มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 135

ตระกูลเฉียวพลาดโอกาสที่จะมั่งคั่ง ซึ่งทำให้ฉีเติ่งเสียนรู้สึกหมดหนทาง ได้พูดเตือนไปแล้ว แต่พวกเขาไม่ฟัง แล้วเขาจะทำอย่างไรได้ ?

อย่างไรก็ตามฉีเติ่งเสียนยังคงโทรหา เทียนไล่แคปปิตอล ให้ผู้บริหารของบริษัทดูว่ามีโครงการใดที่เหมาะสมที่สามารถจัดสรรให้กับเฉียวกรุ๊ปได้บ้าง หรือจัดสรรที่ดินบางส่วนไม่กี่เอเคอร์ให้เฉียวกรุ๊ป

เขายังมีพื้นที่หนึ่งร้อยเอเคอร์อยู่ในมือ แต่เขาได้ตกลงที่จะมอบมันให้กับหลี่อวิ๋นหว่านแล้ว ดังนั้นแน่นอนว่าเขาจึงไม่สามารถกลับคำนำคืนมาได้

ด้วยเหตุนี้ ได้รับคำตอบจากผู้บริหารระดับสูงว่าเซี่ยงกรุ๊ป ได้เตรียมการทุกอย่างไว้แล้ว

สิ่งนี้ทำให้ฉีเติ่งเสียนรู้สึกว่า เซี่ยงตงฉิงเป็นคนที่มีความฉลาดหลักแหลมในเรื่องธุรกิจสูงมาก

เนื่องจากข่าวนี้เทียนไล่แคปปิตอลจึงโด่งดังในชั่วข้ามคืน

บริษัทนี้ไม่มีใครสนใจแต่จู่ๆก็โด่งดังขึ้นมา ทันทีหลังมีข่าวออกไปคนที่มาขอพูดคุยและร่วมมือเหมือนกับปลาคาร์พกางคีบข้ามแม่น้ำ

“ว้าว คุณฉี นายนี่น่าทึ่งมาก นายเห็นข่าววันนี้บ้างหรือยังดินแดนแห่งความตายกลายเป็นที่พัฒนาเศรษฐกิจจริงๆ!” หลี่อวิ๋นหว่านโทรหาฉีเติ่งเสียนน้ำเสียงดูมีความสุขมาก

แม้ว่าเธอจะเชื่อฉีเติ่งเสียน แต่ก่อนที่เรื่องนี้จะได้รับการชี้แจงอย่างเป็นทางการ ทุกอย่างยังคงเป็นเพียงภาพวาด ตอนนี้ ได้ถูกนำมาใช้อย่างสมบูรณ์แล้ว

ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างใจเย็น: “ฉันเห็นแล้ว อย่ามัวลังเลกับการวางแผน”

หลี่อวิ๋นหว่าน จมลงครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยถาม: “สถานการณ์ของเมิ่งเมิ่งต้องไม่ค่อยดีใช่ไหม? พวกเขาขายที่ดินทั้งหมดแล้ว”

ฉีเติ่งเสียยิ้มแก่นๆก่อนพูดว่า: “บริษัทจะจัดสรรที่ดินและโครงการเพื่อร่วมมือกับเฉียวกรุ๊ป จะพยายามให้พวกเขามีรายได้มากขึ้น”

ฉีเติ่งเสียนถือหุ้นเทียนไล่แคปปิตอลและตอนนี้เป็นเศรษฐีพันล้าน นอกจากนี้ การพึ่งพาการดำเนินการด้านที่ดินเหล่านี้ มูลค่าของบริษัทจะขยายตัวต่อไป

จู่ๆก็มีข่าวอีกหนึ่งออกอากาศทางทีวี

เนื้อหาข่าวเป็นเรื่องเกี่ยวกับเทียนไล่แคปปิตอลว่ากันว่าเทียนไล่แคปปิตอลถือครองที่ดินห้าร้อย เอเคอร์ในดินแดนแห่งความตาย และจะกลายเป็นองค์กรหลักที่ได้รับการสนับสนุนจากเมืองในอนาคต

