มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1281

จิ่วเฮิงเห็นวัวสองตัวพุ่งเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง สายตากะพริบ ยิ้มและพูด“ นี่น่าสนใจจริงๆ!”

“อาจารย์ฉี ไม่งั้นพอเราสองคนจัดการวัวคนละตัว ดูว่าฝีมือของใครจัดการได้อย่างราบรื่น?!”

“เป็นยังไง!”

เวลาที่พูด จิ่วเฮิง ก็เข้าไปเผชิญหน้ากับวัวที่วิ่งเข้ามาเร็วที่สุด ขาของเขาแยกออกจากกัน ยืนอย่างมั่นคง สงบนิ่งและแข็งแกร่ง สายตาแวววาว

ฉีเติ่งเสียน มองเห็นวัวคลั่งอีกหนึ่งตัววิ่งเข้ามาหาตัวเอง ก็พูด“ก็ดี ให้ผมดูว่าคุณจัดการมันยังไง”

ทั้งสองคน เวลาที่วัวคลั่งพุ่งเข้ามาโจมตีทั้งซ้ายขวา ก็ยังสามารถรักษาความสงบแบบนี้ได้

ถ้าเปลี่ยนเป็นคนธรรมดา เกรงว่าคงจะตกใจจนไร้เรี่ยวแรง จนกระทั่งฉี่ราดแล้ว

เห็นเพียง วัวคลั่งที่แข็งแกร่งมากพุ่งไปตรงหน้าจิ่วเฮิง แต่จิ่วเฮิงกลับไม่หลบ ร่างกายคำรามเสียงเสือขึ้นมา ยื่นมือทั้งสองข้างออกไป ใช้ท่าพลังมังกรแยกเคี้ยว

ชั่วพริบตาเดียวมือของเขาก็เต็มไปด้วยเลือด จับเขาทั้งสองข้างของวัวคลั่งเอาไว้

เพิ่งจะสัมผัส จิ่วเฮิงก็ถูกการโจมตีของวัวตัวนี้ทำให้ถอยหลังไปหนึ่งก้าว เท้าขวาที่ถอยหลังก็ทำให้มั่นคง ดึงตัวเองให้อยู่ในท่าโค้งทันที

“ฮ่าๆ!”

จิ่วเฮิงคำรามด้วยความโกรธ มือทั้งสองข้างบีบเขาวัว กล้ามเนื้อก็พองขึ้นทันที ในปากก็พ่นลมหายใจ เกือบจะใหญ่เท่ากับวัวยักษ์ตัวนี้!

เขาจับเขาของวัวอย่างแน่นด้วยมือทั้งสองข้างแล้วกดลง ก็มองเห็นเท้าของวัวเสียการทรงตัว ในมือของจิ่วเฮิงก็มีเสียงแกร่กๆดังขึ้น เขาทั้งสองข้างของวัว ถูกเขาดึงจนหัก!

และวัวคลั่งตัวนี้ ก็คุกเข่าลงบนพื้น จากนั้นจิ่วเฮิงก็ต่อยหมัดออกไป มีเสียงผลั่กดังขึ้น หัวของวัวก็แตกออก

วัวคลั่งที่เข้ามาจู่โจม ก็ถูกจิ่วเฮิงทุบจนตายคาที่!

“เก่งกาจ!”

ฉีเติ่งเสียนพูดชมเชย

เวลานี้ วัวคลั่งอีกหนึ่งตัว ห่างจากเขาแค่สองเมตร และความเร็วสูงมาก เขาของหัว ก็พุ่งชนมาที่หน้าอกของเขา

ฉีเติ่งเสียนกางขาออกเล็กน้อย เหยียบขั้นบันได ดันเท้าซ้ายออก และหมุนเท้าขวา

วัวคลั่งแทบจะชนมาถึงร่างกายของเขา แต่ไม่ได้ชนถึงคน

หลังจากที่เห็นวัวคลั่งเข้ามาหาเขา ก็วิ่งไปข้างหน้าเจ็ดแปดเมตร ขาทั้งสองข้างก็อ่อน ลงบนพื้นทันที มองอีกที ช่องทั้งเจ็ดก็มีเลือดไหล ตายคาที่

“ฝ่ามือล่องหน!”

