มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1382

“เฮ้อ ฉันชอบของฟรีขนาดนี้ ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ชอบเอาเปรียบ แต่มันเป็นธรรมเนียมของลัทธิเรา！”

ฉี่เติ่งเสียนจะถูกปรมาจารย์จางรบกวนเวลาไปสักพัก แต่ก็ไม่ได้รู้สึกไม่พอใจ แต่เขากลับรู้สึกราวกับว่าเขาได้แก้ไขปัญหาที่ยากได้แล้ว

เขาเคยคิดว่าการรับของฟรีนั้นไม่ดี แต่ตอนนี้เขากลับรู้สึกสบายใจขึ้นเรื่อยๆ！

ในไม่ช้าฉี่เติ่งเสียนก็ไปพบกับฮิลด์

ฮิลด์มีท่าทีอ่อนแรง นอกจากแผลที่ฉี่เติ่งเสียนทิ้งไว้บนหน้าของเขาแล้ว บนร่างกายก็ไม่พบแผลอะไรเพิ่มเติมอีก

“เอ๋？คุณดูเหมือนไม่ได้บาดเจ็บอะไรเลย！” ฉี่เติ่งเสียนมองฮิลด์แล้วถามอย่างประหลาดใจ

ฮิลด์ยืดขึ้นนั่งหลังตรงอย่างยากลำบาก ไม่ได้พูดอะไร

ร็อบเบนก็เปิดประตูเข้ามาในเวลานี้ พูดอย่างสงบว่า “พระอัครสังฆราชอวตารโปรดวางใจ ฉันได้ถามเพื่อนในหัวกั๋ว และได้เรียนรู้วิธีมา รับรองว่าจะไม่หลงเหลือรอยแผลไว้แน่”

หลังจากที่ฉี่เติ่งเสียนได้ยิน ก็อดไม่ได้ที่จะอุทานว่า เจ้าคนนี้เป็นผู้แลกเปลี่ยนวัฒนธรรมจริงๆ

แน่นอนว่าเขารู้วิธีทรมานเพื่อบีบให้รับสารภาพ ตัวอย่างเช่น เอาพจนานุกรมอ็อกซ์ฟอร์ดเล่มหนาวางบนอกแล้วใช้ค้อนทุบ หรือเอามือทั้งสองข้างจุ่มในน้ำแล้วเสียบกระบองไฟฟ้าลงไป และยังมีที่เกี่ยวกับหลอดไฟ รวมถึงการใช้เครื่องปรับอากาศ……

เพื่อที่จะวางแผนให้อัศวินศักดิ์สิทธิ์ถูกพระสันตะปาปาดุด่านั้น ร็อบเบนยอมที่จะไปเรียนวัฒนธรรมพื้นฐานมาจากประเทศหัวกั๋ว！

หลังจากผ่านการทรมานมาหนึ่งคืน ฮิลด์ก็ยอมเชื่อฟังขึ้น ไม่พูดถึงภูมิหลังของตัวเองอีก

เขารู้แล้วว่าภูมิหลังนั้นไม่ได้ช่วยอะไร คนจากศาสนาศักดิ์สิทธิ์กลุ่มนี้เกลียดชังตนเป็นอย่างมาก！

อีกทั้งเช้าวันนี้เขาได้รับการอนุญาตจากพระสันตะปาปาและตระกูลของตัวเองผ่านทางโทรศัพท์ และได้รู้ความคิดของทางนั้น

ครั้งนี้ฮิลด์โดนหลอกอย่างน่าอนาถ เป็นเรื่องยากที่แผนของฉี่เติ่งเสียนจะมีข้อผิดพลาด ดังนั้นแม้ว่าเขาจะแกร่งราวกับรอธไชล์ด แต่ก็ยังต้องเลือกที่จะสู้อย่างยุติธรรมกับศาสนาศักดิ์สิทธิ์

ศาสนาศักดิ์สิทธิ์ได้ระแวดระวังความแข็งแกร่งของตระกูลนี้ แต่กลับกันพวกเขาก็ระวังอิทธิพลของศาสนาศักดิ์สิทธิ์ด้วยเช่นกัน ทั้งยังไม่ยอมที่จะถูกฉีกหน้า

ทว่าฮิลด์ แน่นอนว่าต้องยอมเพื่อภาพรวม

“โอเค หัวหน้ากลุ่มเออร์วิน ฉันต้องการที่จะพูดคุยกับฮิลด์ดีๆ พวกคุณออกไปเถอะ” ฉี่เติ่งเสียนนั่งลงตรงหน้าของฮิลด์ ยิ้มน้อยๆแล้วพูด

“ฉันชื่อร็อบเบน！” ร็อบเบนอดไม่ได้ที่จะพูดด้วยความโกรธ จากนั้นเขาก็กระแทกประตูปิดอย่างแรง

ฉี่เติ่งเสียนปัดมือทั้งสองข้าง เงยหน้าขึ้นมองฮิลด์หัวเราะแล้วพูด “คุณฮิลด์ วันนี้เป็นอย่างไรบ้าง？！”

ฮิลด์พูดอย่างเศร้าสร้อย “คนแซ่ฉี คุณเอาไม้่คทามาไว้ในตู้ของฉันได้อย่างไร？”

