชีวิตอยู่ดีๆ เพียงชั่วค่ำคืนก็ต้องมาจบชีวิตลงอย่างน่าอนาถเช่นนี้

เมื่อภาพเหล่านั้นปรากฏขึ้นทุกครั้ง ความเกลียดชังในใจของกู้ชูหน่วนก็ท่วมท้นออกมา

ดวงตาคู่นั้นของนางที่แดงก่ำ กู้ชูหน่วนที่เดิมที่ต้องตายลงด้วยเงื้อมมือของไป๋หลี่เฉิง ไม่รู้ว่านางเอาพละกำลังมาจากไหนถึงได้รอดพ้นจากมือขนาดใหญ่ของไป๋หลี่เฉิงไปได้

"ตระกูลซั่งกวน?

"ผู้ที่เข้าไปยังตระกูลมู่คนแรกคือตระกูลไป๋หลี่ก็จริง แต่ที่พวกข้าเข้าไปก็เป็นเพราะคนของตระกูลซั่งกวนบอกว่าเจ้ากลับไปยังจวนมู่แล้ว และ......ข้ายังเห็นกับตาตัวเองว่าผู้นำตระกูลซั่งกวนได้เดินออกมาจากห้องลับของตระกูลมู่ หลังจากนั้น......หลังจากนั้นจึงได้รู้ว่าท่านผู้เฒ่ามู่และมู่ซิน รวมไปถึงคนอื่นๆได้ตายลงอย่างน่าสลดภายในห้องลับ"

กู้ชูหน่วนจ้องเขาโดยไม่ละสายตา

ราวกับกำลังมองดูว่าเขาพูดโกหกหรือไม่

กู้ชูหน่วนไม่รีบร้อน

ไป๋หลี่เฉิงร้อนรนกระวนกระวายอย่างมาก

"ข้าขอร้องล่ะ เจ้ารีบหยุดเถอะนะ กำลังภายในของข้า......ได้ถูกเจ้าดูดออกไปหมดแล้ว หากยังดูดต่อไปเช่นนี้ ชีวิตของข้า......คงไม่เหลือแน่ๆ......"

หากไม่เป็นเพราะพวกเจ้าบีบบังคับ คนในตระกูลมู่ของข้าก็ไม่ต้องถูกบังคับให้ต้องตกอยู่ในสภาพเช่นนี้ ตระกูลไป๋หลี่ไม่มีใครดีสักคน

เมื่อพูดจบ ไป๋หลี่เฉิงก็ล้มลง

ร่างกายของเขาเหี่ยวเฉาและซูบลงทีละน้อย สุดท้ายก็เหลือเพียงกระดูก

มีลมพัดไหวนำพามาซึ่งกลิ่นคาวเลือดอันคละคลุ้ง

กู้ชูหน่วนมองไปยังไป๋หลี่เฉิงอยู่นานโดยไม่พูดอะไร

นางได้ดูดเอากำลังภายในของเขาจนหมด

วิธีการดูดพลังนี้ โหดร้ายกว่าวิธีการดูดเลือดจนหมดตัวของจักรพรรดินีเป็นเท่าตัว

มหาเวทดูดพลัง?

ร่างกายของนางมีความสามารถเช่นนี้ แต่กลับไม่สามารถนำออกมาใช้ได้

ไม่ว่าจะริเริ่มดูดกำลังภายในของคนอื่น

หรือปล่อยกำลังภายในออกมา

นางไม่สามารถทำได้เลย

ที่จักรพรรดินีฝึกฝนนั้น หรือจะเป็นมหาเวทดูดพลัง?