มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1089

“บุคคลนี้มาที่นี่ด้วยความตั้งใจที่อยากจะตาย และรูปแบบการต่อสู้ของเขาจะดุเดือดมากอย่างแน่นอน สถานการณ์ปัจจุบันในเซียงซานปั่นป่วน ฉันเพียงหวังว่าพระอัครสังฆราชฉีจะไม่ได้รับบาดเจ็บ”

ผู้จัดการเหลยและเหลยเทียนซื่อยืนอยู่หน้าหน้าต่างที่มีความสูงจากพื้นถึงเพดาน เขาหันไปหาเหลยเทียนซื่อแล้วพูด

เหลยเทียนซื่ออดไม่ได้ที่จะถาม “กังฟูของหงเซิงซื่อไปถึงระดับไหนแล้ว?"

ผู้จัดการเหลยคิดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดว่า “กังฟูของพระอัครสังฆราชฉีพอๆกับของอาจารย์ที่มาอาศัยอยู่บ้านตระกูลเหลยสามวันคนนั้น ส่วนหงเซิงซือคนนี้ก็ไม่ได้แย่ไปกว่าพระอัครสังฆราชฉี พวกเขาล้วนเป็นสิ่งมีชีวิตประเภทที่ได้ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้จนถึงระดับสูงสุด ในระยะใกล้ๆ ทุกคนต่างก็เป็นศัตรูกัน”

เหลยเทียนซื่อสีหน้าเคร่งขรึมและพูดว่า “ฉันไม่ได้พบเห็นโลกภายนอกมานานแล้ว คราวนี้ฉันจะไปกับเขาเพื่อช่วยคน อาจเป็นการดึงจุดเดียวแล้วสั่นสะเทือนไปทั้งหมด อย่างไรก็ตาม ฉันเชื่อใจเขา และเขาก็เชื่อใจฉัน เรามีน้ำใสใจจริงต่อกัน”

ผู้จัดการเหลยพยักหน้า ฉีเติ่งเสียนต้องการให้เหลยเทียนซือไปกับเขาเพื่อใครบางคน ก่อนอื่นเขาต้องผ่านด่านของหงเซิงซือก่อน

ทั้งสองยืนอยู่ที่ลานบ้าน แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้ขยับ แต่ให้ความรู้สึกที่ยอดเยี่ยมแก่ผู้คนในการรวบรวมลมและเมฆ ท้องฟ้าที่มืดมนอยู่แล้ว ราวกับว่ามันจะพังทลายลงทุกเมื่อ ทำให้ผู้คนหายใจไม่ออก!

“เป็นคนรุ่นที่มีความสามารถจริงๆ คุณยังหนุ่มขนาดนี้ คุณได้เข้าใจความลึกซึ้งการทำลายความว่างเปล่าและเทพเจ้าเป็นสิ่งที่ทำลายไม่ได้! ฉันฝึกมาถึงกังฟูระดับนี้ ฉันก็อายุเกินห้าสิบปีกว่าแล้ว ฉันจะให้เวลาคุณ บางทีคุณอาจพบถนนที่ไม่มีใครเคยพบมาก่อนก็ได้ แต่น่าเสียดายที่วันนี้ฉันไม่สามารถเก็บคุณไว้ได้” หงเซิงซือยิ้มให้ฉีเติ่งเสียนด้วยความมั่นใจ

เขายกกำปั้นขึ้นแล้วดัดเล็กน้อย

ฉีเติ่งเสียนยกมือขวาขึ้นด้วยใบหน้าที่ไร้ความรู้สึก จากนั้นนิ้วกลางก็สะบัดออก และพูดว่า “ไอ่แก่ วันนี้ก็จะใช้รูปแบบของทะเลขุนเขาฝังศพมังกรเพื่อฝังมังกรอย่างคุณที่กำลังจะตาย!”

