มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1628

อย่างไรก็ตาม ทุกสิ่งในโลกจะเป็นไปตามที่ควรจะเป็น?

อวี้เสี่ยวหลงเปลี่ยนเป็นชุดกีฬาที่สะดวกในการเคลื่อนไหว และสวมหมวกเบสบอล กลับมีรูปลักษณ์ดั้งเดิม

อวี้เสี่ยวหลงคนปัจจุบันไม่เหมือนเมื่อไม่กี่วันก่อนอีกต่อไป เธอดูสงบขึ้นมาก ปลดปล่อยภาระมากมายในหัวใจและพันธนาการมากมายหลุดออกจากหัวใจของเธอ

"ได้โปรดชี้แนะด้วย!" อวี้เสี่ยวหลงแยกเท้าออกจากกัน และหลังจากที่ลุกขึ้นยืนเขาก็ยกมือขึ้น และจิตวิญญาณรวมตัวกัน

ฉีเติ่งเสียน ยังรู้สึกว่าเธอมีความคืบหน้า และหลังจากพยักหน้าเล็กน้อย ก้าวไปมาด้วยเท้าซ้ายขวา วางหมัดบนหน้าอกและหน้าท้อง แล้วปล่อยหมัดให้ว่างราวกับว่าถือปืนใหญ่ไว้ในมือ ยืนเหมือนสิงอี้เฉวียน

อวี้เสี่ยวหลงหายใจเข้าลึก ๆ และเธอก็ขยับไปมา ระหว่างลมหายใจนี้ขาเรียวๆและแข็งแรงของเธอสั่น เธอก็อยู่ตรงหน้าฉีเติ่งเสียน ชกแขนซ้ายออกไป แต่ในทันทีมันก็กระแทกหน้าอกของฉีเติ่งเสียนราวกับแส้เหล็ก!

ฉีเติ่งเสียนเหยียดมือขวาออก แล้วดันมันขึ้นด้วยแรงอันแข็งแกร่ง ทันทีที่เขากดมัน เขาก็ตระหนักว่าหมัดของอวี้เสี่ยวหลงเป็นการเคลื่อนไหวที่ผิดพลาด แรงนั้นเอาแน่เอานอนไม่ได้และไม่มีอันตรายถึงชีวิต

ก่อนที่เขาจะทันคิดเรื่องนี้ เขาเห็นไหล่ขวาของอวี้เสี่ยวหลงสั่น มือขวาของเขาก็พุ่งขึ้นแล้วตรงไปที่คอของเขาและเช็ดมัน!

อย่างไรก็ตาม ปฏิกิริยาของฉีเติ่งเสียนก็เร็วมากเช่นกัน เขาดึงมือซ้ายขึ้นไปที่กึ่งกลางลำตัว เมื่อเขารีบขึ้นไป นิ้วแนวตั้งของเขาก็หันไปทางข้อมือของอวี้เสี่ยวหลง

อวี้เสี่ยวหลงรู้ว่าฉีเติ่งเสียนนั้นทรงพลังมาก หากเธอถูกตีที่ข้อต่อในครั้งนี้ ข้อมือของเธอจะหลุดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เธอก็ดึงมือทั้งสองข้างออกพร้อมกัน ก้าวของเธอก็ว่องไวและเข้าไปข้างในเตะกระดูกสะโพกของฉีเติ่งเสียน

แต่ฉีเติ่งเสียนไม่หลบ เขาแค่บิดสะโพก จากนั้นดันไปข้างหน้า

ก่อนที่ความแข็งแกร่งของอวี้เสี่ยวหลงจะถูกใช้อย่างเต็มที่ ฝ่าเท้าก็ชนกับเป้าของฉีเติ่งเสียน ในทางตรงกันข้าม การชนกันทำให้ร่างกายของเขาสั่นและเกือบจะทำลายจุดศูนย์ถ่วงของเขา

เธอไม่รอให้ฉีเติ่งเสียนต่อสู้กลับ เมื่อแขนทั้งสองแยกออกจากกัน เมื่อฝึกฝนกําปั้นหลังให้ลึกสูงอาจมีเสียงแส้ที่ตีอากาศระหว่างการแกว่งแขนและมือแส้ของไทเก็กก็มีผลเช่นเดียวกัน

ทันทีที่แขนทั้งสองข้างของอวี้เสี่ยวหลงเปิดออก ทำให้เกิดเสียงแตก ลมแรงก็พัดขึ้นมา กรวดและก้อนหินบนพื้นก็ถูกลมแรงพัดพาขึ้นไป

เธอใช้มือทั้งสองข้างเข้าหากัน โจมตีจากซ้ายไปขวา และการโจมตีของเธอก็น่าประทับใจมาก!

ฉีเติ่งเสียนพยักหน้าอย่างลับๆ ความก้าวหน้าของทักษะของอวี้เสี่ยวหลงนั้นดีจริงๆ ตั้งแต่ความตั้งใจของการใช้กําปั้น ไปจนถึงความแข็งแกร่งของกําปั้น มันไร้ที่ติ

แต่การชกมวยของฉีเติ่งเสียนเปลี่ยนไปในทันที และมันก็เปลี่ยนเป็น ฝ่ามือแปดทิศและเหยียบแผ่นยันต์ของพระราชวังทั้งเก้าอย่างยืดหยุ่น หลีกเลี่ยงการตีแส้ของอวี้เสี่ยวหลงทีละครั้ง

เขาปัดมือทั้งสองของอวี้เสี่ยวหลงและใช้ท่าเก่าเพื่อโจมตีออกมาพร้อมกัน ตั้งแต่ไหล่ไปจนถึงแขนจนถึงข้อมือและนิ้ว ทันทีที่แรงนี้จับได้

มือทั้งสองข้างยื่นออกมา และตั้งแต่ไหล่ไปจนถึงแขนจนถึงข้อมือและนิ้ว ทันทีที่แรงนี้ตามทัน มันก็พันรอบข้อมือและแขนทั้งสองข้างของอวี้เสี่ยวหลง

ทักษะการต่อสู้ของฉีเติ่งเสียน แม้ว่าพวกเขาอาจจะไม่ดีเท่าของคลาร์ก แต่ก็เป็นหนึ่งในทักษะที่ดีที่สุดอย่างแน่นอน

อวี้เสี่ยวหลงรู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรงที่ปลายแขนทั้งสองข้าง และรู้ว่าถ้าเขาไม่ทําลายเกมโดยเร็วที่สุด ข้อมือทั้งสองข้างอาจจะบิดและเคลื่อนได้

เธอส่ายไหล่โดยไม่ได้คิดอะไร โน้มตัวลงเพื่อจับเส้นกึ่งกลางแล้วโจมตีเขา ในขณะเดียวกันเข่าของเธอก็ยกขึ้นไปข้างหน้าและกระแทกหน้าท้องของฉีเติ่งเสียน

อย่างไรก็ตาม ฉีเติ่งเสียนถอยกลับตามที่คาดไว้ ดึงและเขย่ามือของอวี้เสี่ยวหลงทําให้ความแข็งแรงบนร่างกายของเธอพังทลายลง

ทันทีหลังจากนั้นฉี เติ่งเสียนกดเข้าไปในกล้ามเนื้อปลายแขนของอวี้เสี่ยวหลงและปลายนิ้วบีบกล้ามเนื้อของเธอจนชา และสูญเสียกำลัง