ถึงแม้ว่าจินถงอวี้หนี่ว์ เหมือนจะถูกฉีเติ่งเสียนเอาเปรียบ แต่ จะไม่พูดก็ไม่ได้ ก็เพราะว่าเสียเปรียบ พวกเขาถึงรักษาชีวิตไว้ได้
ไม่อย่างนั้น จะต้องไปสังหารอาจารย์จางเทียน?
นี่คือฉีเติ่งเสียนช่วยพวกเขาไว้
หลังจากที่บอกลากันแล้ว ฉีเติ่งเสียนเดาว่า สองคนนี้ได้รับภารกิจจากสวีเอ้าเสวี่ย ในอนาคตเกรงว่าจะไม่สามารถอยู่ในประเทศเสวี่ยได้
ถึงเวลานั้น เขายื่นสัญญาให้ นำทั้งสองคนเข้ามาอยู่ใต้ปีกของตัวเองก็ได้แล้ว!
ถึงยังไงหลานอวี่ก็เป็นคนของตระกูลจ้าว ถึงแม้ว่าจะเป็นคนใช้ของจ้าวหมิงลู่ แต่ตำแหน่งและฐานะก็ค่อนข้างมีอำนาจและชื่อเสียง ถ้าเธอตาย ก็ทำให้ตระกูลจ้าวโกรธเป็นฟืนเป็นไฟแน่นอน
ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะขอบคุณคนรักเก่าของตัวเอง ที่เข้ามาเพิ่มความช่วยเหลือให้ตัวเอง
“ทำไมสองคนนี้ถึงเป็นคู่รักกันล่ะ?จินถงกับอวี้หนี่ว์…ยังเป็นนักฆ่า?”หลี่อวิ๋นหว่านกลับมาแล้ว จึงถามฉีเติ่งเสียนด้วยความสงสัย
ดังนั้น ฉีเติ่งเสียนก็นำเรื่องราวของทั้งสองคนบอกกับเธอ ฟังจนเธออดไม่ได้ที่จะสะอึกสะอื้น
หลี่อวิ๋นหว่านก็พูด“จินถงเป็นผู้ชายที่มีจิตใจดี อวี้หนี่ว์ก็เป็นคนจงรักภักดีเปลีแปลง ไม่เคยทรยศเขา ดูถูกความรักไม่ได้จริงๆ!”
ฉีเติ่งเสียนก็พูด“ใช่!ฉันก็คิดว่าจินถงเป็นคนที่มีจิตใจดีเหมือนกับฉัน”
ฉับพลันหลี่อวิ๋นหว่านก็พูดเหยียดหยาม“คุณคู่ควรไหม?”
ฉีเติ่งเสียนกลับพูดว่า“เธอดูเถอะ…ไม่ว่าเธอจะเสแสร้งเป็นตำรวจหรือพยาบาล หรือว่าแอร์โฮสเตส จนกระทั่งเพลย์บอย ก็ยังไม่เคยเปลี่ยน จนกระทั่งยังเพิ่มความร้อนแรง”
หลี่อวิ๋นหว่านรู้ว่าผู้ชายเลวคนนี้ไม่ได้พูดเรื่องดี ก็ยกนิ้วกลางใส่เขา ในขณะเดียวกันก็ศรัทธาความรักของจินถงอวี้หนี่ว์
ในสายตาของหลี่อวิ๋นหว่าน มีความอิจฉาและอวยพรให้จินถงกับอวี้หนี่ว์ทั้งสองคน
เห็นว่ามืดแล้ว ฉีเติ่งเสียนก็ค่อยๆพาเธอเดินเล่นกลับไป
แม้ว่าพระอัครสังฆราชจะสูญเสียคทาที่แสดงถึงอำนาจของโบสถ์ศักดิ์สิทธิ์ แต่เขาก็ไม่ได้สูญเสียคทาของผู้ชาย ยังมีพลังปราบปีศาจได้อีกด้วย
หลี่อวิ๋นหว่านเห็นได้ชัดเจนว่าเป็นปีศาจ ดังนั้น พระอัครสังฆราชก็ต้องจัดการนางปีศาจ
รุ่งสางวันต่อมาฉีเติ่งเสียนก็กำลังฝันว่า ตัวเองกลายเป็นม้า กำลังควบม้าอย่างอิสระในสนามรบ เวลาที่ลืมตาขึ้นมา ก็ค้นพบว่ามีอัศวินสาวแสนสวยขี่ตัวเองอยู่จริงๆ
“นี่ เธออย่าโลภแบบนี้ได้ไหม!”ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะชะงัก หลังจากนั้นก็จับเอวเล็กของเอาไว้
หลี่อวิ๋นหว่านฟุบลง พูดเสียงต่ำข้างหูของเขา“อีกเดี๋ยวคุณจะพาลูกศิษย์ไปฝึกฝน วันนี้ฉันก็อยากฝึกฝนเหมือนกัน”
ฉีเติ่งเสียนรู้สึกว่าตัวเองเป็นเหมือนที่ร็อบเบนเรียก เปลี่ยนชื่อเป็นคำสาปพิฆาตก็ช่างเถอะ หลีกเลี่ยงที่จะให้คนฉวยโอกาสที่เขาไม่ป้องกัน ถีบพระอัครสังฆราชออกไป
