สวีฉางเกออดไม่ได้ที่จะมองไปที่จ้าวซินหลาน อย่างไม่ชอบใจ เขากำลังจะตำหนิ อย่างเห็นได้ชัด แต่ฉีเติ่งเสียนโบกมือห้ามไว้
“ไม่เป็นไร ฉันชินแล้ว” ฉีเติ่งเสียนพูดด้วยรอยยิ้ม เขาโดนมาเยอะแล้ว อย่างพั่งซิ่วอวิ๋นที่สูงกว่าจ้าวซินหลานอีกต่างหาก แต่เขาก็ผ่านมาได้
ต่อหน้าพั่งซิ่วอวิ๋นที่เป็นอันดับหนึ่งในเวอร์ชั่นหัวกั๋ว แม้แต่จ้าวซินหลานไม่เทียบไม่ติด
ฉีเติ่งเสียนกล่าวว่า: “คุณอา คุณไม่ต้องห่วงเรื่องนี้ ผมจะแก้ไขให้ชัดเจกว่านี้”
สวีฉางเกอถอนหายใจ: “ตกลง!”
ฉีเติ่งเสียนอยู่ได้ไม่นาน หลังจากคุยกับสวีฉางเกอสักพัก เขาก็บอกลาก่อนจะออกไป ความสามารถของจ้าวซินหลานในการหมุนรอบคนอื่นนั้นไม่ดีนัก แต่พลังสมดุลหยินหยางยังค่อนข้างสูง
สวีฉางเกอรู้สึกว่าเขาจำเป็นต้องสั่งสอนจ้าววินหลานให้มากกว่านี้
หลังจากออกจากโรงพยาบาล ฉีเติ่งเสียนก็ตรงไปที่ที่เขาอยู่เมื่อวานนี้เพื่อตามหาหลี่เหอถู
“ฮะ? ทำไมถึงมาที่นี่อีก!” หลี่เหอถู อดไม่ได้ที่จะถามหลังจากเห็นฉีเติ่งเสียน
“ฉันมาหาหลัวเหลยกับโหยวหยางซือเพื่อถามอะไรบางอย่างให้แน่ใจ” ฉีเติ่งเสียนพูดด้วยรอยยิ้ม
หลี่เหอถูตะคอกและพูดว่า “พวกเขาอยู่ที่นี่ แต่โปรดอย่ามีเรื่องกันเลย ไว้หน้าฉันหน่อย”
อาวุโสหลัวกับโหยวหยางซือดูเหมือนจะคิดไว้อยู่แล้วกับการมาถึงของฉีเติ่งเสียน พวกเขากำลังดื่มชาอยู่ในห้องนั่งเล่น เมื่อเห็นเขามา พวกเขาก็เชิญเขาอย่างสุภาพให้นั่งลง แล้วให้คนเสิร์ฟชาให้เขา
หลังจากที่ฉีเติ่งเสียนจิบชาอย่างใจเย็น เขาก็ยิ้มให้กับโหยวหยางซือและพูดว่า “สวีฉางเกอประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ คุณเป็นคนทำเรื่องนี้หรือเปล่า?”
แน่นอนว่าโหยวหยางซือไม่มีทางยอมรับว่าเขาจ้างคนมาทำเรื่องแบบนี้ เขายิ้มบาง ๆ และพูดว่า “จะเป็นไปได้ยังไง คุณฉี มีหลักฐานหรือเปล่า?”
หลังจากที่หลี่เหอตูได้ยิน เขาก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็เริ่มรู้สึกกังวล
เขารู้ว่าฉีเติ่งเสียนไม่ใช่คนอารมณ์ดีนัก หากเขาต้องการฆ่าใครสักคนจริงๆ มันคงจะลำบาก เพราะเขาไม่สามารถหยุดเขาได้
“คุณไม่ได้ทำมันเหรอ?” ฉีเติ่งเสียนถาม
“ไม่!” โหยวหยางซือ ตอบกลับ แต่ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ
ราวกับว่าเขากำลังบอกฉีเติ่งเสียน: “ฉันทำเอง แล้วนายจะทำไม!”
แน่นอนว่าฉีเติ่งเสียนไม่จำเป็นต้องฆ่าคนที่นี่ เพราะโหยวหยางซือได้รับการฝึกฝนจากหวังเย่ว์เกอจากผู้อาวุโสจากสมาคม หลงเหมินอยู่ด้วย
เขาไม่ยอมรับหากไม่มีหลักฐานใดๆ มาชี้ตัว หากเขาจัดการที่นี่มันจะนำไปสู่ทางตันในความสัมพันธ์กับหลงเหมิน แม้แต่เกียรติของหลี่เหอถูก็จะหายไปด้วย
ดังนั้น แม้ว่าโหยวหยางซือที่ทำราวจะยั่วเขา แต่เขาก็ยังไม่อยากที่จะลงมือ
อาวุโสเหลยกล่าวว่า: “คุณฉี คุณจะสงสัยใครก็ได้หรือจะถามเขาตรงๆก็ได้ แต่ที่สำคัญคุณต้องแสดงหลักฐาน ไม่สามารถมาตำหนิใครซี้ซั่วแบบนี้!”
ฉีเติ่งเสียนพยักหน้าตามความเป็นจริงก่อนจะกล่าวว่า “ฉันคิดว่าสิ่งที่อาวุโสหลัวพูดมาก็ไม่ผิด ฉันมาที่นี่เพื่อสอบถามเท่านั้น เนื่องจากโหยวหยางซือบอกว่าไม่ได้เป็นคนลงมือ ฉันจึงไม่ควรพูดอะไรอีก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...