มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1055

ครั้งหนึ่งฉีเติ่งเสียนรู้สึกรำคาญที่เขาหลงความสวยของหยางกวนกวนมาก่อน

เพราะหยางกวนกวน ในอดีตส่วนใหญ่แต่งตัวในสไตล์คนทำงาน ทำให้สะดุดตามาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาคาดหวังว่ากระดุมเสื้อของเธอจะหลุดออกมาเมื่อไหร่

แต่หลังจากฝึกฝนศิลปะการต่อสู้หญิงสาวคนนี้ส่วนใหญ่มักสวมชุดกีฬาและเสื้อผ้าลำลองหลวม ๆ เธอคิดแต่เรื่องการต่อสู้ตลอดเวลา เสื้อผ้าความงามของผู้หญิงทั่วไป เธอแทบจะไม่สนใจเลย

แต่ชุดวันนี้ทำให้ฉีเติ่งเสียนรู้สึกสะดุดตามากถุงเท้าน่องและชุดเอี๊ยมยีนส์ขาสั้นทำให้ขาของเธอดูยาวขึ้น เสื้อยืดที่ก็เผยให้เห็นหน้าอกของเธอชัดเจน ทำให้ตัวเธอดูมีความรู้สึกอ่อนเยาว์ สดใส

เธอเดินไปเรื่อยๆ เส้นกล้ามเนื้อที่ปรากฏขึ้น จากความตึงของกล้ามเนื้อต้นขาของเธอนั้นค่อนข้างไม่เข้ากับรูปลักษณ์ ทำให้ผู้คนสงสัยว่านี่คือคิงคองบาร์บี้หรือเปล่า...

มีเด็กอ่อนแอคนหนึ่งเคยไล่ตามจีบหยางกวนกวน แต่หยางกวนกวน ตอบกลับแบบนี้——

“ถ้านายเป็นลูกผู้ชายจริงๆ นายควรฝึกฝนตัวเองให้ดี ดูสิว่านายผอมแค่ไหน ฉันสามารถฆ่านายได้ด้วยหมัดเดียว!”

ประโยคนี้ทำให้เขาตกหลุมรัก เขาเลิกทำธุรกิจและไปออกกำลังกายทุกวัน

ในวันนี้ออกไปข้างนอกฉีเติ่งเสียนพาสาวสวยคนนี้ไปโดยไม่ขับรถ ทำให้ดึงดูดความสนใจตลอดทาง ความหยิ่งทะนงที่เขามีทำให้เขารู้สึกพอใจ

หยางกวนกวนเข้าใจดีถึงความเจ้าเล่ห์ของผู้ชายคนนี้ ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่ตั้งใจแต่งตัวมาขนาดนี้

หยางกวนกวนกอดแขนของเขา ซึ่งทำให้ฉีเติ่งเสียนรู้สึกว่าจิตใจของนางซุนคงซีดลงไป เมื่อเปรียบเทียบกันกับความรู้สึกเมื่อวานนี้ อาจเป็นเพียงภาพลวงตาที่เกิดจากโดปามีนในสมองมากเกินไป

“ที่โม่เหวินฉางพูด คุณพบนักธุรกิจลักลอบแล้วหรือยัง?” หยางกวนกวน ถาม

อีกไม่กี่วัยฉันจะไปที่นั่นจัดการกับเขา คนฆ่าสัตว์อยู่ที่นั่นใช้ AK47 ปราบปรามทำให้เกิดข้อร้องเรียน ฉันเลยต้องให้ความสนใจตรงนั้นก่อน” ฉีเติ่งเสียนกล่าว

หยางกวนกวน พูดอย่างครุ่นคิด: “ถ้าเป็นอย่างนั้น มันต้องมีปัญหายุ่งยากใช่ไหม?”

ฉีเติ่งเสียนพูด: “ไม่มีปัญหา เมื่อกังฟูของเธอถึงระดับของฉัน เธอจะเข้าใจว่ามีหลายสิ่งหลายอย่างสามารถแก้ไขได้ด้วยหมัด”

หยางกวนกวนกล่าวว่า: “เมื่อเร็ว ๆ นี้มีข่าวลือว่าตระกูลเหลย กำลังวางแผนที่จะขายหุ้นในเรือของตระกูลเหลย ฉันไม่รู้ว่ามันเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า? ถ้ามันเป็นเรื่องจริงเรา ต้องหาเงิน”

ฉีเติ่งเสียนส่ายหัวแล้วพูดว่า: “อาวุโสเหลย มีบุคลิกที่แข็งแกร่ง แต่ก่อนเขาพูดจาไปเรื่อยเปื่อย ทำให้คนบางคนในเมืองหลวงไม่พอใจ ตอนนี้เขาแก่แล้วและลูกชายทั้งสองของเขาก็เช่นกัน ป่วยและพิการตระกูลเหลยก็มาถึงยุคนี้แล้ว บางคนก็อยากจะหักหลังจึงจงใจเผยแพร่ข่าวลือนี้ออกมา”

หยางกวนกวน พูดด้วยใบหน้าที่มืดมน: “ช่างน่ารังเกียจจริงๆ! คุณเหลยไม่สามารถตรวจสอบการทำงาน และทำงานให้กับประเทศภายใต้แรงกดดันมหาศาลจากปีศาจตะวันตก ตอนนี้เขาแก่มากแล้ว ลูกชายของเขาก็สุขภาพไม่ดี บางคนเลยเริ่มใช้ประโยชน์จากตระกูลเหลย?”

