มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1272

“ติ๊งตง!”

กริ่งประตูดังขึ้น เห็นได้ชัดว่าเป็นคนประเภทที่ฉีเติ่งเสียนไม่ชอบมาแล้ว

โฉวเหม่ยหรูรีบไปเปิดประตู ทันทีที่เธอเปิดประตู เธอก็ยิ้มและพูดว่า: "คุณหลานมาแล้ว ยินดีต้อนรับค่ะ! เชิญเข้ามาเร็ว!"

ทัศนคติของเธอต่อผู้มาเยือนในเวลานี้แตกต่างไปจากที่เธอเพิ่งปฏิบัติต่อฉีเติ่งเสียนและหยางกวนกวนอย่างเห็นได้ชัด

หลานอวี่พยักหน้า นำชายในวัยห้าสิบที่ดูเหมือนนักธุรกิจผู้มั่งคั่งเข้ามา แม้ว่าชายคนนั้นจะสวมชุดสูท แต่เขาไม่สามารถซ่อนชายผู้มั่งคั่งที่แทบจะมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

เฮ่อเซียนเซียนก็รีบไปทักทายและพูดด้วยรอยยิ้ม: "สวัสดีค่ะคุณหลาน"

หลานอวี่เห็นฉีติงเซียนและหยางกวนกวนนั่งอยู่บนโซฟา คิ้วเรียวเล็กๆ ของเธออดไม่ได้ที่จะยกขึ้นเล็กน้อยโดยไม่แสดงท่าทางประหลาดใจใดๆ

โฉวเหม่ยหรูรีบยิ้มให้หลานอวี่และพูดว่า "คุณหลาน บางคนก็เป็นคนหน้าด้าน หยุดยังไงก็หยุดไม่ได้…..."

หลังจากที่หยางกวนกวนเห็นหลานอวี่ ก็อดไม่ได้ที่จะส่ายหัว และพูดว่า "โชคไม่ดีจริงๆ ไม่คิดว่ามาที่จิงเต่าแล้ว ก็ยังได้พบตัวอ่อนที่น่ารังเกียจอย่างเธออีก"

ตอนนี้หยางกวนกวนพูดจาไม่ได้เออออเช่นเมื่อก่อน กล้าออกหมัดชกใครก็ได้ เห็นโลกกว้างมามากแล้ว แข็งแกร่งยิ่งนัก

“คุณพูดอะไรหน่ะ? สันดานเสียไปไหม?” ใบหน้าของโฉวเหม่ยหรูขรึมขึ้น เธอก็ดุหยางกวนกวน

หลานอวี่เพิกเฉยต่อคำพูดที่รุนแรงของหยางกวนกวน นั่งลงบนโซฟาโดยตรง

ชายวัยกลางคนที่มีท่าทีร่ำรวยอยู่ข้างๆ เธอหัวเราะเยาะและพูดว่า: "ยัยหนู ถ้าเธอพูดไม่เป็นก็หุบปากซะ จะได้ไม่ต้องตายบนถนน!"

หยางกวนกวนกล่าวด้วยรอยยิ้ม: "เอ๊ะ คุณพูดถูกแล้ว ยัยหนูปิดปากเงียบไม่พูดจริงๆ ด้วยนะเนี่ย!"

ดวงตาของหลานอวี่เปลี่ยนไปครู่หนึ่ง แต่เธอก็ยังเพิกเฉยต่อคำยั่วยุของหยางกวนกวน หันไปเผชิญหน้ากับโฉวเหม่ยหรูและเฮ่อเซียนเซียนแทน และแนะนำ: "นี่คือคุณหลิวต้าฟู่จากจังหวัดซีจิ้น เขาครองตำแหน่งสูงสุดในอุตสาหกรรมเหมืองแร่ในจังหวัดซีจิ้น คราวนี้เขาตั้งใจที่จะมาที่จิงเต่าเพื่อลงทุนคาสิโน"

เมื่อเฮ่อเซียนเซียนและโฉวเหม่ยหรูได้ยินสิ่งนี้ พวกเธอทั้งสองฉันอดไม่ได้ที่จะตกใจ ซีจิ้นเป็นจังหวัดที่ร่ำรวยมาก หากสามารถครองตำแหน่งสูงสุดในอุตสาหกรรมเหมืองแร่ในจังหวัดซีจิ้นได้อย่างมั่นคง มูลค่าสุทธิของฉันใกล้เคียงกับแสนล้าน?

หลังจากที่ฉีเติ่งเสียนได้ยินชื่อ เขาก็สะดุ้งเล็กน้อย จากนั้นมองหลิวต้าฟู่ขึ้นๆ ลงๆ...

หลิวต้าฟู่จ้องมองอย่างไม่สบายใจเล็กน้อย ขมวดคิ้วและพูดอย่างเย็นชา: "มองอะไร ไอ้เหลือขอ?" ไม่เคยเห็นคนรวยมาก่อนหรือไง?”

