มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1368

ตามที่เฮ่อฮงบินบอก ในที่สุดการต่อสู้แย่งชิงอำนาจในตระกูลเฮ่อก็กลายเป็นฝุ่นผงไปแล้ว!

เฮ่อฮงบินรินน้ำชาหนึ่งถ้วย จากนั้นจึงยื่นมือส่งไปตรงหน้า เฮ่อตั่วเหลียนเดินมาและโค้งคำนับพร้อมรับเอาไว้

แววตาของเฮ่อเซียนเซียนจับจ้องไปที่ถ้วยชาในมือของเฮ่อตั่วเหลียน จากนั้นจึงหัวเราะออกมาอย่างฝืดฝืน จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

ก่อนหน้านี้หยางกวนกวนเคยบอกเธอว่าเธอจะต้องเสียใจที่หลังแน่นอน ซึ่งเธอไม่เคยฟัง แต่มาวันนี้ความจริงนั้นกลับกระแทกเข้าที่ใบหน้าของเธออย่างจัง

มีการตบชนิดหนึ่งที่ไม่สามารถมองเห็นได้ ทว่าความเจ็บกลับรุนแรงยิ่งกว่าการถูกตบด้วยฝ่ามือเหล็กเสียอีก!

โฉวเหม่ยหรูยิ่งรู้สึกเหมือนหัวใจกำลังจะมอดไหม้ แม้แต่แววตาก็ยังเฉื่อยชา เธอรู้ว่าชีวิตของเธอจบสิ้นแล้ว

ในอนาคตระยะใกล้นี้ อำนาจของตระกูลเฮ่อบ้านหลักจะต้องพังพินาศเป็นเสี่ยงๆ และจะค่อยๆ ถูกกำจัดออกจากตระกูลเฮ่อ อีกครึ่งชีวิตที่เหลือ เธอและเฮ่อเซียนเซียนจะไม่มีหลักประกันอะไรเลย

เฮ่อตั่วเหลียนดื่มชาหมดแล้วจึงเอ่ยว่า “ขอบคุณมากๆ นะคะคุณพ่อ สำหรับความไว้วางใจ หนูจะทุ่มเทให้มากขึ้นกว่านี้เพื่อความสามัคคีกลมเกลียวของตระกูลเฮ่อ”

คุณนายสามซูหงจวนส่งสายตาเป็นนัยน์ให้เฮ่อเซี่ยว เฮ่อเซี่ยวเองก็รู้หน้าที่และรีบวิ่งเข้าไปทันที

“ยินดีกับพี่รองด้วยนะครับ ต่อไปถ้าพี่รองมีเรื่องอะไรให้น้องคนนี้รับใช้ พี่รองเอ่ยปากมาได้เลยนะ ต่อให้ต้องบุกน้ำลุยไฟผมก็ไม่เกี่ยง!” เฮ่อเซี่ยวกล่าว

ตอนนี้เส้นชีวิตส่วนใหญ่ของตระกูลเฮ่อบ้านที่สามล้วนอยู่ในกำมือของฉีหยุนเฟิง แม้จะอยากต่อต้านก็ไม่มีอำนาจมากพอ จะเป็นการดีกว่าที่จะหันมาพึ่งเฮ่อตั่วเหลียน ต่อไปยังจะพอมีกินมีใช้อยู่บ้าง

เฮ่อตั่วเหลียนเพียงแค่ยิ้มและบอกว่า “ทำหน้าที่ของตัวเองให้สบายใจเถอะเฮ่อเซี่ยว ขอแค่ไม่ทำอะไรสะเพร่าพี่ก็ไม่รุนแรงกับนายหรอก”

ในเวลานี้คนอื่นๆ ต่างก็เอ่ยแสดงความยินดีกับเฮ่อตั่วเหลียน สิ่งนี้ทำให้หยางหยุนจือยิ้มหน้าบานและมองฉีเติ่งเสียนด้วยแววตาที่ซาบซึ้งในบุญคุณ

ก่อนหน้านี้ภายในใจของเธอมีความกังวลอยู่มาก แต่ตอนนี้หลงเหลือเพียงแค่ความยินดีปรีดา

ฉีเติ่งเสียนเองก็รู้สึกเบาใจเล็กน้อย ในที่สุดการต่อสู้แย่งชิงของตระกูลเฮ่อก็สิ้นสุดลง จบลงด้วยชัยชนะของเฮ่อตั่วเหลียน แน่นอนว่าสิ่งนี้ย่อมเป็นความยินดีอย่างยิ่งสำหรับเขา!

ลำดับต่อไปคือเคลียร์กับฮิลเด รอธไชล์ด ตลอดจนเรื่องคาสิโน

ตระกูลจ้าวคิดจะควบคุมธุรกิจการพนันในจิงเต่า ไหนเลยจะง่ายขนาดนั้น?

