มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1414

ฉีเติ่งเสียนกำลังเปิดทางตรงข้างหน้า แน่นอนว่าจิ่วเฮิงตามหลัง ปรมาจารย์เหล่านั้นที่สูญเสียจุดศูนย์ถ่วงถูกหมัดของเขาล้มลงโดยตรง

ทั้งสอง จะฆ่าคนให้ตายเป็นทางเลย พุ่งตัวออกจากยอดฝีมือ!

ฉีเติ่งเสียนและจิ่วเฮิงไม่รู้ว่าโจมตีไปเท่าไหร่แล้ว แต่คนทั้งสองมีประสาทสัมผัสที่เฉียบแหลม และแม้ว่าฉากนั้นจะวุ่นวาย แต่สมองก็ยังรู้เรื่องชัดเจน

หมัดที่โจมตีถึงตาย โจมตีไปทิศทางไหน รุนแรงแค่ไหน และท่าไหนที่ใช้ ทั้งหมดนี้ล้วนวิเคราะห์ได้อย่างชัดเจนในทันที

หมัดโจมตีถึงตายพวกนี้ แน่นอนว่าหลบเอา และการโจมตีที่ไม่ทำให้ถึงแก่ชีวิต แล้วใช้กังฟูแนวนอนไปต้าน!

“ตามมา!”ฉีเติ่งเสียนตะโกนพูด เขาหยุดชั่วคราว ก้าวไปข้างหน้า และทำท่าปักธนู

จิ่วเฮิงรู้เรื่อง สองฝ่ามือกดไปที่หลังของเขาแล้วผลักออกอย่างแรงๆ!ภายใต้การผลักของจิ่วเฮิง ฉีเติ่งเสียนก็พุ่งตัวขึ้นในทันที คนทั้งคนราวกับธนู!

ในเวลาเดียวกัน มือขวาของเขาโค้งออก ฝ่ามือยกขึ้น แล้วโค้งไปเก้าสิบองศา แล้วหมุนตัวไปข้างหน้าหนึ่งรอบ!

เมื่อผู้ขัดขวางคนแรก“มือไหว้”เพื่อปกป้องอกของเขา แต่ฉีเติ่งเสียนพุ่งตัวเข้าไป สีหน้าของฝ่ายตรงข้ามก็เปลี่ยนไป จากนั้นเลือดก็พุ่งออกจากปาก!

มือสองข้างของเขาก็แตกสลายออกไป กระดูกก็ถูกพุ่งจนแตกออกมา เลือดและผงกระดูกกระจายไปทั่ว....แต่อกของเขา ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลย เหมือนกับว่าโดนลูกระเบิดตกใส่กลายเป็นหลุม

อีกทั้งคนที่ถูกโจมตีก็บินกระจายออกไป ร่างของเขาเหมือนกับระเบิดเมื่อคนรอบคนสัมผัสโดนก็ต้องตาย!ในทันที ศพร่างนี้ทำให้ฉีเติ่งเสียนและจิ่วเฮิงมีทางออก

เท้าของฉีเติ่งเสียนขยับ ก็พุ่งตัวออกจากทางนี้แล้วจิ่วเฮิงก็ตะโกนแล้วพุ่งตัวตามออกมา

พุ่งตัวออกจากฝูงชน ทั้งสองคนบินบนฟ้าราวกับนก

“

สมาคมหงหากำลังมากมายขนาดนี้มาปรับความเข้าใจ สุดท้ายไม่ทันได้พูดอะไร อีกทั้งยังทำเอาเหยียนมู่หลงถูกทำร้ายตาย ถ้าหากเรื่องนี้ถูกกระจายออกไป หน้าของสมาคมหงจะไปเก็บไว้ที่ไหน?

อีกทั้งสองคนนี้ก็หนีไปอย่างไร้รองรอย แบบนี้หน้าของสมาคมหงน่าจะไม่มีที่ไว้แล้ว!

“ฮ่าๆๆ ฮ่าๆๆ!ใครให้ฉันอยู่ต่อ?”

ฉีเติ่งเสียนกลับหัวเราะแล้วถามขึ้น แล้วพุ่งตัวออกไปอย่างปีศาจ

ไม่กี่ชั่วโมง ทั้งสองคนก็กระโดดออกมาจากสนามรบ แล้วรีบเพิ่มกำลังฝีเท้ารีบจากไป

ที่จิ่วเฮิงพูดไม่มีผิด ตามกำลังฝีเท้าของทั้งสองแล้ว ใครจะอยากไล่ตามน่าจะเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้

“ประธาน ปล่อยพวกไปแบบนี้เลยหรอ?!”มีคนทนไม่ไหวถามขึ้นอย่างโกรธๆ

คราวนี้ สมาคมหงนั้นเสียหน้าอย่างมาก ถูกฉีเติ่งเสียนทำให้อาบอาย!เป็นใครก็คงไม่สดใส

เฉินหยวนเป่ยที่อ่อนโยนมากแค่ไหน เจอแบบนี้สีหน้าก็เปลี่ยนเหมือนกัน โดยเฉพาะเวลาที่มองไปบนพื้นที่มีเนื้อเละกองอยู่ ราวกับว่าสมองนั้นจะระเบิดออกมาด้วยความโกรธ

“พวกคนไร้ประโยชน์ ฉีเติ่งเสียนเขาเก่งขนากนั้นเลยหรอ?ถึงได้จับตัวเขาไม่หยุด!”มีคนเปิดปากพูด แล้วหัวเราะอย่างเย็นชา

ในเวลานี้หงเซิงซูเปิดปากพูดอย่างนิ่งๆ: “เมื่อสักครู่ทำไมคุณไม่ดักเขาไว้ตรงหน้า?มาพูโอะไรตอนนี้!”