ยิ่งไปกว่านั้น เจ้าของเทียนไล่แคปปิตอลยังเป็นชายหนุ่มที่มีอนาคตสดใส

เนื้อหาของการเปิดเผยข่าวนี้ทั้งมีส่วนที่เท็จและจริง บางคนพูดถึง CEO ของเทียนไล่แคปปิตอลเกินจริง ทำให้ฉีเติ่งเสียนส่ายหัวโดยรู้ว่านี่อาจเป็นกลอุบายของเซี่ยงตงฉิง

แน่นอนว่าเซี่ยงตงฉิงต้องการใช้ข่าวที่ออกอากาศโดยสถานีโทรทัศน์ประจำเมืองเพื่อประชาสัมพันธ์เทียนไล่และยังรวมไปถึงเจ้านายหนุ่มผู้ลึกลับนั้นอีกด้วย

“ฮ่าฮ่าฮ่า สวัสดีชายหนุ่มผู้ลึกลับ... ฉันรู้จักชื่อของคุณนะ คุณอยากลองแอบให้เงินฉันลับๆไหมท” หลี่อวิ๋นหว่านดูข่าวแล้วก็อดหัวเราะไม่ได้

“จะไปไหนก็ไป ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันจะวางสาย พรุ่งนี้เซี่ยงตงฉิงจะจัดงานปาร์ตี้ที่วิลล่าของฉัน เธอได้รับคำเชิญแล้วหรือยัง?” ฉีเติ่งเสียนถามอย่างสบายๆ

“ใช่ ได้ ฉันได้รับแล้ว มีคนมาร่วมงานเยอะเชียว!” หลี่อวิ๋นหว่านพูดด้วยรอยยิ้ม

“แต่ฉันอยากไปที่นั่นคืนนี้! ฉันเห็นข่าวฉันดีใจมาก ยังไงฉันก็จะไปให้รางวัลนายเป็นค่าตอบแทน”

“รางวัล?” ฉีเติ่งเสียนงุนงงเล็กน้อย

หลี่อวิ๋นหว่านยิ้มและพูดว่า “ใส่ถุงน่องแบบเมื่อวานเหมือนเดิมมาดื่มกับนายดีไหม?”

ฉีเติ่งเสียนกล่าว: “ถุงน่องเกี่ยวอะไรกับดื่ม!”

หลี่อวิ๋นหว่านยิ้มอย่างภาคภูมิใจมากขึ้นเรื่อยๆ และพูดว่า “เมื่อวานนายดื่มหนักมาก นายเอาแต่จับต้นขาของฉันแล้วพูดว่า ถุงน่องพวกนี้ดูดีมีลวดลายอยู่บนนั้น ทำไมวันนี้จำอะไรไม่ได้เลย”

“ฉันไม่เคยพูดแบบนั้นแน่นอน!”

ฉีเติ่งเสียนกระแอมแล้ววางโทรศัพท์เสียงดัง

หลังจากวางสายโทรศัพท์ เขายังคงหน้าแดงลามไปถึงหู เมื่อเผชิญหน้ากับหลี่อวิ๋นหว่านยายแม่มดเช่นเธอ ทำให้เขาเป็นแบบนี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

หลี่อวิ๋นหว่านยิ้มอย่างผู้ชนะ โดยคิดว่า: “ชายหนุ่มลึกลับ? ฉันจะจัดการนายไม่ช้าก็เร็ว!”

เมื่อเห็นว่ากำลังจะดึกแล้ว ฉีเติ่งเสียนจึงกล่าวคำอำลาและออกจากตระกูลเฉียว

เช้าวันรุ่งขึ้นเซี่ยงตงฉิงพาคนกลุ่มใหญ่มาที่วิลล่า จากนั้นเธอก็สั่งให้พวกเขาเริ่มตกแต่งวิลล่า

สระว่ายน้ำว่างขนาดใหญ่ในสวนหลังบ้านได้รับการล้างใหม่และเติมน้ำสะอาด โต๊ะยาววางอยู่บนสนามหญ้า และพ่อครัวก็เริ่มเตรียมอาหารอย่างประณีต