ฉี่เติ่งเสียนตะลึงแล้วกล่าว “คุณพูดอะไร ฉันไม่รู้เรื่อง！ไม่ใช่ว่าคุณร่วมมือกับพวกนอกรีตแล้วขโมยคทาออกไปจากที่นี่เหรอ？”

ตาทั้งสองข้างของฮิลด์โกรธเกรี้ยวราวกับมีไฟพวยพุ่ง หัวเราะแล้วกล่าว “คนที่รู้จักคุณที่สุด มักจะเป็นศัตรูของคุณ！อย่ามาทำเสแสร้ง ฉันรู้ว่าเป็นคุณ”

ฉี่เติ่งเสียนผงกศีรษะแล้วกล่าว “คนที่รู้จักฉันที่สุด ไม่ใช่ศัตรูของฉัน แต่คือเลขาหยางของฉัน”

ฮิลด์หมดคำพูด

ฉี่เติ่งเสียนกล่าวต่อ “ในท้ายที่สุดแล้ว เธอรู้กระทั่งฉันใช้เบราว์เซอร์อะไร จนถึงว่าฉันมีครูกี่คนในดิสก์เธอนั้นรู้ทั้งหมด……”

ฮิลด์ได้ฟังแล้วอดไม่ได้ที่จะโกรธ แล้วกล่าวอย่างโมโหว่า “เลิกมาล้อเลียนฉันได้แล้ว ทำไมคุณถึงต้องเอาไม้คทามาไว้ในตู้นิรภัยของฉันกัน？”

ฉี่เติ่งเสียนถอนหายใจแล้วกล่าว “หรือว่าจะให้ฉันเอาโทรศัพท์ให้คุณยืม แล้วให้คุณค้นหามันในเครื่องมือค้นหาล่ะ？”

“……” ฮิลด์หมดคำพูด เรื่องนี้ฉี่เติ่งเสียนไม่ยอมรับแน่ จะถามเท่าไหร่ก็ไม่มีประโยชน์อะไร

เมื่อได้ฟังฉี่เติ่งเสียนพูด ฮิลด์ก็ตกตะลึงจนอึ้งไป จากนั้นค่อยเริ่มครุ่นคิด

เขาขมวดคิ้วจากนั้นมองฉี่เติ่งเสียนอย่างจริงจัง ไม่นานหลังจากนั้น ก็ถอนหายใจแล้วกล่าวว่า “คุณรู้ได้ไง？”

“คุณไม่รู้ใช่ไหมว่าจริงๆแล้วหลานอวี่เป็นคนของฉัน ทำงานลับๆกับฉันมานานแล้ว พวกเราก็แค่ร่วมมือกัน จริงๆแล้วเป้าหมายก็คือต่อต้านตระกูลจ้าว” ฉี่เติ่งเสียนลูบคางของตัวเองแล้วยิ้มขึ้น “ข่าวนี้ แน่นอนง่าเธอต้องบอกฉันอยู่แล้ว！”

คำพูดนี้ทำเอาฮิลด์ตะลึง ครั้งนี้เขานำเงินห้าพันล้านดอลลาร์มาจิงเต่านั้น คนที่รู้มีแค่ไม่กี่คน

หากข่าวนี้หลานอวี่เป็นคนปล่อยออกมากนั้น นั่นก็น่ากลัวเกินไปแล้ว！ตระกูลเย่ยังคงเคลื่อนไหวไปทั่ว？ทำไมมีแต่ทางตันกัน

“ไม่กลัวที่จะทำให้ตัวเองตายหรือ？” ฮิลด์กัดฟันแล้วถาม

“แน่นอนว่าฉันกลัวตาย แต่มีคนไม่กลัวตายอยู่” ฉี่เติ่งเสียนถอนหายใจอย่างไร้หนทาง จากนั้นยื่นมือออกมาวาดเลขสิบหน้าตัวเอง

เมื่อฮิลด์ได้เห็นก็ตะลึงจนนิ่งไป แม้ว่าฉี่เติ่งเสียนไม่ได้พูดว่าคือใคร แต่เขาก็คิดออกอยู่ดี

ฉี่เติ่งเสียนใบหน้าเต็มไปด้วรอยยิ้มกล่าวว่า “ตอนนี้คุณเข้าใจแล้วใช่ไหม？ไม่ใช่ว่าฉันโลภ แต่มีคนโลภกว่าฉัน……”

ฮิลด์หัวเราะแล้วกล่าว “เลิกเล่นทายปริศนาเถอะ คุณกล้าพูดชื่อออกมาหรือไม่ว่าเป็นใคร”

“ฉันไม่กล้า！” ฉี่เติ่งเสียนเกิดกลัวขึ้นมา จนเอามือไปทาบอก ราวกับคิดว่าการหวาดกลัวนั้นเป็นเกียรติอย่างมาก

“ไอ้ลูกโสเภณี！”ฮิลด์กระโดดขึ้นมา ทั้งด่าทั้งทุบหน้าอกและกระทืบเท้า

ฉี่เติ่งเสียนหัวเราแล้วกล่าว “คุณต้องการมีชีวิตรอดจากพายุคลื่นลมนี้ ต้องทำสิ่งหนึ่งให้ฉัน……”