ฉีเติ่งเสียนรู้สึกว่าตัวของเขาควักจนหมด ความสุขของเขาก็หายไป
พี่ยกหลิวเซิ่งหนานไว้บนหน้าผา แล้วบังคับเธอ... มันง่ายไหมที่จะให้เธอยอมจ่ายเงินห้าร้อยล้านเพื่อซื้อธูปหลงโถว?
“ไม่อ่ะ ช่วงนี้ผมขาดแคลนเงิน คุณทำแบบนี้กับฉันไม่ได้ไหม?” ฉีเติ่งเสียนถาม
“ขาดเงิน ใครไม่ขาดเงินบ้าง ฉันก็ขาดเงินเหมือนกัน! เซี่ยงกรุ๊ปของฉันกำลังจะล้มละลาย วันนี้คุณก็ได้เห็นแล้ว ผู้หญิงทุกรูปแบบก็กล้ารังแกฉันแบบนี้” เซี่ยงตงชิงพูดอย่างเหยียดหยาม ตั้งใจจะริบเงินนี้ไว้ให้ได้
ฉีเติ่งเสียนให้เหตุผลกับเซี่ยงตงชิงตลอดทาง ขอให้เธอคืนเงินที่ได้มาซึ่งไม่ได้เป็นของเธอให้กับเขา
เซี่ยงตงชิงยืนกรานว่าเธอขายธูปหลงโถวให้กับหลิวเซิ่งหนานเอง ดังนั้นเงินจึงควรจะเป็นของเธอ
ฉีเติ่งเสียนเป็นเพียงตัวกลางเท่านั้น และค่าธรรมเนียมตัวแทนร้อยละห้า ไม่สามารถเพิ่มได้อีก
เอาแต่ถกเถียงเงินห้าร้อยล้านตลอดทาง ลงเขามาเมื่อใดก็ไม่ทันรู้เลย
ระหว่างทางก็พบนักท่องเที่ยวด้วย เห็นฉีเติ่งเสียนสวมชุดคลุมสีแดงตัวใหญ่กำลังคุยกับผู้หญิงคนหนึ่ง พวกเขาค่อนข้างอยากรู้อยากเห็น ชาวตะวันตกปรากฏตัวบนเขาเสวียนหวู่ได้อย่างไร?
ฉีเติ่งเสียนเองก็กำลังดำเนินการตามความสมเหตุสมผลในเวลานั้น จางซานทนายของเขาบอกให้เขาปฏิบัติตามกฎหมาย ดังนั้น เขาจึงขอให้โอนเงินเข้าบัญชีของเซี่ยงตงชิง
ตอนนี้ เขาเสียใจอย่างมาก
“ทำไม คุณเอาแต่ขอเงินจำนวนนี้จากฉัน เพราะคุณปฏิบัติต่อฉันเหมือนคนนอก?” ในที่สุดเซี่ยงตงชิงก็ใช้ไพ่ดตายของเธอและถามอย่างสบายๆ
“นี่ไม่ใช่คำถามเรื่องเงิน แต่เป็นเรื่องของหลักการ!” ฉีเติ่งเสียนอธิบาย
“หลักการคืออะไร? คุณบอกฉันหน่อยสิ” เซี่ยงตงชิงกล่าว
ฉีเติ่งเสียนพูดด้วยความโกรธ: "ผมได้พูดเรื่องนี้ตั้งแต่บนเขาจนลงเขามาแล้ว ยังต้องให้พูดอะไรอีกล่ะ? คุณเอาเงินครึ่งหนึ่งมาแบ่งกับผมก็ได้!"
เซี่ยงตงชิงยกมือแล้วพูด "ธูปหลงโถวเป็นของฉัน และขายต่อให้หลิวเซิ่งหนาน ทำไมถึงแบ่งต้องเงินครึ่งหนึ่งกับคุณล่ะ?"
ได้ วนกลับมาอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม เธอคือยืนกราน ไม่ยอมอ่อนข้อ
“ช่างเป็นหมานายทุน! เป็นนายทุนเหมือนกัน แต่สาวแชโบลคนสวยดีกับฉัน แน่นอนว่างานอดิเรกของอัครเสนาบดีเฉาก็สมเหตุสมผล!” ฉีเติ่งเสียนหลั่งน้ำตา
เซี่ยงตงชิงยิ้ม ตบไหล่ฉีเติ่งเสียน แล้วพูดว่า: "เอาล่ะ เป็นผู้ชายหน่ะ ต้องใจกว้างกว่านี้หน่อยสิ! ตอนนั้นคุณไม่ใช่คนตระหนี่อย่างนี้ ฉันจำได้ว่าคุณยังบอกอีกว่ามหาเศรษฐีที่ก่ออาชญากรรม ให้เช็คคุณหนึ่งร้อยล้าน แต่คุณยังไม่รับเลย”
ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะกัดฟัน ในเวลานั้นเขาไม่รู้ว่าเงินมีประโยชน์มากขนาดนี้นี่นา! ถ้าเขามาให้ในตอนนี้สิ ลองดูว่าผมจะรับไหม?
