มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1

สมเด็จพระสันตะปาปาทรงมอบเสื้อผ้าให้แก่ ฉี เติ่งเสียน โดยตรง และขอให้เขาสวมใส่ในระหว่างพิธีในวันมะรืนนี้

ทะว่า คทาไม่ได้มอบให้เขาโดยตรงว่ากันว่าจะมอบให้เขาเป็นการส่วนตัวหลังจากพิธีในวันนั้น

“เอ่อ ท่านช่วยดูให้ข้าก่อนได้ไหม? ข้าเกรงว่าตอนนั้นข้าอาจจะรับมือไม่ไหว ข้าไม่รู้จะต้องทำอย่างไร!” ฉี เติ่งเสียน มีการยิ้มอย่างเขินอายเล็กน้อยและกล่าว

สมเด็จพระสันตะปาปาพยักหน้าพร้อมกล่าวว่า: “แน่นอน ได้สิ!”

ฉี เติ่งเสียน หยิบคทาสีดำขึ้นมาท่ามกลางสายตาที่อิจฉาของพระคาร์ดินัลพวกนั้น

หลังจากที่เขาได้รับคทาแล้ว เขาก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา เขายกมือขึ้นพร้อมคทาขึ้นมาแล้วตะโกน: "อะบราคาดาบรา!"

“……”

พระคาร์ดินัลต่างมองดูเขาอย่างตกตะลึง!

หลี่ อวิ๋นหว่านก็อ้าปากค้างเช่นกัน จากนั้นก็ตบหน้าผากของตนสองครั้งด้วยความตกตะลึง โอ้ตายล่ะ ทำไมถึงเป็นเช่นนี้!

สมเด็จพระสันตะปาปาตกตะลึง มองไปที่ ฉี เติ่งเสียน โดยไม่เข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร

ฉี เติ่งเสียน ขมวดคิ้ว โบกคทาของเขาอีกครั้ง พร้อมเปร่งเสียงอันหนักแน่นขึ้นอีกครั้ง: "อะบราคาดาบรา!"

เขาชี้คทาไปข้างหน้า แต่เมื่อเขาเห็นว่ามันไม่มีอะไรปรากฎขึ้นมาเลย เขาก็รู้สึกผิดหวังขึ้นมา

เพราะเขาไม่เห็นแสงสีเขียวออกมา

“นี่คือคทาของพระอัครสังฆราช ไม่ใช่ไม้เท้าของนักมายากล! พระอัครสังฆราชฉี ท่านทำอะไรของท่านกันแน่?” คริสเตียนตี้อานทนไม่ไหวอีกต่อไปพร้อมตะโกนขึ้นมาด้วยความโกรธ

โชคดีที่นี่เป็นแบบส่วนตัว หากต้องทำพิธีประกาศไปทั่วโลก ฉี เติ่งเสียน รับคทาจากสมเด็จพระสันตะปาปาแล้วพูดว่า "อะบราคาดาบรา" ไม่รู้ว่าศาสนาศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดจะต้องปฏิบัติตามหรือไม่

ฉี เติ่งเสียน ยิ้มอย่างเขินอายพร้อมกล่าวว่า: "ขอโทษ ขอโทษ ข้าแค่อยากลองดู... ดูเหมือนว่าฉันเป็นพวกมักเกิ้ล"

“……”

คริสเตียนตี้อานทำให้เขาโกรธมากจนเปิดตาขึ้นมา ในเวลานี้ เขายังสงสัยในนิมิตของสมเด็จพระสันตะปาปา เขาพบไม้ทื่อเช่นนี้ได้อย่างไรกันนะ?

สมเด็จพระสันตะปาปาสีหน้าเย็นชาลงยื่นมือออกไปหา ฉี เติ่งเสียน แล้วกล่าว: "นำมันมานี่!"

ฉี เติ่งเสียน คืนคทาให้สมเด็จพระสันตะปาปา กล่าวขึ้น: "แสดงให้ข้าดูสักครั้งได้หรือไม่?"

สมเด็จพระสันตะปาปาต้องการใช้คทานี้ตีกะโหลกเขาสักทีสองที ดูว่าจะทำให้สมองหมูแตกได้หรือไม่!

“ก่อนพิธีจะเริ่มขึ้น ข้าหวังว่าท่านจะไม่ทำเรื่องน่าอับอายขึ้นมา ไม่อย่างนั้นข้าคงไว้ชีวิตท่านไม่ได้!” สมเด็จพระสันตะปาปากล่าวอย่างเคร่งขรึม

“ไม่แน่นอน! ข้าแค่พยายามลองทำมัน ท้ายที่สุดแล้ว หากข้ารู้แจ้งแก่อะบราคาดาบราขึ้นมาจริงๆ ข้าจะไม่สามารถแสดงมันต่อหน้าคนทั่วโลกหรอก... ข้าไม่สามารถแสดงเวทมนตร์ให้พวกมักเกิ้ลเห็นได้ มันเป็น กฎ !" ฉี เติ่งเสียนกล่าวเช่นนั้น

หลี่ อวิ๋นหว่านรู้สึกว่าต้องการหารอยแตกบนพื้นและมุดหนี มันน่าอายที่ต้องอยู่กับผู้ชายคนนี้!

พระคาร์ดินัลกลุ่มหนึ่งกำลังสงสัยเรื่องคนเช่นนี้จึงได้รับความโปรดปรานอันศักดิ์สิทธิ์จากองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์? จิตวิญญาณของปรมาจารย์ซุนสามารถครอบครองเขาได้หรือไม่? ทำไมถึงสามารถทำหน้าที่เป็นอัครสังฆราชแห่งเขตภาคใต้ได้!

ในที่สุดสมเด็จพระสันตะปาปาก็ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีกต่อไปตะโกนว่า: "โถโว้ย!"

ฉี เติ่งเสียน จับเสื้อคลุมตัวใหญ่สีแดง ของเขาและจากไปพร้อมกับ หลี่ อวิ๋นหว่าน หากยังอยู่ที่นี่อีกต่อไป พระสันตปาปา คงได้คลั่งจริงๆ

“ฝ่าบาท พระองค์ทรงต้องการให้ชายคนนี้เป็นพระอัครสังฆราชแห่งเขตภาคใต้จริง ๆ หรือไม่ พระองค์ไม่กลัวเลยหรือว่าเขากำลังสอนผู้ติดตามของเขาถึงวิธีเรียน อะบราคาดาบราอะไรนั่น?” คริสเตียนตี้อานถามด้วยความวิตกกังวล