มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1589

หากอยากจะปลอมแปลงตัวตนจากเผิงไหลไปยังประเทศเจียเผิงแน่นอนว่าต้องขอความช่วยเหลือจากตระกูลซุน

ผู้อาวุโสตระกูลซุนมองฉีเติ่งเสียนด้วยใบหน้าที่ระแวดระวังและถามว่า: "คุณกำลังพยายามเล่นลูกไม้อะไร ถ้าไม่บอกความจริง ตระกูลซุนของเราจะไม่ช่วยคุณเด็ดขาด!"

เขากลัวว่าฉีเติ่งเสียนจะใช้สถานะตัวตนปลอมที่ตระกูลซุนจัดให้ไปสร้างปัญหา แล้วตระกูลซุนต้องมารับผิดชอบแทน

อย่างไรก็ตาม พ่อลูกทั้งสองต่างก็ไม่ใช่ตะเกียงที่ประหยัดน้ำมัน ดังนั้นควรระวังไว้ จะได้ไม่มีผิดพลาดใหญ่หลวง!

ฉีเติ่งเสียนยิ้มอย่างเชื่องช้าและพูดว่า "ผู้อาวุโสซุน ทำไมคุณถึงมองคนเป็นคนเลวขนาดนั้นล่ะ?"

ซุนกั๋วฉวินกล่าว "ฉันไม่ได้มองคนเป็นคนเลวขนาดนั้น ฉันแค่รู้สึกว่าสุนัขบางตัวเลวเป็นพิเศษ!”

ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะโกรธ ในขณะที่หมาป่าโลภที่อยู่ด้านข้างรู้สึกตลก เจ้าหมอนี่ไม่เลวเลย ในที่สุดก็มีคนทำให้รองหัวหน้าใหญ่ถูกบีบให้ยอมรับคว ามพ่ายแพ้ได้ พอได้เห็นมันก็สะใจจริงๆ!

“พูดตามตรง คราวนี้ฉันไปที่ประเทศเจียเผิงเพื่อฆ่าไอ้พวกผี(ญี่ปุ่น)! ไอ้พวกผีเหล่านั้นไม่ยอมรับประวัติศาสตร์ของปีนั้น ยังฝึกฝนลูกหลานของกลุ่มอาชญากรสงครามให้เป็นนักฆ่านินจา อยากมากำจัดครอบครัวและสหายของฉัน” ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างเย็นชา

“ซี๊ด…” ซุนกั๋วฉวินอดไม่ได้ที่จะแยกเขี้ยวเมื่อได้ยินสิ่งนี้

ส่วนซุนชิงเสวียนที่อยู่ด้านข้างอดไม่ได้ที่จะตบโต๊ะ สาปแช่งออกมา: "เรื่องนี้ต้องช่วย! ไอ้พวกผีเหล่านี้ช่างน่ารังเกียจจริง พวกมันคอยล้างบาปที่แอบบุกรุกให้ตัวเองตลอดเวลา ไม่ยอมรับประวัติศาสตร์ เราต้องจัดการกับพวกมัน"

ซุนกั๋วฉวินอดไม่ได้ที่จะเหลือบมองซุนชิงเสวียนอย่างช่วยไม่ได้ ถอนหายใจเล็กน้อย เรื่องนี้คือต้องช่วย ฉีเติ่งเสียนสร้างปัญหาใหญ่ในประเทศเจียเผิง เมื่อถึงเวลาสืบหาความจริง เช่นนั้นตระกูลซุนจะไม่มิอาจหลุดรอดไปได้!

“ถ้าคุณไม่ช่วย ฉันจะแทงคุณให้ตายเลย!” ซุนชิงเสวียนพูดกับซุนกั๋วฉวินอย่างโหดเหี้ยม

ซุนกั๋วฉวินยิ้มอย่างขมขื่น ก็ได้ เจ้าชิงเกรี้ยวคนนี้ ตัวเขาไม่ช่วยคงไม่ได้แล้ว!"

หลังจากที่ซุนกั๋วฉวินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็พูดว่า: "เอาล่ะ ฉันจะให้คนจัดการตัวตนของคุณ แล้วส่งคุณสองคนไปที่ประเทศเจียเผิง"

ซุนกั๋วฉวินไม่ใช่คนที่ไม่รู้สึกรู้สาอะไร คนเจียเผิงที่กระทำเช่นนี้ มันน่ารังเกียจจริงๆ ยิ่งกว่านั้น องค์กรนินจาน่ารำคาญนี้ถึงกับกำหนดเป้าหมายไปยังคนที่เกี่ยวข้องกับฉีเติ่งเสียน มันสมควรแล้วที่จะถูกทำลาย!

ดังนั้น ด้วยความช่วยเหลือจากตระกูลซุน ฉีเติ่งเสียนและหมาป่าโลภจึงปกปิดตัวตนที่แท้จริงของพวกเขาได้อย่างง่ายดายและขึ้นเครื่องบินไปยังประเทศเจียเผิง

ทั้งสองมาถึงประเทศเจียเผิงเมืองเกียวโต พอลงจากเครื่องบิน ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย พูดว่า "ทำไมอากาศถึงไม่ร้อนล่ะ!"

หมาป่าโลภกล่าวว่า "ประเทศเจียเผิงเดิมทีก็ไม่ร้อนอยู่แล้วนิ แถมอาจจะหนาวมากอีกด้วย”

ฉีเติ่งเสียนตกตะลึงและกล่าวว่า “ไม่ใช่บอกว่าประเทศเจียเผิง เมืองเกียวโตร้อนหรอกเหรอ?”

หมาป่าโลภพูดด้วยความประหลาดใจ "ไม่มีใครพูดอย่างนั้นนิ!"

ฉีเติ่งเสียนพูดว่า "ฉันดูในคลิปวีดีโอไง ขึ้นต้นก็บอกว่า "tokyo-hot (เกียวโตฮ๊อท)" ไม่ใช่หมายถึงเกียวโตร้อนหรอกเหรอ!"

ปากของหมาป่าโลภกระตุก โดยคิดว่าฉีเติ่งเสียนเป็นเจ้าบ้านนอกที่ไม่เคยเห็นโลกกว้างนี้มาก่อน แต่เขาไม่กล้าพูดคำ นี้ออกมาโดยตรง

“นั่นเป็นบริษัท ไม่ใช่ว่าเกียวโตร้อนแรง” หมาป่าโลภพูดอย่างช่วยไม่ได้

“พ่อคนดี นายรู้ดีทุกอย่างเลยนะ ไม่น่าแปลกใจเลยที่ตื่นแต่เช้ามาฝึกหมัดสว่านบำรุงไต ดูเหมือนว่าเอวจะมีปัญหาจริงๆ!” ฉีเติ่งเสียนหักล้างทันที ลบล้างให้ตัวเองจนหมดจด

ร่างกายของหมาป่าโลภรู้สึกชาไปทั้งตัว ไม่ขอพูดอะไรเลยดีที่สุด

เขาคุ้นเคยกับประเทศเจียเผิง หลังจากออกจากสนามบินแล้ว ก็พาฉีเติ่งเสียนนั่งรถไฟใต้ดินก่อนแล้วจึงต่อรถไฟไปยังจุดหมายปลายทาง

ในเวลานี้ ฉีปู้อวี่ก็ก้าวเข้าสู่ทวีปยุโรป