“ฉันจะเลี้ยงอาหารค่ำคุณ คืนนี้อยากสั่งอะไรตามใจคุณเลย” เซี่ยงตงชิงยิ้ม
“ฉันกินปลาได้ไหม?” ฉีเติ่งเสียนถามอย่างอ่อนแรง
“กินอะไรก็ได้” เซี่ยงตงชิงพูดอย่างมีความสุข เห็นได้ชัดว่าไม่รู้เรื่องในคำพูดนี้
จากนั้นเซี่ยงตงชิงก็กลับไปที่ห้องพักในโรงแรมเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า อย่างไรก็ตาม เธอปีนเขามาเป็นเวลานาน มีเหงื่อท่วมตัว ดังนั้น เธอจึงต้องอาบน้ำทำความสะอาดตัวเอง
ฉีเติ่งเสียนกำลังจะกลับไปที่ห้องของเขา ก็ได้พบกับตู้ฉางหมิง
ตู้ฉางหมิงยิ้มให้ฉีเติ่งเสียนและพูดว่า: "พระอัครสังฆราชฉี ฉันได้เตรียมห้องสวีทที่ดีสำหรับคุณในโรงแรมตรงนั้น…..."
ฉีเติ่งเสียนเหลือบมองเขาอย่างเย็นชา รูดการ์ดห้องเพื่อเปิดประตูแล้วเดินเข้าไปใน ห้อง ประตูปิดด้วยเสียงดังปัง
ตู้ฉางหมิงแตะจมูกของเขา ตัวสั่นด้วยความโกรธ คนเลวคนนี้ดูหมิ่นและหยิ่งผยองมาก!
“มันจะพร้อมเร็วๆ นี้ รอฉันอีกสองนาที” เซี่ยงตงชิงตอบอย่างรวดเร็ว
โดยปกติแล้วสองนาทีของผู้หญิงจะเพิ่มขึ้นประมาณยี่สิบเท่าเซี่ยงตงชิงมีมโนธรรมมากกว่าและเพิ่มขึ้นเพียงสิบห้าเท่าเท่านั้น
อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เขาพบเธอฉีเติ่งเสียนรู้สึกว่าการรอครึ่งชั่วโมงของเขาไม่ได้ไร้ผล
ในอดีตสาวเซี่ยงมักจะสวมเสื้อผ้าที่เป็นทางการหรือชุดที่เป็นทางการในงานเลี้ยง…... การแต่งตัวของเธอในวันนี้ค่อนข้างน่าทึ่งเล็กน้อย
รองเท้าบู๊ทหนังกวางที่จับคู่กับผ้าไหมสีดำ กระโปรงเข้ารูปสีขาวเข้ารูปพอดีที่ทำให้เธอดูผอมเพรียว เสื้อกันลมสีดำมีสไตล์ที่ด้านบน และการแต่งหน้าแบบบางเบาบนใบหน้าของเธอ... ทันทีที่เธอปรากฏตัว มันสามารถสยบผู้หญิงทุกคนที่อยู่ตรงนั้นจนจมพื้น
ชายคนหนึ่งกำลังคุยกับแฟนหรือภรรยาของเขา ทันทีที่เซี่ยงตงชิงเดินออกจากประตูลิฟต์ เขาก็ไม่สามารถละสายตาจากไปได้และหันศีรษะไปทีละน้อย
เมื่อเซี่ยงตงชิงเดินออกจากโรงแรม ทันทีที่เขาหันกลับมา เด็กผู้หญิงที่อยู่ตรงข้ามกับเขาก็ทักทาย
ในขณะที่ทุบตี ก็ถามว่า: "สวยไหม? สวยไหม? ฉันถามคุณว่ามันสวยไหม!"
ผู้ชายคนนี้ก็ดื้อดึงพอ และเขาก็พูดอย่างไม่เป็นธรรม: "ก็มันสวยจริงๆ นี่นา !"
ฉีเติ่งเสียนที่รออยู่ที่ประตูเห็นฉากนี้แล้ว เขาก็หลุดหัวเราะออกมาทันที แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกภูมิใจเล็กน้อย ประธานเซี่ยงใช้เวลานานอยู่ในห้อง คงไม่ใช่เพราะอยากแต่งตัวเพื่อออกเดทคืนนี้สินะ? ไม่เคยเห็นเธอแต่งตัวตระการตาขนาดนี้มาก่อน
“คุณไม่ใช่คนดี คุณทำคู่รักเค้าเลิกกันแล้ว!” ฉีเติ่งเสียนอดหัวเราะไม่ได้
"ฮ่า..."เซี่ยงตงชิงคว้าแขนของฉีเติ่งเสียนและวิ่งเหยาะๆ ราวกับว่าเธอมีความรู้สึกผิด
เซี่ยงตงชิงผู้ซึ่งแต่งตัวจริงจังเป็นครั้งแรก รู้สึกผิดเล็กน้อย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...