มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1279

เป็นอย่างที่คิด อุบายที่พวกมนุษย์เฒ่าชอบใช้...

เริ่มด้วยการบอกว่าทำไมอะไรๆ มันถึงยาก ทำไมอะไรๆ มันถึงแย่ ทำไมมันถึงมีค่า ส่วนที่สำคัญที่สุดค่อยไว้สุดท้าย

และก็มีเพียงสามพยางค์เท่านั้น...

ต้องเพิ่มเงิน!

ฉีเติ่งเสียนคิดเคยเหมือนกันว่าถ้าสมเด็จพระสันตะปาปาตาแดงเป็นประกายขึ้นมาจะเป็นอย่างไร เขาอดถอนใจไม่ได้และเอ่ยว่า “ฝ่าบาท ถึงอย่างไรผมก็กำลังทำเพื่อเผยแผ่ศาสนาศักดิ์สิทธิ์ พระองค์ไม่ควรทำตัวเป็นสิงโตอ้าปากกว้าง!” (*สิงโตอ้าปากกว้าง หมายถึง สิ่งที่ต้องการหรือข้อตกลงที่สูงเกินไป)

สมเด็จพระสันตะปาปาไม่สนใจคำค้านของเขาและกล่าวเพียงว่า “หนึ่งโควตาหนึ่งสิบล้านดอลลาร์ ต้องการกี่คนก็คูณให้ฉัน กลับไปฉันจะส่งเอกสารคำสั่งทันที เมื่อรายชื่อของคุณส่งมาแล้วก็จะประกาศรายชื่อให้รู้ทั่วกัน!"

ฉีเติ่งเสียนได้ยินดังนั้นก็อดสูดอากาศเย็นๆ เข้าปอดไม่ได้ ใจหนึ่งก็นึกอยากจะลากพระสันตะปาปามาทุบสักรอบ

จิตใจของชายชราผู้นี้มืดมนเกินไป เขามาเป็นพระสันตะปาปาได้อย่างไรกัน? หนึ่งโควตาสิบล้านดอลลาร์ เขาเอากำไรยิ่งกว่าบริษัททำก้านสำลีเก็บเชื้อในลำคอเสียอีก!

“มากเกินไป!” ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะตอบด้วยรอยยิ้มเฝื่อนๆ

“งั้นคุณก็ลดจำนวนคนลง” สมเด็จพระสันตะปาปายิ้มแล้วยิ้มอีก

เขาไม่พอใจฉีเติ่งเสียนมานานแล้ว ตอนนี้เขาตั้งใจวางมีดแล่เนื้อไว้ในมือของเขา ถ้าเขาไม่หั่นให้แรงขึ้น หมอนี่ก็คงไม่รู้ว่าทำไมดอกไม้ถึงแดงขนาดนี้!

ฉีเติ่งเสียนบอกว่า “เอาอย่างนี้ ลดห้าสิบเปอร์เซ็นต์เป็นยังไง?”

สมเด็จพระสันตะปาปาเอ่ยอย่างเหยียดหยามว่า “ไม่เอาก็ไม่เป็นไร ฉันเองก็ขี้เกียจร่างเอกสารเหมือนกัน”

ฉีเติ่งเสียนไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี เขาบอกว่า “ก็ได้ๆๆ ผมจะหาทางหาเงินมาให้ รบกวนพระองค์เตรียมเอกสารให้พร้อมด้วย พอได้เงินมาแล้ว ผมจะเริ่มสร้างกลุ่มอัศวินแห่งแสงทันที”

สมเด็จพระสันตะปาปาวางสายโทรศัพท์ จากนั้นจึงลูบหนวดเคราของตัวเองและหัวเราะพลางคิดว่าตนเองจะไปซื้อเกาะเล็กๆ ที่ไหนดี

ไม่สำคัญว่าคุณจะได้เพลิดเพลินไปกับวันหยุดหรือไม่ สิ่งสำคัญก็คือต้องสร้างโบสถ์ขึ้นมาบนเกาะเล็กๆ ทำให้แสงสว่างของพระเจ้าส่งไปถึงทั่วทุกมุมโลก

“ข้าแต่พระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ นี่ไม่ใช่เพราะข้าพระองค์สนใจเรื่องทางโลกเหล่านี้ แต่เป็นเพราะราคาที่สูงลิ่วเช่นนี้เท่านั้นที่จะใช้วัดความศรัทธาของคนได้!”

“ถ้าเขายินดีใช้เงินสิบล้านดอลลาร์เพื่อซื้อโควตาหนึ่งที่ เท่านี้ก็เพียงพอแล้วที่จะพิสูจน์ว่าคนเหล่านี้มีศรัทธาในศาสนา”

“นั่นเพราะไม่มีใครยินดีที่จะเสียค่าโกหกในราคานี้”

สมเด็จพระสันตะปาปาสวมภาวนาต่อหน้ารูปปั้นของพระเจ้า จากนั้นจึงขยับมือมาสัมผัสที่หน้าอกของตนเองและบอกว่า “อาเมน!”

อันที่จริงสมเด็จพระสันตะปาปาคิดมานานแล้วว่าอยากจะจัดตั้งหน่วยงานคล้ายๆ กลุ่มอัศวินศักดิ์สิทธิ์ในหนานหยาง เพราะถึงอย่างไรศาสนานอกรีตก็เริ่มเหิมเกริมขึ้นเรื่อยๆ ในตอนนี้

นอกจากนี้มหาวิหารหนานหยางยังเป็นโบสถ์ที่มีความเป็นผู้แทนมากที่สุดในภาคใต้ ถ้าเกิดสร้างโบสถ์เสร็จแล้วถูกพวกนอกรีตระเบิดทิ้งขึ้นมาล่ะ จะทำอย่างไร?

แต่ในเมื่อฉีเติ่งเสียนเป็นฝ่ายมาขอร้องเขาถึงที่นี่ เขาจึงปล่อยไปไม่ได้

คนที่ยิ่งแก่ยิ่งฉลาดอย่างสมเด็จพระสันตะปาปาย่อมได้กลิ่นสิ่งผิดปกติที่อยู่ภายในได้อยู่แล้ว เขารู้สึกได้ว่าฉีเติ่งเสียนอาจจะต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อล้างบาปให้ใครบางคน!

ในเมื่อเป็นการล้างบาปย่อมต้องมีค่าใช้จ่ายมิใช่น้อย ไม่อย่างนั้นศาสนาศักดิ์สิทธิ์คงจะเสียชื่อ

หลังจากวางสายพระสันตะปาปา ฉีเติ่งเสียนก็ทรุดตัวลงในอ้อมแขนของหญิงสาวและแทบจะร้องไห้ออกมา สมเด็จพระสันตะปาปาช่างทำกันได้ลงจริงๆ พูดออกมาได้ว่าแค่พันล้านดอลลาร์!

ถ้าเป็นพันล้านหยวนก็ยังพอว่า...

“คุณ ผมเจ็บใจมากจนแทบจะหายใจไม่ออก!” ฉีเติ่งเสียนเอ่ยอย่างเศร้าใจ