หลังจากพูดสิ่งนี้จบ คิ้วของเขาก็เริ่มกระตุกย่างกะทันหัน พลังงานและเลือดทั่วร่างกายพุ่งสูงขึ้น กล้ามเนื้อของเขาก็พองเช่นกัน และแม้แต่เสื้อผ้าบนร่างกายของเขาก็นูนออกมา

ในป่านอกลานบ้านของตระกูลเหลย ทันใดนั้นนกหลายร้อยตัวก็บินขึ้นมา

ในสมัยโบราณ เมื่อนกที่ตื่นตระหนกตกใจบินออกจากป่า นายพลผู้มีประสบการณ์สามารถบอกได้ว่าข้างหน้าจะมีการซุ่มโจมตี เนื่องจากมีเจตนาฆ่า

ในขณะนี้ ออร่าสังหารที่เล็ดลอดออกมาจากฉีเติ่งเสียน สามารถทำให้นกกระจัดกระจายด้วยความหวาดกลัวได้ แค่คิดก็รู้ว่ามันน่ากลัวแค่ไหน

“ฮ่าฮ่า...…ก็ดี ก็ดี คนที่ฝึกชกมวยจะต้องตายด้วยหมัดในที่สุด! เป็นเกียรติกว่าที่คุณตายด้วยมือของฉันมากกว่าตายด้วยขีปนาวุธที่มาจากไหนไม่รู้” หงเซิงซือโค้งคำนับเล็กน้อยแล้วก้าวไปข้างหน้า

หลังจากที่เขาก้าวไปหนึ่งก้าว ก็ไม่หยุดก้าวแล้วตัดสินใจโจมตีเสียก่อนและอีกก้าวก็ตามมา มีปริมาณเลือดเพิ่มและหนาขึ้นที่ขาของเขาทันที มันดูหนาและทรงพลัง แต่จริงๆแล้วมันอ่อนช้อยมากเหมือนท่านกนางแอ่นโอบอารี ระยะทางกว่าสิบเมตร เพียงแค่พริบตาเดียวก็หายไปแล้ว!

“ท่าร่างช้างและท่าร่างนกนางแอ่นผสมกันเหรอ? จริงๆแล้วกังฟูนี้ใช้แบบก็ได้เหรอ?” ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะคิดกับตัวเองเมื่อเห็นฉากนี้

ท้ายที่สุดแล้วหงเซิงซือมีอายุครบร้อยปีด้วยวิชากังฟูที่ยอดเยี่ยมและต้องมีประสบการณ์การชกมวยมากกว่าเขามาก สิ่งมหัศจรรย์บางอย่างที่เขาค้นพบอาจทำให้หลายคนประหลาดใจได้จริงๆ เมื่อถูกใช้

ทันทีที่ไปถึงระยะ หงเซิงซือก็ต่อย มันเป็นหมัดที่เรียบง่ายและไม่โอ้อวดอาจกล่าวได้ว่าไม่มีความฉูดฉาดเลยและทำให้ผู้คนรู้สึกถึงความยุติธรรมและความสงบเท่านั้น

คนประเทศฮั่วต่างให้ความสนใจกับ “ความพอประมาณ” และหมัดนี้เผยให้เห็นถึงแนวคิดทางศิลปะ อย่างไรก็ตาม หมัดดังกล่าวทำให้โลกแตก หากดูแคลนมันก็แค่ตายเท่านั้น

ยิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่ทำให้ผู้คนรู้สึกแปลกก็คือวิธีการใช้ท่าร่างนกนางแอ่นของหงเซิงซื่อ ที่พุ่งเข้ามาและต่อยออกไปโดยไม่มีเสียงเลย

เมื่อหมัดของเขากำลังจะถึงหน้าอกของฉีเติ่งเสียน ทันใดนั้นเสียงที่น่าสะพรึงกลัวก็ดังขึ้น เสียงคำรามราวกับฟ้าร้อง!

ได้ยินเสียงฟ้าร้องในความเงียบ!