ฉีหยุนเฟิงถอนหายใจอีกครั้ง วันนี้การที่เขาได้กระโดดออกมาใช้มีดแทงข้างหลังหลานอวี่ทำให้เขารู้สึกพอใจมาก แต่หลังจากความพอใจผ่านพ้นไปมันก็เริ่มน่าเบื่อ

ถึงอย่างไรก็เป็นพวกซุ่มแทงข้างหลังไม่ได้อีกแล้ว ความรู้สึกคาดหวังในการแทงข้างหลังก็ค่อยๆ หายไปอย่างเงียบเชียบ

เฮ่อฮงบินพูดกับโฉวเหม่ยหรูและเฮ่อเซียนเซียนว่า “พวกเธอสองคนหลบไปก่อน เดี๋ยวฉันจะมาคุยด้วยทีหลัง”

สองแม่ลูกอึ้งและไม่กล้าพูดอะไร ทำได้แค่ถอยออกไปด้วยกัน

แขกผู้มาเยือนก็ทยอยนั่งลงและเริ่มรับประทานอาหาร ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นในวันนี้ทำให้พวกต้องใช้เวลาพอสมควรกว่าจะสงบอารมณ์ลงได้

ตระกูลเฮ่อกำหนดผู้กุมอำนาจในอนาคตเช่นนี้แล้ว ตระกูลจ้าวที่มีอำนาจมากก็จะถูกเตะออกจากตระกูลเฮ่อแบบนี้น่ะหรือ? เฮ่อเซียนเซียนที่ฉีเติ่งเสียนจัดไว้ว่าเป็น “คนฉลาด” สุดท้ายก็ไม่ได้แตะแม้แต่เส้นขน?!

ถ้าไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ในสายตาของทุกคน เฮ่อเซียนเซียนก็นับว่าเป็นคนที่ฉลาดมากจริงๆ

“ยิ่งไปกว่านั้น ปัญหาต่างๆ ในจิงเต่ายังไม่จบ”

ฉีหยุนเฟิงบอกว่า “ฉันจะยกทรัพยากรที่มีอยู่ในมือให้คุณทั้งหมด คุณช่วยเฮ่อตั่วเหลียนวางแผนจัดการทุกอย่างได้ดี ในเมื่อตอนนี้ฉันเปิดไพ่แล้ว ฉันก็ควรกลับเมืองหลวงแล้วเหมือนกัน”

ฉีเติ่งเสียนบอกว่า “ใช่ ต้องระวังด้วยว่าตระกูลจ้าวจะโกรธมากเพราะเสียหน้าหลังจากที่ถูกพวกเราหลอก”

“แน่นอนว่าพวกนั้นจะต้องโกรธแน่ ถึงยังไงตลอดหลายปีมานี้พวกนั้นก็ถูกครอบอยู่ในกะลามาตลอด” ฉีหยุนเฟิงอดหัวเราะไม่ได้

การแทงข้างหลังอย่างกะทันหันของฉีหยุนเฟิงที่จิงเต่าย่อมทำให้ตระกูลจ้าวโกรธแค้นอย่างแน่นอน ดังนั้นหลังจากนี้จึงต้องระวังการตอบโต้ที่จะเกิดขึ้น การที่ฉีหยุนเฟิงกลับไปที่เมืองหลวงทันทีคือทางเลือกที่ฉลาดที่สุดแล้ว

หลังจากงานเลี้ยงจบลง ฉีเติ่งเสียนกับฉีหยุนเฟิงก็ตรงไปคุยรายละเอียดกับเฮ่อฮงบิน

เฮ่อฮงบินมองฉีเติ่งเสียนก่อนจะถอนหายใจอย่างจนปัญญา จากนั้นจึงเอ่ยว่า “เหตุผลที่ฉันไม่ต้องการให้เฮ่อตั่วเหลียนเป็นผู้สืบทอดก็เพราะไม่อยากให้ตระกูลเฮ่อต้องเข้าไปพัวพันข้อพิพาทที่มองไม่เห็นจุดสิ้นสุดอย่างนี้! อย่างน้อยการต่อสู้ภายในตระกูลเฮ่อ ฉันก็ยังสามารถเห็นได้อย่างชัดเจน... แต่...”

เขาชี้นิ้วไปที่เหนือศีรษะของตัวเอง เอ่ยอย่างถอนใจว่า “การต่อสู้ของเบื้องบนนั่น มีใครบ้างที่อธิบายให้กระจ่างได้?”

“ถ้าฉันอายุสักยี่สิบปี บางทีฉันอาจจะไปไหนไปกันกับพวกนายโดยไม่คิดอะไรทั้งนั้น”

“แต่ฉันแก่แล้ว ฉันอยากเห็นครอบครัวอยู่อย่างสงบสุข”

ฉีหยุนเฟิงกลับยิ้มและกล่าวว่า “การสุขุมด้วยวัยเป็นเรื่องที่ดี และการเดินทางสายกลางก็เป็นเรื่องที่ดีเช่นกัน แต่บางครั้งการเลือกที่จะเงียบก็ไม่ใช่เรื่องที่ถูกต้องเสมอไป หากหมัดเหล็กแห่งอำนาจกระทบลงมาบนหัวของตระกูลเฮ่อล่ะ คุณจะทำยังไง?”

“หรือว่าจะให้ลุงกับป้าของฉันให้กำหนดลูกอีกสักคนมาปกป้องตระกูลเฮ่อเหมือนที่ปกป้องตระกูลเหลย?”