มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1189

ฉีเติ่งเสียนกลับไม่รู้ว่า สมเด็จพระสันตะปาปาโกงเขา แล้วยังไปโกงร็อบเบนต่อ ทำซะชื่อเสียงของศาสนาศักดิ์สิทธิ์เปลี่ยนทิศไปด้วยแล้ว อีกทั้งชื่อเสียงของตนในศาสนาศักดิ์สิทธิ์ก็เพิ่มขึ้นตามไปด้วย

ถึงขนาดว่าพระคาร์ดินัลทั้งหลายที่แต่ก่อนนั้นมีอคติกับเขา ก็ไม่กล้าที่จะหาเรื่องเขาอีกต่อไป ต่างเชื่อว่าเขาเป็นพระโอรสที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเลือกจริงๆ

ข่าวบางอันเป็นร็อบเบนที่แพร่ออกมา เมื่อรู้ว่า......ร็อบเบนเป็นหัวหน้ากลุ่มอัศวินศักดิ์สิทธิ์ ถือว่าเชื่อถือได้！

ตอนนี้ ไม่เคยที่จะทำเรื่องไม่ดี มีความยุติธรรม ได้ฉายาว่าพระอัครสังฆราชฉีผู้ลึกซึ้งและอบอุ่น กําลังรอเรือประมงมาจอดเทียบท่าในท่าเรือ

เมื่อเรือประมงจอดเข้าที่ท่าเรือแล้ว กัปตันได้ส่งเสียง จากนั้นจึงทอดบันไดลงมา จากนั้นชายผิวคล้ำ และแข็งแกร่งก็เข้าแถวกันเพื่อลงจากเรือ

จังหวะก้าวของพวกเขาเป็นระเบียบ บนร่างกายปรากฏอายสังหาร ซึ่งทําให้คนรู้ได้ในทันทีว่าพวกเขาเป็นกองกำลังที่แข็งแกร่งซึ่งไม่ง่ายที่จะหาเรื่อง！

นำทีมโดยผู้ที่เป็นอันดับหนึ่งของคนฆ่าสัตว์ปานซือ หลังจากที่เขาเห็นเข้ากับฉีเติ่งเสียน ก็หัวเราะขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ แล้วรีบร้อนวิ่งเข้ามาทักทาย

“นายพลปานซือ ลำบากคุณแล้ว！” ฉีเติ่งเสียนเช็คแฮนด์กับนายพลปานซือ และได้ตบเข้าไปยังไหล่ของเขา เพื่อแสดงมิตรภาพ

หากเป็นคนฆ่าสัตว์ที่นำทีมมาเองล่ะก็ ไม่แน่ฉีเติ่งเสียนอาจจะทักทายเขาด้วยการเถอะเข้าไปที่ก้นหนึ่งที และถามเขาต่างๆนาๆ

“ไม่ลำบาก การได้ทำงานให้กับรองหัวหน้าใหญ่นั้น ถือเป็นเกียรติอย่างมาก！”

ปานซือก็ได้ยินคนโหดอย่างฉีเค่เสียนมาจากปากของคนฆ่าสัตว์ ดังนั้น กับเขาจึงค่อนข้างที่จะเคารพ อีกทั้งสองก่อนยังเคยปะทะกันท่ก่อน แน่นอนว่ารับรู้ได้ว่ากังฟูของฝ่ายตรงข้ามนั้นน่ากลัวขนาดไหน

“ด้านผมได้พานักรบที่ฝึกเองมาเป็นจำนวนหนึ่งร้อยนาย แต่ละคนที่ถูกเลือกนั้นมาจากคนที่เก่งที่สุด！” ปานซือหัวเราะพูด

“ให้ความรู้สึกเหมือนทหารพลร่มแก๊งบิ๊กเซอร์เคิลเลย” ฉีเติ่งเสียนพยักหน้าพูด

แก๊งบิ๊กเซอร์เคิลเป็นการรวมกลุ่มก่อตั้งโดยทหารเก่าที่ปลดประจำการแล้ว แก๊งบิ๊กเซอร์เคิลโด่งดั่งเป็นเพราะพวกเขาลักลอบขนยางข้ามทะเล ในทํานองเดียวกัน พวกเขายังมีชื่อเสียงในด้านความโหดเหี้ยม

อีกทั้ง ในมือยังมี“ทหารพลร่ม” เวลามีเรื่องกับกลุ่มอื่นนั้น ก็จะเลือกคนจากในนี้ออกมาจัดการ แรงสังหารเหี้นมโหดเป็นอย่างมาก

การที่ฉีเติ่งเสียนเรียกใช้ลูกน้องภายใต้การดูแดของคนฆ่าสัตย์เหล่านี้นั้น ให้ความรู้สึกเหมือนแก๊งบิ๊กเซอร์“จำลอง”ก็ไม่ปาน พูดได้ว่าแข็งแกร่งกว่าก็ว่าได้ และเกรียงไกรยิ่งกว่า！

อย่างน้อย หนึ่งร้อยนายนี้ เป็นคนที่ผ่านการล้มลุกคุกคลานกับความตาย ฝึกซ้อมทุกวัน ซึ่งต้องไปต่อสู้จริงในบ้างครั้ง

กัปตันก็ได้ลงมาจากเรือแล้วเช่นกัน และยิ้มให้กับฉีเติ่งเสียน พร้อมกับยื่นมือออกมาทำท่านิ้วโป้งถูนิ้วชี้แล้วพูดว่า“รองหัวหน้าใหญ่ แฮะแฮะแฮะ......”

