มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1314

ประโยคนี้โผล่มาจากไหนไม่รู้ เกือบจะทำให้พระอัครสังฆราชฉีต้องถูกเปิดเผย

มันช่วยไม่ได้ แค่กำลังแสร้งทำเป็นได้อารมณ์คึกคักอย่างเต็มที่!

ฉีเติ่งเสียนรู้โดยไม่ได้ต้องมองว่าเป็นอาปิน ชายหนุ่มที่ชอบไปออนเซ็นมาถึงแล้ว เขาส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้และพูดว่า "นายไม่ไปหาเจ้าของบ้านเช่า แต่กลับมาที่ทำไม..."

เหล่ยเสวี่ยเจียวซึ่งติดตามหวงฉีปินอดไม่ได้ที่จะถามว่า: "เจ้าของบ้านเช่าอะไรเหรอ? คุณไม่ใช่อยู่ในวิลล่าของคุณเองเหรอ?"

ใบหน้าของหวงฉีปินเปลี่ยนไปและพูดว่า: "อย่าฟังเรื่องไร้สาระของไอ้หมอนี่ ทั้งโลกนี้มีแค่มันไร้วัฒนธรรมที่สุดล่ะ!”

กลุ่มของหวงฉีปินมากันสามคน เขา เหล่ยเสวี่ยเจียว และอีกคน กลับเป็นจี้ข่าย

หลังจากที่ทั้งสามคนเดินออกมาแล้ว คนอีกกลุ่มหนึ่งก็มา ซึ่งทั้งหมดเป็นบรรพบุรุษรุ่นที่สองที่ค่อนข้างมีชื่อในแวดวงเซียงซาน

หลังจากที่จี้ข่ายเข้ามาและเห็นฉีเติ่งเสียน เขาก็รีบโยนชามแตงโมที่หั่นแล้วในมือทิ้งไป เพื่อไม่ให้ไอ้หมอนี่ถามคำถามว่า "กล้ามารุกรานฉันไหมล่ะ"

ฉีเติ่งเสียนเลิกคิ้วแล้วพูดว่า "ฉันเกลียดคนที่ฟุ่มเฟือยอาหาร!"

"แตงดิบลูกนี้ยังไม่สุก จึงไม่น่าเสียดายที่จะทิ้งมันไป" จี้ข่ายกล่าวอย่างเร่งรีบ

ฉีเติ่งเสียนยิ้มและไม่สร้างปัญหาให้เขาอีกต่อไป ท้ายที่สุด ตอนนี้ตระกูลจี้และตระกูลหนานหยางเฉินอยู่ในสถานะร่วมมือกัน และพวกเขาเป็นพันธมิตรครึ่งหนึ่งของเขา ดาบเล่มนี้ไม่สามารถตัดลงได้

“พี่หลาน เกิดอะไรขึ้น? สถานการณ์ตึงเครียดเช่นนี้เชียว?” หวงฉีปินพูดด้วยรอยยิ้ม

สีหน้าของพี่หลานไม่ค่อยดีนัก และเธอพูดว่า: "ที่แท้คือคุณชายหวง... ผู้ชายคนนี้กำลังสร้างปัญหาในคฤหาสน์ของฉัน ทั้งยังข่มขู่ฉันด้วย!"

หวงฉีปินส่ายหัวแล้วพูดว่า: "คุณอย่าไปยั่วยุเขามากไป ก่อนหน้านี้เขาน่ากลัวมาก หากคุณไม่เชื่อฉัน ลองถามคุณชายจี้ข่ายของเราก็ได้”

หลังจากที่รอยแผลเป็นของจี้ข่ายถูกเปิดออก สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปน่าเกลียดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เขาฝืนยิ้มแล้วพูดว่า "พระอัครสังฆราชฉีใจดีมาโดยตลอด มีใจและอุทิศตนเพื่อเผยแพร่หลักคุณธรรมของพระเจ้า จะเป็นคนชั่วร้ายได้อย่างไร คุณชายหวงอย่าพูดเรื่องไร้สาระเลย คนที่ฉันชื่นชมมากที่สุดในชีวิตนี้ก็คือพระอัครสังฆราชฉี"

เหล่ยเสวี่ยเจียวดูแล้วได้แต่ส่ายหัว นี่มันความเจ็บปวดที่ฝังในใจลึกระดับไหนกันเชียว?

พี่หลานกัดฟันพูดว่า “เขาสร้างเรื่องวุ่นวายและทุบตีคนในคฤหาสน์ของฉัน เราปล่อยมันไปเช่นนี้หรือ?”

“ถ้าคุณไม่เต็มใจก็ไม่เป็นไร ก็ให้คนยิงเขาได้เลย แค่ทำเป็นว่าเราไม่ได้มาที่นี่ก็พอ" หวงฉีปินผายมือออกและพูดอย่างช่วยไม่ได้

เล่ยเสวี่ยเจียวไม่รู้ว่าควรจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี และพูดว่า "อาปิน เขาไม่ใช่เพื่อนของคุณเหรอ? ทำไมคุณถึงพูดเช่นนนี้ล่ะ!"

หวงฉีปินยิ้มและพูดว่า "คุณคิดว่าปืนเหล่านี้สามารถฆ่าเขาได้จริงๆ หรือ?"

พี่หลานสับสนเล็กน้อยอยู่ครู่หนึ่ง แต่คนเหล่านี้จากจิงเต่ากำลังเฝ้าดูเธอ และคนเหล่านี้จากเซียงซานก็เข้ามายุ่งด้วย...

ฉีเติ่งเสียนแข็งแกร่งเช่นนี้ ถ้าเธอกลัวแล้ว เธอจะดูแลคฤหาสน์แห่งนี้ได้ในอนาคต?

“พี่หลาน เรื่องในวันนี้ให้มันจบไปแค่นี้เถอะ ถือว่าให้หน้าจี้ข่ายสักครั้ง” จี้ข่ายพูดเบาๆ

ในแง่ของอิทธิพลขนาดใหญ่ ตระกูลจี้นั้นอยู่เหนือตระกูลเหล่ย ท้ายที่สุดแล้ว ความมั่งคั่งของตระกูลจี้นั้นเหนือกว่าความมั่งคั่งของตระกูลเหล่ยมาก

อิทธิพลของตระกูลเหล่ยค่อนข้างจำกัดอยู่แค่ในพื้นที่เซียงซาน หลังจากออกจากเซียงซาน อิทธิพลก็ไม่แข็งแกร่งเท่ากับตระกูลจี้

จี้ข่ายยังเห็นความยากลำบากใจของพี่หลานอยู่ จึงให้ข้อเสนอกับเธอเพื่อง่ายต่อการตัดสินใจ

เป็นผู้ตกต่ำในโลกเช่นกัน จี้ข่ายก็รู้สึกสงสารเล็กน้อย เขาไม่ต้องการให้ภัยพิบัติที่เกิดขึ้นกับเขาตกบนหัวของผู้หญิงธรรมดาๆ อย่างพี่หลาน ...

"ในเมื่อคุณชายข่ายพูดเช่นนี้แล้ว เกียรตินี้ก็คงต้องให้” พี่หลานขมวดคิ้วแล้วพูด

“ไม่ โปรดอย่าไปให้เกียรติใคร ฆ่าฉันให้ตายเลย!” ฉีเติ่งเสียนพูดด้วยรอยยิ้ม