“ถ้าถามฉัน คนที่สมควรได้รับการดำเนินการมากที่สุดคือตระกูลหลี่ ที่เป็นกลุ่มนายทุนล้วนๆ!”

“เป็นเรื่องไร้สาระที่คิดกฎการเท่าเทียมสำหรับประชาชาชนและให้คนทั้งประเทศปฏิบัติตาม....”

“ดูประเทศเสวี่ยสิ ซื้อบ้านพร้อมพื้นที่ฟรี พื้นที่จริงจะเล็กกว่าพื้นที่ที่จะซื้อ”

ฉีเติ่งเสียนพูด: “รอดูว่าจะเกิดอะไรขึ้น ตระกูลเหลยถูกกำหนดไว้ให้ฉันและมียังความสัมพันธ์ที่ดี ฉันจะไม่ยอมให้อะไรเกิดขึ้นกับตระกูลเหลย”

ทั้งสองใช้เวลาไม่นานก็มาถึงร้านขายเสื้อผ้าของหนานเชี่ยน

“คุณลุงสุดหล่อ!” หนานหยิงหยิง ปีศาจตัวน้อยเห็นฉีเติ่งเสียนและวิ่งตรงมาเรียกเขาด้วยดวงตากลมโตน่ารักของเธอ

“ฮะ?” ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะตกตะลึง

“คุณอยากซื้อเสื้อผ้าเหรอ? ร้านของหนูเสื้อผ้าสวยเยอะเลย!” หนานหยิหยิงกล่าว

หนานเชี่ยนรีบมาทักทายหยางกวงกวน: “คุณหยาง”

หนานหยิงหยิงยกมือขึ้นแล้วพูดว่า “คุณลุงสุดหล่อ หนูอยากเรียนกังฟูด้วย”

หยางกวนกวนมาเลือกเสื้อผ้าให้ฉีเติ่งเสียนในร้าน สามารถดีไซด์เสื้อผ้าได้ตามต้องการ แต่ในวันนี้ฉีเติ่งเสียนมีเวลาไม่พอ เขาจึงคิดที่จะซื้อแบบสำเร็จรูปไปก่อน

ขณะที่ฉีเติ่งเสียนกำลังเล่นกับเด็กหญิงตัวเล็กนี่ จู่ๆก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเห็นเขาจึงวิ่งตรงเข้ามาหา คุกเข่าลงตรงหน้าเขาแล้วร้องว่า “ท่านอัครสังฆราช ขอบคุณ...”

ฉีเติ่งเสียนมองดู นี่คงไม่ใช่คุณแม่ยังสาวที่อยู่ในคำสารภาพในวันนั้นใช่ไหม?

เขายื่นมือออกไปช่วยเธอให้ลุกขึ้นจากพื้นแล้วพูดว่า “คุณควรจะขอบคุณพระเจ้าผู้บริสุทธิ์ นี่คือพระประสงค์ของพระองค์ทั้งหมด ฉันแค่ทำสิ่งต่าง ๆ ตามพระประสงค์ของพระองค์เท่านั้น”

หยางกวนกวนคิดเสมอว่าฉีเติ่งเสียนชอบทำเรื่องราวอื้อฉาวต่างๆ แต่เมื่อเห็นคนมาขอบคุณเขา ความอบอุ่นเล็กน้อยก็ไหลผ่านหัวใจของเธอ

ฉีเติ่งเสียนเป็นผู้ชาย แม้ว่าบางครั้งเขาจะน่ารำคาญบ้าง แต่เมื่อคิดดีๆ แล้วเขาเป็นผู้ชายที่มีความยุติธรรมสูงคนหนึ่ง

หากไม่มีเขา เธออาจอาศัยอยู่ภายใต้ร่มเงาของตระกูลหยางไปตลอดชีวิต

“ฉันจะเชื่อในพระเจ้าผู้บริสุทธิ์และยิ่งศรัทธามากขึ้น แขอบคุณพระเจ้าที่ประทานหนทางรอดให้ฉัน” คุณแม่ยังสาวร้องไห้

“ชีวิตยังต้องดำเนินต่อไป สู้ๆ ฉันจะอวยพรให้เธอ” ฉีเติ่งเสียนเอื้อมมือไปแตะศีรษะของเธอ อวยพรเธอเหมือนกับสมเด็จพระสันตะปาปาทำ

หลังจากที่เธอจากไปหยางกวนกวนก็มาพร้อมกับชุดสูทสองชุดและพูดว่า “เธอคือคนศรัทราอย่างนั้นเหรอ?”

ฉีเติ่งเสียนเล่าให้เธอฟังสั้น ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น ซึ่งทำให้เธอโกรธเป็นฝืนเป็นไฟ

หลังจากนั้นฉีเติ่งเสียนสวมชุดสูทที่หยางกวนกวนเลือกซื้อให้เขาและไปพบกับ ซุนอิ่งซู