มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1503

ซุนกั๋วฉวินดูเหมือนจะอยู่ในสภาพที่ไม่สนใจเรื่องทางโลกซักเท่าไหร่ แต่จริงๆแล้วกลับรู้เรื่องสถานการณ์ในผึ่งไหลเป็นอย่างดี

หลังจากเปลี่ยนสถานที่พูดคุยแล้ว ซุนกั๋วฉวินถึงได้รู้ว่าฉีเติ่งเสียนเป็นลูกชายของฉีปู้อวี่ ทันใดนั้นสีหน้าก็แปรเปลี่ยนไป

“คุณคือลูกชายของเจ้าคนขี้โกงนั้นเหรอ？” ซุนกั๋วฉวินเห็นสายตาของฉีเติ่งเสียนเปลี่ยนไปในทันที

“คนขี้โกง？ฉันสงสัยจริงๆว่าเขาไปโกงตระกูลซุนตั้งสองพันล้านได้ยังไง！”ฉีเติ่งเสียนถามอย่างสงสัย จนถึงขั้นต้องการจะเรียนรู้

ซุนกั๋วฉวินปิดปากลงในทันที แล้วกล่าวว่าไม่ต้องการพูดถึงอดีตอีก อีกทั้งในเมื่อฉีเติ่งเสียนเป็นอาจารย์ของซุนชิงเสวียน เช่นนั้นบุญคุณความแค้นก็ให้มันจบลงตรงนี้

ซุนกั๋วฉวินยิ่งไม่พูด ฉีเติ่งเสียนก็ยิ่งสงสัยมากขึ้นไปอีก

ฉีปู้อวี่เป็นคนพูดไม่เก่ง เขาจึงสงสัยว่าฉีปู้อวี่ทำอย่างไรถึงโกงเงินของตระกูลซุนมาได้ตั้งสองพันล้าน คงจะไม่ใช่ทำเช่นเดียวกับที่เขาลักพาตัวจี้ข่ายมาลักพาตัวคุณชายของตระกูลซุนหรอกนะ？

“โฮ้ ใช่แล้ว ฉันต้องการให้ซุนเจี้ยนเฉินช่วยฉันเรื่องหนึ่ง”ฉีเติ่งเสียนกล่าว

“เรื่องอะไรกัน？”ซุนกั๋วฉวินเริ่มตื่นตัวขึ้นมา

ฉีเติ่งเสียนคิดว่าท่าทีของซุนกั๋วฉวินที่มีต่อตนนั้นเปลี่ยนไป ตั้งแต่ทราบว่าเขาเป็นลูกชายของฉีปู้อวี่ เขาก็ระมัดระวังตัวขึ้นมาก แม้แต่คำถามเล็กน้อยก็ยังต้องถามอย่างละเอียด ราวกับว่ากลัวจะถูกเขาหลอกไปฆ่า

ทำให้ฉีเติ่งเสียนรู้สึกไม่สบายใจ แต่ไม่ได้แสดงออก แล้วอธิบายอย่างอดทนว่า：“เป็นแบบนี้ ตอนนี้หลิวปิงเว่ยประมุขพรรคไผ่เขียวกำลังประสบเหตุการยากลำบาก มีรองประธานสมาคมต้องการยึดอำนาจของเขา คุณให้ซุนเจี้ยนเฉินช่วยหลิวปิงเว่ยออกหน้าเสียหน่อย เช่นนั้นตำแหน่งเขาก็จะมั่นคงขึ้น”

หลังจากที่ซุนกั๋วฉวินได้ฟัง เขาก็ทบทวนอย่างละเอียดคิดว่าน่าจะไม่มีปัญหาอะไรถึงจะพยักหน้าตอบรับแล้วพูด：“ได้เลย ไม่มีปัญหา เอาตามนั้นเถอะ！”

ฉีเติ่งเสียนหัวเราะไม่ออก ตอนนั้นฉีปู้อวี่ไปทำเรื่องโหดร้ายเช่นนั้นกับตระกูลซุนลงได้ยังไง หลอกเงินไปสองพันล้าน อีกทั้งยังทำให้ตระกูลซุนหวาดกลัวเป็นอย่างมาก

หลังจากคุยกับซุนกั๋วฉวินแล้ว ฉีเติ่งเสียนก็เตรียมที่จะพาซุนอิ่งซูจากไป

ก่อนหน้านี้ซุนกั๋วฉวินต้องการจะให้เขาอยู่รอทานอาหารเย็นด้วยกัน แต่ท่าทีกลับเปลี่ยนไป ทั้งยังอดไม่ไหวที่จะไล่เขาไปให้พ้นๆ

“หลี่เสวียนเจินล่ะ？”ซุนอิ่งซูถามซุนเจี้ยนเฉินที่ออกมาส่งพวกเขา

“จากไปแล้ว”ซุนเจี้ยนเฉินตอบ

ซุนอิ่งซูหัวเราะเย็นชาแล้วกล่าว：“หลี่เสวียนเจินแพ้ไม่เป็นจริงๆ แค่นี้ก็หนีไปเสียแล้ว！ไป ฉันจะพาคุณไปไล่ฆ่าเธอเอง จะต้องแบ่งหุ้นห้าเปอร์เซ็นต์จากเธอมาให้ได้”

