มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1632

ฉีเติ่งเสียนไม่สนใจคำกระแหนะกระแหนของกู่ฉงเฟิง เขาพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า“สมาคมพระจันทร์เป็นส่วนหนึ่งของหลงเหมิน ผมนึกว่าคุณจะเป็นคนเก่ง ที่ไหนได้ซื่อบื้อแบบนี้นี่เองเหรอ?”

เซี่ยงตงชิงแสยะยิ้ม เธอรู้อยู่แล้วว่าฉีเติ่งเสียนกำลังทำอะไร และกำลังรอให้คนของสมาคมพระจันทร์เต็มดวงลงมืออยู่

ไม่รอพวกเขาลงมือ ฉีเติ่งเสียนพูดว่าป้องกันตัวเองได้ยังไง? จะหาคนมาชดใช้ได้ยังไง?

กู่ฉงเฟิงกับคนติดตามโมโหมาก แต่ละคนดึงแขนเสื้อขึ้น เหมือนเตรียมตัวจะลงมือ

ทว่าฉีเติ่งเสียนกลับไม่สนใจ ลงมือเลย พวกนายกล้าลงมือ ฉันก็จะจัดการนายเพื่อเป็นการป้องกันตัว!

“เซี่ยงตงชิง ตอนนี้เธอจะถอยก็ไม่ทันแล้ว เธอหลอกใช้สมาคมหงกับหลงเหมิน เธอนี่กล้าจริงๆ”กู่ฉงเฟิงไม่ตอบคำถามของฉีเติ่งเสียน แต่กลับพูดกับเซี่ยงตงชิง

“ตลกแล้ว ฉันหลอกใช้องค์กรที่ไหน ฉันทำความดี การจัดการ กินนอน ตั๋วเครื่องบิน สถานที่ ไม่ได้ใช้เงินฉันเหรอ?”เซี่ยงตงชิงพูดขึ้น

“ทำความดีหรือมีความคิดอื่นแฝงอยู่ ตัวเธอรู้ดี!”กู่ฉงเฟิงหัวเราะอย่างเยือกเย็น เขารู้ดีว่างานชุมนุมนี้เป็นอะไรกันแน่

หลงเหมินกับสมาคมหงเป็นองค์กรใหญ่ ตั้งแต่ก่อตั้งมาทั้งสององค์กรมีทั้งบุญคุณความแค้นต่อกัน แต่ก็เคยร่วมมือกันอยู่ ความสัมพันธ์ดูซับซ้อนมาก

แต่นับตั้งแต่วันก่อตั้งมาจนถึงวันนี้ ยังไม่เคยทำการชุมนุมสัมพันธ์อะไรเลย แต่ครั้งนี้มีการจัดชุมนุมสัมพันธ์ที่โมตู และมีข่าวไม่ดีกระจายมาอยู่เป็นนิจ

ฉีเติ่งเสียนพูดว่า“แล้วยังไง พวกเราใช้ผลประโยชน์จากสมาคมหงกับหลงเหมิน! คุณไม่โอเคก็แล้วแต่ ไม่ได้มีผลอะไรกับพวกเรา!”

กู่ฉงเฟิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า“ฉันคิดได้เลยไหมว่านายกำลังยั่วโมโหฉันอยู่?”

ฉีเติ่งเสียนยิ้มพูดว่า“คุณจะคิดอย่างนั้นก็ได้! ผมคนนี้เป็นคนไม่มีใครสั่งสอน หวังว่าคุณจะช่วยสั่งสอนให้ผมลิ้มรสชาติสักหน่อยละกัน”

คำพูดนี้ทำให้กู่ฉงเฟิงและคนติดตามข้างกายโมโห กูฉงเฟิงเป็นถึงคุณชายของสมาคมพระจันทร์เต็มดวง เป็นว่าที่ผู้สืบทอด จะมีใครกล้ามายั่วโมโหเขาแบบนี้？

คือต้องเข้าใจก่อนว่าด้านในสมาคมพระจันทร์เต็มดวงมียอดฝีมือเยอะ พวกเขาเป็นถึงสาขาของหลงเหมิน คนไหนที่กล้ามายั่วยุสมาคมพระจันทร์เต็มดวง คนนั้นก็จะต้องเละเป็นโจ๊ก

แน่นอนว่ามีข้อยกเว้น ยกตัวอย่างเช่นฉีปู้อวี่ที่ไปล้อมสมาคมพระจันทร์เต็มดวง แถมยังจัดการด้านในไปสองคน……

คนของกู่ฉงเฟิงอยากจะลงมือ แต่กู่ฉงเฟิงกลับรู้สึกไม่ชอบมาพากล

ถึงยังไงโมตูก็เป็นถิ่นของคนอื่น ถ้าจะลงมือที่นี่แล้วติดกับดักอะไรต้องเสียเปรียบมากแน่นอน

อีกอย่างด้านในหลงเหมินไม่ได้เป็นกลุ่มเดียวกันปรองดองกันซะหมด หลี่เหอถูคิดจะกำจัดสมาคมพระจันทร์เต็มดวงอยู่แล้ว แล้วตอนนี้เซี่ยงตงชิงก็เข้าใกล้องค์กรมาก เรื่องนี้ทำให้เขาหวาดระแวงพอสมควร

“ไป!”กู่ฉงเฟิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“ขี้ขลาดจริงๆ”ฉีเติ่งเสียนรู้สึกว่าคนพวกนี้ไร้น้ำยา จนเขารู้สึกเบื่อหน่ายผิดหวัง

เซี่ยงตงชิงยิ้มพูดว่า“ไม่ได้ขี้ขลาดหรอก แบบนี้เขาเรียกว่าตัดปัญหาที่จะตามมาภายหลังต่างหาก! กู่ฉงเฟิงเป็นคนฉลาด”

พอเดินออกมาไกลได้สักระยะ มีคนอดไม่ได้จึงถามกู่ฉงเฟิงว่าทำไมไม่สั่งสอนผู้ชายคนที่อยู่ข้างเซี่ยงตงชิงซะ กู่ฉงเฟิงเลยพูดความกังวลใจของตัวเองออกมา

“ท่านคิดได้รอบคอบมากครับ ถ้าไม่ใช่เพราะแบบนี้ พวกเราเหยียบไอ้ขยะนั่นให้จมดินแล้ว!”คนคนหนึ่งพูดชมเชยกู่ฉงเฟิง

“เซี่ยงกรุ๊ปของเซี่ยงตงชิงกำลังตกอับ คิดไม่ถึงว่าจะหลอกใช้องค์กร…..รอเธอล้มละลายก่อน ผมอยากจะรู้สภาพของเธอนัก!”อีกคนหนึ่งพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

อีกคนหนึ่งก็พูดว่า“เซี่ยงกรุ๊ปล้มละลายไปก็ดี ถึงยังไงเซี่ยงตงชิงก็เป็นผู้หญิงสวย เอาเธอให้ท่านกู่ฉงเฟิงก็ได้ไหม?”