ฉีเติ่งเสียนยิ้มอย่างสบายๆ มองที่เฮ่อเซียนเซียนแล้วพูดว่า: "คุณคิดว่าคุณสามารถรักษาสถานะและอำนาจของคุณในตระกูลเฮ่อได้โดยอาศัยสาวใช้จากตระกูลจ้าวงั้นหรือ น่าสนใจ! "

เฮ่อเซียนเซียนอดไม่ได้ที่จะดูอึดอัดเล็กน้อย เธอรู้ด้วยว่าหลานอวี่จะมาที่บ้านในวันนี้ แต่เธอยังคงจัดเวลาแบบนี้เพื่อพบกับ ฉีเติ่งเสียนและหยางกวนกวน บางทีเธออาจต้องการให้ทั้งสองพบกันล่วงหน้า ดูสิว่าข้อมือของใครแข็งกว่ากัน เธอถึงจะง่านในการตัดสินใจ

ตระกูลจ้าวผลักดันตระกูลเย่ให้ก่อตั้งคาสิโนด้วยความทะเยอทะยานอันยิ่งใหญ่ แน่นอนว่าตระกูลเฮ่อจะไม่ดิ้นรนเรื่องเงิน หากเงื่อนไขที่ให้ไว้ดีพอ ก็ไม่สำคัญว่าจะไม่เป็นธรรมต่อตนเองหรือไม่

ขณะนี้ตระกูลเฮ่อตกอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่ปลอดภัย หลังจากที่ตระกูลฉีเข้ามาในที่เกิดเหตุ ก็ไม่น่าแปลกใจที่ตระกูลจ้าวจะปะหน้าทาแป้งขึ้นเวทีตาม

หลิวต้าฟู่เยาะเย้ยอย่างเหยียดหยามและพูดกับเฮ่อเซียนเซียน: "คุณเฮ่อ ฉันไม่มีอะไรเลย นอกจากเงินที่มากมาย! ลำพังเงินทุนที่ฉันมีตอนนี้ มันก็เพียงพอที่จะสนับสนุนการดำเนินงานขององค์กรสำคัญๆ ภายใต้ตระกูลเฮ่อของคุณ ในทำนองเดียวกัน ยังสามารถให้ความช่วยเหลือให้คุณมพลังอันทรงพลังได้"

“เงินที่ฉันนำมาจิงเต่าในครั้งนี้คือสามหมื่นล้าน! และสามารถนำไปใช้ได้ตลอดเวลา"

“ฉันไม่รู้จริงๆ คุณยังพิจารณาอะไรอีก?”

เมื่อเห็นรอยยิ้มของเฮ่อเซียนเซียน ฉีเติ่งเสียนรู้สึกรู้แจ้งเข้าใจ

หยางกวนกวนจ้องไปที่เฮ่อเซียนเซียนอย่างจริงจังเป็นเวลานาน

เธอก็เข้าใจเหมือนกัน!

เดาว่าเฮ่อเซียนเซียนแฝงเจตนาไม่ดีในการติดต่อพวกเขาตั้งแต่แรก เพียงเพื่อเพิ่มมูลค่า และดึงดูดความสนใจของตระกูลจ้าว! เฮ่อเซียนเซียนไม่มีความตั้งใจที่จะเข้าร่วมกับพวกเขาเลย พวกเขาเป็นเพียงเหยื่อล่อ ด้วยวิธีนี้ ตระกูลจ้าวจะให้ความสนใจเฮ่อเซียนเซียนและเสนอเงื่อนไขที่เอื้อเฟื้อเพื่อเอาชนะพวกเขา เพื่อป้องกันไม่ให้พวกเขาปฏิบัติตามแนวทางชั่วร้ายของฉีเติ่งเสียน

“ช่างเป็นคนฉลาดจริงๆ!” หยางกวนกวนมองไปที่เฮ่อเซียนเซียนและอดไม่ได้ที่จะหัวเราะและปรบมือ

“มันเป็นเรื่องธุรกิจ” เฮ่อเซียนเซียนผายมือของเธออย่างช่วยไม่ได้ ถอนหายใจแล้วพูด

ฉีเติ่งเสียนพยักหน้า ชี้ไปที่เฮ่อเซียนเซียนแล้วพูดว่า: "ฉันเกลียดคนที่ไม่มีจิตวิญญาณแห่งสัญญามากที่สุด"

หลานอวี่พูดอย่างไม่แสดงออก: "นายยังมีหน้ามาพูดอีกเหรอ? เพิ่งเอาเงินจากจ้าวมั่นเอ๋อร์ไปหกสิบล้าน พอหันหลังก็โทรไปรายงานอวี้เสี่ยวหลง นี่เรียกว่ามีจิตวิญญาณแห่งสัญญาเหรอ?”

ฉีเติ่งเสียนกล่าวอย่างเหยียดหยาม: "นั่นคือฉันรังเกียจที่จะประนีประนอมกับกองกำลังชั่ว นี่คือแนวทางอันเป็นเอกลักษณ์ของฉันในการเป็นคนที่ชัดเจน!"

หลิวต้าฟู่พูดเบาๆ : "ถ้าไม่มีเงิน ก็ไสหัวไปซะ เราจะหารือธุรกิจต่อไป"

ในเวลานี้เฮ่อเซียนเซียนไม่ปิดบังความทะเยอทะยานของเธออีกต่อไป พูดกับฉีอย่างสบายๆ : "คุณฉีเชิญกลับไปเถอะค่ะ ฉันตัดสินใจแล้ว ว่าได้ร่วมมือกับคุณหลานอวี่"

หยางกวนกวนพูดอย่างเย็นชา: "หลอกเราเหรอ? ดีมาก งั้นก็รอดูเธอเสียใจภายหลังกัน!”