มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1317

บาร์แห่งนี้ชื่อสวารอฟสกี้เป็นบาร์ระดับท็อปที่สามารถเห็นได้จากรถที่จอดอยู่หน้าประตู แทบทุกคัน ที่ไม่มีคันไหนราคาต่ำกว่าล้านเลย

ฉีเติ่งเสียนมองไปที่บาร์สุดหรูแห่งนี้ แล้วพูดว่า: "ในฐานะพระอัครสังฆราช ฉันไม่ควรมาที่สถานบันเทิงประเภทนี้ในวันอื่นนอกจากวันสะบาโตจริงๆ!"

เหลยเสวี่ยเจียวกล่าวว่า: "ฮ่า... ฉันเกรงว่าถ้าคุณเข้าไปแล้วคุณจะไม่คิดเช่นนี้อีก บาร์แห่งนี้มีชื่อเสียงในด้านสาวงามมากมายซึ่งมันเหมาะสำหรับผู้ชายห่วยๆ เช่นคุณ”

สีหน้าของฉีเติ่งเสียนเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมและเขาพูดว่า“ ดูเหมือนว่าฉัน ควรเข้าไป! พระเจ้านำทางให้ฉันมาที่นี่ คงอยากให้ช่วยเหลือลูกแกะที่หลงหายเหล่านั้น..."

เมื่อฟังข้อแก้ตัวที่ฟังดูสูงส่งของเขา เหลยเสวี่ยเจียวก็อดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยด้วยการดูถูกเป็นพิเศษ ผู้ชายห่วยๆ ก็คือผู้ชายห่วยๆ และมีข้อแก้ตัวมากมายทุกวัน!

และไม่รู้ว่าจี้ข่ายโทรหาเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งมาเมื่อไหร่ เธอแต่งตัวหรูหรา รูปร่างหน้าตาและบุคคลิกของเธอก็แลดูชนชั้นสูงเช่นกัน

คุณชายข่ายคู่ควรกับการเป็นเศรษฐีรุ่นสองอันดับต้นๆ ไปไหนก็เพื่อนผู้หญิงไม่ขาด

มีเพียงฉีเติ่งเสียนคนเดียวที่อยู่ตัวคนเดียว

สำหรับหมาป่าโลภ...

เขาได้รับมอบหมายงานโดยตรง ซึ่งก็คือหาทางพิชิตพี่หลานให้ได้โดยเร็วที่สุด ด้วยเหตุนี้ ฉีเติ่งเสียนจึงยอมฟุ่มเฟือย มอบบัตรธนาคารให้เขา

แน่นอนว่าบัตรธนาคารคือบัตรแบล็คการ์ดของประธานหวังจากเซียงซาน เขาจงใจทำให้เกาเม่ยรู้สึกลำบากใจ จากนั้นก็มอบของขวัญให้เขาหนึ่งร้อยล้านหยวน

พระอัครสังฆราชฉีจัดสรรเงินหนึ่งร้อยล้านนั้นเพื่อบริจาคให้กับสมเด็จพระสันตะปาปา แต่นี่คือบัตรแบล็คการ์ด ต่างจากบัตรธนาคารทั่วไปอย่างแน่นอน บัตรธนาคารธรรมดาจะหมดไปเมื่อคุณใช้จนหมด แต่ด้วยบัตรแบล็คการ์ด หลังจากที่คุณใช้เงินในนั้นหมดแล้ว คุณยังสามารถเบิกถอนเงินเกินจำนวนหนึ่งได้ โควต้าในเปอร์เซ็นต์ของเงินฝากก่อนหน้าของคุณ

บัตรแบล็คการ์ดเดิมมีเต็มหนึ่งร้อยล้าน และถ้าเป็นหนึ่งเปอร์เซ็นต์ก็จะเป็นหนึ่งล้าน

"พี่หลานยังคงมีเส้นสายที่ดีในจิงเต่า หากนายสามารถขอให้เธอช่วยรวบรวมกำลังได้ ผลลัพธ์จะดีมาก!" นี่คือสิ่งที่จี้ข่ายบอกกับฉีเติ่งเสียน

ในเวลานั้น ฉีเติ่งเสียนรู้สึกว่าเป็นการดูหมิ่นอย่างยิ่งที่เขาไม่ได้ใช้คำว่า "อัครสังฆราชฉี" ดังนั้นเขาจึงอยากถามเขาโดยไม่รู้ตัวว่า "หาเรื่องเขาหรือไม่" แต่แล้วเขาก็หันมาคิด และตระหนักว่า เขากำลังช่วยเขาอยู่ ดาบนั้นก็แค่เขาเก็บมันกลับ แล้วมอบบัตรแบล็คการ์ดของประธานหวังให้หมาป่าโลภไปรับผู้หญิง

ฉีเติ่งเสียนไม่กังวลว่าหมาป่าโลภจะหนีไป ท้ายที่สุดองค์กรที่เขาก่อตั้งขึ้นตอนนี้อยู่ในมือของเขาอย่างมั่นคง ยิ่งกว่านั้นเขาเคยขู่มันมาก่อน หากเขาไม่ต้องการถูกตามล่าโดยอัศวินศักดิ์สิทธิ์ แค่ทำสิ่งต่างๆ ซื่อสัตย์

แน่นอนว่าหมาป่าโลภตระหนักดีว่า เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอมรับชะตากรรมของเขา ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงแอบสวดภาวนาว่าวันหนึ่ง ฉีเติ่งเสียนจะถูกรถดัมพ์ชนตายไป

ที่นั่งบาร์จองโดยเหลยเสวี่ยเจียว อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอมาถึงสถานที่นั้น ผู้จัดการบอกเธอด้วยความอึดอัดว่า โต๊ะดังกล่าวได้ถูกมอบให้กับคนอื่นแล้ว

ถ้าเป็นโต๊ะธรรมดา แน่นอนว่าเหลยเสวี่ยเจียวจะไม่พูดอะไร แต่นี่คือที่นั่งวีไอพีระดับบนสุด รับแขกเพียงคืนละหนึ่งโต๊ะ ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของสถานะ!

เหลยเสวี่ยเจียวอดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วและถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา: "คุณหมายความว่าอย่างไร คุณให้โต๊ะที่เราจองไว้กับแขกคนอื่นๆ โดยตรง!"

ผู้จัดการพูดด้วยสีหน้าเขินอาย: "คุณเหลย พวกคุณเป็นคนเก่งระดับแนวหน้า ผมไม่สามารถรุกรานได้! คนที่มาจองโต๊ะในวันนี้คือคุณเย่ ฉันไม่สามารถทำให้เขาขุ่นเคืองได้"

“คุณเย่? คุณเย่คนไหน!” เหลยเสวี่ยเจียวถาม ใบหน้าของเธอไม่สวยนัก

ผู้จัดการพูดอย่างสั่นเทา: "คือคุณเย่จีสงเทพพนัน เจ้านายของเราไม่สามารถทำให้เขาขุ่นเคืองได้ คุณเหลย คุณอย่าได้ตำหนิพวกเราที่ทำสิ่งที่ไม่เหมาะสม ผมขอโทษ...“

เหลยเสวี่ยเจียวถามด้วยความเยาะเย้ย: "พวกคุณกลัวเขาเย่จีสง ก็ไม่กลัวฉันงั้นเหรอ?"