ความจริงทีผ่พิสูจน์ได้ แอโรบิกขณะอดอาหารเป็นวิธีเผาผลาญไขมันที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด มิน่าล่ะรูปร่างของหลี่อวิ๋นหว่านถึงดีขนาดนี้ ถึงแม้ว่าไม่ได้เรียนกังฟูกับฉีเติ่งเสียน แต่ไม่เคยหยุดออกกำลังกายแบบคาร์ดิโอ
เพียงแต่ เต้นแอโรบิกในขณะท้องว่าง ต้องทำจิตใจให้เข้มแข็ง
จิ่วเฮิงตื่นแต่เช้าทุกวันเพื่อฝึกซ้อมมวยและต่อยเสาไม้ ตอนนี้ กำลังต่อยเสาไม้เสียงดังเพียะเพียะอยู่ลานหน้าบ้านแล้ว และฉีเติ่งเสียนก็เป็นคนที่ขยัน สักพักในห้องก็มีเสียงเพียะเพียะดังขึ้นมา
หลังจากที่ฉีเติ่งเสียนฝึกฝนเสร็จแล้ว เฮ่อตั่วเหลียนก็มาถึงพอดี
“ฉันยังคงขยันเป็นอาจารย์ ต้องตื่นเร็วกว่าลูกศิษย์ก่อนหนึ่งชั่วโมงเพื่อออกกำลังกายและอบอุ่นร่างกาย!”ฉีเติ่งเสียนคิดในใจอย่างพอใจ คิดว่าตัวเองเป็นอาจารย์ที่ดีมาก
วันนี้เฮ่อตั่วเหลียนยังต้องยุ่งเรื่องงานวันเกิดของเฮ่อฮงบิน แต่ยังคงมาฝึกฝนตั้งแต่เช้า สำหรับเรื่องศิลปะการต่อสู้ก็ยังกระตือรือร้นมาก
“พลังที่แข็งแกร่ง ทำให้ตัวเองเดินทางผิด และยิ่งเป็นอำนาจ ดูพวกสุนัขเลี้ยงแกะเถอะ เวลาที่มันควบคุมสุนัข มันเห่าดังกว่าสุนัขธรรมดาไกม?”ฉีเติ่งเสียนไม่สนใจ แค่พูดเสียงเย็นชา
เฮ่อตั่วเหลียนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ และพูด“ขอบคุณอาจารย์ที่สั่งสอน ฉันจะจำไว้”
หลังจากที่ฝึกฝนเสร็จแล้ว เฮ่อตั่วเหลียนก็รีบออกไป วันนี้มีเรื่องต้องให้เธอไปจัดการเยอะมาก
เวลาตอนเที่ยง หยางกวนกวนจึงกลับมาที่จิงเต่า และนำตัวแทนจากบอสใหญ่ทั้งหมดในเซียงซานมาด้วย ในมือของตัวแทนเหล่านี้ มีเอกสารอยู่ในมือ ล้วนเป็นโครงการความร่วมมือเชิงพาณิชย์ เตรียมช่วยเฮ่อตั่วเหลียนแย่งชิงอำนาจ
ประมาณห้าโมงเย็น ฉีเติ่งเสียนและคนอื่นก็ไปงานวันเกิดครบรอบหกสิบปีของเฮ่อฮงบิน
มาถึงหน้าประตู ก็พบกับเฮ่อเซี่ยวและฉีหยุนเฟิง
“นี่ ไอ้สวะ นายมาแล้วเหรอ!”ฉีหยุนเฟิงมองเห็นฉีเติ่งเสียน สีหน้าก็ปรากฏรอยยิ้มเย็นชา พูดเสียงดังขึ้นมา
“เหอะ นายเห่าอะไร?”ฉีเติ่งเสียนให้ความร่วมมือแสดงละคร พูดตอบเสียงเย็นชา
หยางกวนกวนกับหลี่อวิ๋นหว่านรู้เรื่องราว อดไม่ได้ที่จะหมดคำจะพูด จำเป็นไหม?เดินชนไหล่ก็ได้แล้ว จะต้องแสดงละครให้
ฉีหยุนเฟิงก็พูด“ไม่รีบไสหัวไป ยังจะรอให้คนมาช่วยเก็บศพนาย?”
ฉีเติ่งเสียนก็พูด“คำพูดนี้ควรเป็นฉันที่พูดกับนาย อย่ามาบ้าระห่ำ ไม่มีประโยชน์”
ฉีหยุนเฟิงยกหมัดขึ้นจะต่อยคน
คนที่อยู่ด้านข้างเขาดึงเอาไว้ และพูด“คุณฉี ช่างเถอะ…”
เฮ่อเซียนเซียนชำเลืองมองฉากนี้ สีหน้าปรากฏรอยยิ้มลำพองใจขึ้นมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...