จิ่วเฮิงมองเห็นวัวคลั่งล้มลงบนพื้น อดไม่ได้ที่จะตะโกน และพูดชมขึ้นมา

การกระทำของฉีเติ่งเสียน คนนอกมองไม่รู้ชัดเจน แต่ว่าจิ่วเฮิง กับมองเห็นการกระทำของเขา รวมถึงวิธีการไหลเวียนของเลือดได้อย่างเข้าใจ

เวลาที่ฉีเติ่งเสียนเหยียบบันไดหลบวัวคลั่งที่ชนเข้ามา มือขวายกขึ้น ระหว่างที่ขยับเท้า ก็ตบเบาๆที่ท้องของวัว ใช้กำลังตบเข้าไปในท้องของวัว

ชั่วพริบตาเดียวก็ถูกเอาชีวิตแล้ว อวัยวะในร่างกายก็แตกสลายหมดแล้ว เพียงแต่ เป็นเพราะความเฉื่อยที่เขาวิ่งไปข้างหน้าเจ็ดถึงแปดเมตร จนกระทั่งความเฉื่อยหายไป ก็ล้มลงบนพื้น ตายคาที่

จิ่วเฮิงก็พูด“เคยมีวัวคลั่งเข้ามาก่อกวนในเมือง ทำร้ายคนจำนวนมาก ตงไห่ชวนปรมาจารย์ฝ่ามือแปดทิศผ่านมาเจอ ใช้ฝ่ามือผ่าท้องวัว ทำให้วัวที่บ้าคลั่งตายคาที่ หลังจากนั้นมีคนผ่าศพวัว พบว่าอวัยวะภายในพังยับเยิน ดูเหมือนว่า เรื่องเล่าที่น่าหวาดกลัวนี้ไม่ได้ถูกแต่งขึ้นมา”

หลังจากที่พูดจบ จิ่วเฮิงก็เดินไปถึงด้านข้างของวัวคลั่ง ก้มตัวลงไป มือราวกับกรงเล็บเหยี่ยว กรีดลงไป

“คุณจะต้องถูกฉันตีจนขาหัก!”ฉีเติ่งเสียนพูดจริงจัง

ฉับพลันจิ่วเฮิงก็สบถด้วยความโกรธ หลังจากนั้นก็เอามือไขว้หลัง และพูด“ถ้าหากคุณนายรองตระกูลเหอใช้วิธีนี้ เพื่อไม่ให้คนหัวเราะเยาะ!ฉันกับอาจารย์ฉีที่มีศิลปะการต่อสู้ระดับสูง ใช้พลังสุดความสามารถ และถ่อมตัว อยากจะหยั่งเชิงฝีมือของพวกเรา อย่างน้อยก็ปล่อยช้างสองตัวออกมาเถอะ?”

“ฮ่าๆ”

พูดมาถึงตรงนี้ จิ่วเฮิงก็หัวเราะดังขึ้นมา เห็นได้ชัดว่าใช้อำนาจบาตรใหญ่

เพิ่งจะพูดจบ ก็มีเสียงตบมือดังเข้ามา หลังจากนั้นก็มองเห็นที่ประตูเหล็กมีคนเดินเข้ามา

คนที่เดินเข้ามา ก็คือหยางหยุนจือคุณนายรองของเฮ่อฮงบิน เธอปรบมือพลางเดินเข้ามา และพูด“ฝีมือของทั้งสองคนดูถูกไม่ได้จริงๆ พบหน้ากันครั้งแรก ก็ฆ่าวัวราชาของฉันตายไปสองตัวแล้ว เก่งกาจมาก!”

การสู้วัวกระทิงไม่ใช่ธุรกิจขนาดเล็ก เดิมพันการสู้วัวกระทิง อย่างน้อยก็หลายร้อยล้าน มากถึงพันล้านหรือหลายพันล้าน

ราชาวัวมีการจัดแข่งขันสู้วัวกระทิงในงานพื้นบ้าน มักจะขายออกไปราคาเป็นล้าน ถ้าเป็นการแข่งขันใหญ่ ก็ขายได้หลายสิบล้าน!

วัวราชาสองตัวนี้ของหยางหยุนจือ ดึงออกมาขายได้ราคาหลายร้อยล้าน ก็ไม่มีปัญหา

สภาพสังคมที่น่าดูถูก ชีวิตของสัตว์ บางครั้งก็มีค่ามากกว่าชีวิตคน

คนที่เข้ามากับหยางหยุนจือ และยังมีหญิงสาวคนหนึ่ง ใบหน้าของผู้หญิงคนนี้มีความคล้ายคลึงกัน น่าจะเป็นลูกสาวของเธอ

“คุณเก่งมาก สมแล้วที่มีคนร่ำลือว่าเป็นผู้มีฝีมือสูงสุด แต่ก็ไม่รู้ว่า คุณกับบอสใหญ่ฟู่หรงหัวของแก๊งบิ๊กเซอร์เคิลสู้กันแล้ว ใครจะชนะ?”หญิงสาวเปิดปากพูดด้วยความสงสัย

คำพูดของหญิงสาว เป็นธรรมชาติที่จะถามฉีเติ่งเสียน

จิ่วเฮิงเป็นผู้มีฝีมือสูงที่โง่ สุดท้ายเพิ่งจะเดินเข้ามา อย่างไม่เข้าใจ