ฉีเติ่งเสียนพยักหน้า จากนั้นก็ยิ้มให้ซุนเจี้ยนเฉินแล้วกล่าว：“อีกสองวันไว้เจอกันใหม่！”

“หึ่ม！”

ซุนเจี้ยนเฉินสีหน้าเปลี่ยนเป็นเย็นชา แล้วคำรามออกมา เขาแค้นคนชั่วเช่นฉีเติ่งเสียนจริงๆ

แต่ฉีเติ่งเสียนกลับไม่ได้สนใจท่าทางของซุนเจี้ยนเฉินเลย หลังจากหัวเราะแล้วก็ทักทายเสี่ยวฮั่วคนขับรถ ให้เขาพาตัวเองกลับ เขากับนายหญิงซุนจะไป “ไล่ตาม” หลี่เสวียนเจิน

หลังจากนั้นหนึ่งชั่วโมง ซุนอิ่งซูกับฉีเติ่งเสียนก็ตามรอยของหลี่เสวียนเจินมาถึงโรงแรม

“หลี่เสวียนเจิน คุณยอมแพ้ไม่เป็นเหรอ？ลงมาพนันต่อหน้าทุกคนสิ ทำท่าทางไม่ธรรมดาแต่กลับหนีหัวซุกหัวซุน？！”ซุนอิ่งซูถามด้วยเสียงเย็นเยียบ

หันเฉิงจุนก็ถูกคำพูดของฉีเติ่งเสียนยั่วโมโหจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นคนใจเย็นเพียงใดเมื่อมาอยู่ต่อหน้าของฉีเติ่งเสียนแล้วก็อดไม่ได้ที่จะต้องระเบิดอารมณ์อออกมา

“คุณช่างฝีปากกล้าจริงๆ ไม่รู้ว่าฝีมือจะยอดเยี่ยมเหมือนกับฝีปากหรือไม่！”หันเฉิงจุนหัวเราะอย่างเย็นชา จากนั้นแววตาก็ปรากฏแสงเยียบเย็นเต็มไปด้วยความแค้น

“ลองดูมั๊ยล่ะ？”ฉีเติ่งเสียนถามไปหัวเราะไป “วางใจได้ ฉันจะไว้ชีวิตสุนัขของคุณให้กลับไปยังโคกูรยอแน่นอน”

หันเฉิงจุนหรี่ตาลงจากนั้นกล่าว：“ได้เลย ฉันอยากจะประลองกับคุณมาตั้งนานแล้ว！เพื่อทวงถามความยุติธรรมให้กับศิษย์น้องทั้งหลาย ไม่งั้นจะเริ่มตอนนี้เลยมั้ย？”

หลี่เสวียนเจินโบกมือแล้วกล่าว：“ไม่รีบ ไม่รีบ！ฉันได้จัดงานชุมนุมแลกเปลี่ยนศิลปะการต่อสู้ห้าชาติ ถึงตอนนั้นคุณก็มาเข้าร่วมแล้วกัน”

“งานชุมนุมแลกเปลี่ยนศิลปะการต่อสู้ห้าชาติ？”ซุนอิ่งซูอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว ไม่ทราบว่าหลี่เสวียนเจินต้องการจะทำอะไรกันแน่

“ใช่สิ งานชุมนุมแลกเปลี่ยนศิลปะการต่อสู้ห้าชาติ แบ่งเป็นโคกูรยอ เจียเผิง เทียนจู๋ หัวกั๋ว และผึ่งไหล！”หลี่เสวียนเจินกล่าว

หลังจากฉีเติ่งเสียนได้ยินสามคำสุดท้าย ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะอย่างเยียบเย็น คนอย่างหลี่เสวียนเจินจะต้องวางแผนอะไรไว้แน่！

ซุนอิ่งซูเป็นคนฉลาด แน่นอนว่าฟังความหมายออก ก็อดไม่ได้ที่ตอบอย่างเย็นชา：“หลี่เสวียนเจิน คุณกำลังขุดหลุมฝังศพตัวเองอยู่”

หลี่เสวียนเจินตอบอย่างไม่รีรอ：“คุณกำลังพูดอะไรอยู่ ฉันฟังไม่รู้เรื่อง！ฉันก็แค่จัดงานแลกเปลี่ยนศิลปะการต่อสู้ เชิญผู้ฝึกยุทธ์ของแต่ละประเทศมาร่วมงาน ไม่ได้มีจุดมุ่งหมายทางการเมืองใดๆซ่อนเร้นอยู่”

ฉีเติ่งเสียนโบกมือเพื่อขัดจังหวะหลี่เสวียนเจินไม่ให้พูดจาไร้สาระ แล้วกล่าว：“อย่ามาพูดจาไร้สาระกับฉัน รีบมอบหุ้นห้าเปอร์เซ็นต์ให้กับซุนอิ่งซูเสียเถอะ ไม่อย่างนั้นก็อย่างมาโทษว่าฉันไม่เกรงใจก็แล้วกัน ”

หลี่เสวียนเจินกัดฟันแน่น แต่เธอแพ้พนันจึงไม่รู้จะทำอย่างไรดี การพนันนี้มีคนเป็นพยานมากมาย หากจะกลับคำพูด เมื่อถึงเวลาจะถูกคนดูถูกเอา