“แฮะแฮะแฮะ？ฉันไม่สนใจนาย หนึ่งร้อยนายนี้ ให้ผลัดกันแฮะกับนายไหม？” ฉีเติ่งเสียนแสร้งทำเป็นไม่รู้

“รองหัวหน้าใหญ่ ผมแบกความเสี่ยงที่อันตรายขนาดนี้ไปรับคนมา จะทำแบบนี้ไม่ได้！” กัปตันสีหน้าเปลี่ยนไปทันที พร้อมกับตะโกนพูด

ฉีเติ่งเสียนหัวเราะ“ได้ เดี๋ยวกลับไปแล้วให้ นายไม่ต้องรีบ！พรุ่งนี้ทำลายเย่หนานปางเสร็จสิ้น เก็บได้เท่าไหร่ ฉันจะให้นายตามสัดส่วน”

กัปตันประสานมือ“ยังเป็นรองหัวหน้าใหญ่เท่านั้นที่วางใจได้！”

การที่มีคนจำนวนหนึ่งร้อยนายปรากฏออกมานั้น ไม่ใช่เรื่องง่ายหากต้องการที่จะซ่อนพวกเขา ดีที่ฉีเติ่งเสียนได้บอกกับฮั่วตัวไว้ล่วงหน้าแล้ว ให้เขาช่วย เรื่องนี้ก็ไม่ยากอีกต่อไป

รถตู้หนึ่งคันได้บรรจุหนึ่งร้อยนายนั้นไปแล้ว จากนั้นไปพำนักอยู่ในหมู่บ้านชาวประมง

หมู่บ้านชาวประมงแห่งนี้เต็มไปด้วยชาวประมงที่ซื่อสัตย์ ให้เงินพวกเขาไปก้อนหนึ่ง ก็ไม่ต้องกลัวว่าข่าวจะรั่วไหลออกไป

“คนหนึ่งร้อยนายนี้ ก็เพียงพอที่จะควบคุมสถานการณ์ได้แล้ว！” ฉีเติ่งเสียนหยีตาคิด

เพราะเขาได้รับปากฮั่วตัวไปแล้วว่าหลังจากถล่มเย่หนานปางเสร็จก็จะส่งคนกลับไป แต่การรับปากโดยคำพูดนั้นก็อีกเรื่อง จะทำหรือไม่ทำก็เป็นอีกเรื่อง！

ฉีเติ่งเสียนกดโทรไปหาเหลยเจิ้นฉี“พี่เหลย งานฉลองครบรอบเรือของตระกูลเหลยในวันพรุ่งนี้จะจัดขึ้นช่วงไหนหรอ ไม่ง่ายเลยที่จะส่งคำขอในการจุดพลุให้พวกคุณทำอะไรได้อำเภอใจแบบนี้ อย่าสิ้นเปลืองซะล่ะ”

การถล่มเย่หนานปางไม่ใช่เรื่องที่จะทำสำเร็จได้โดยเงียบๆ ดังนั้นจึงจัดไว้ในวันพรุ่งนี้ เนื่องเพราะพรุ่งนี้เป็นวันฉลองครบรอบเรือของตระกูลเหลย

ฉีเติ่งเสียนได้ให้เหลยเจิ้นฉียื่นคำขอไปที่ทางการเพื่อที่จะจุดพลุฉลอง ถึงเวลานั้นเสียงพลุดังขึ้น ท้องฟ้าเต็มไปด้วยพลุ แล้วใครมันจะไปได้ยินเสียงปืนอีก？

“ฮ่าฮ่าฮ่า ได้เลยได้เลย พระอัครสังฆราชฉีคุณต้องมาร่วมงานนะ！อย่างน้อย คุณเป็นถึงผู้จัดการของเรือของตระกูลเหลย” เหลยเจิ้นฉียิ้ม

ฉีเติ่งเสียนได้ตำแหน่งของผู้จัดการของเรือของตระกูลเหลย แต่ละเดือนก็จะได้รับเงินประจำตำแหน่งห้าหมื่น แต่การบริหารทั้งหมด ยังคงเป็นคนของตระกูลเหลย

ในคืนวันที่สอง งานฉลองครบรอบเรือของตระกูลเหลยได้เริ่มขึ้น งานในวันนี้มีคนใหญ่คนโตมาร่วมงานเยอะมาก ล้วนได้มอบของล้ำค่าให้มามากมาย

ขณะที่ดอกไม้ไฟระเบิดในอากาศ ทางด้านอีกฝั่งนั้น ก็ได้ปรากฏแสงไฟปืนที่ส่องแสงในความมืดก็ปรากฏขึ้นเช่นกัน！

“ศัตรูโจมตี！”

มีเสียงตะโกนร้องขึ้น ที่รังของเย่หนานปาง

ปานซือมือซ้ายถือมีด มือขวาถือปืนกลmp5-k พูดด้วยเสียงเย็นชาว่า“อย่าให้เหลือแม้แต่คนเดียว！”