มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1675

ฉีเติ่งเสียนก็รู้ดีว่าตัวเขาเองทำสิ่งเหล่านี้ จะมีคนลุกขึ้นมาหยุดเขาอย่างแน่นอน

ไม่ว่าอย่างไร เขายังเป็นวีรบุรุษมาโดยตลอด แม้ว่ามีคนตายไปหลายหมื่นคน แต่จะดูคนเหล่านั้นจัดการลู่จ้านหลงอย่างไม่แยแสได้อย่างไร?

ถ้าไปหลิงเซียวแล้วไม่กลับมา งั้นก็ไม่กลับมาอีก!

ลู่หลิงหลิงอดไม่ได้ที่จะกังวล เขาถามว่า "พี่กวนกวน ครูผู้ฝึกคนนี้สุดยอดมากงั้นหรือ?"

หยางกวนกวนสีหน้าเคร่งขรึมและพูดว่า: "ดูดวงตาของเขาก็รู้แล้ว ดวงตาของเขาสดใสมาก เขาคงฝึกฝนวิธีฝึกสายตาแบบพิเศษ แล้วเขายังหายใจอย่างสงบ เป็นกลิ่นไอที่ใจเย็น ดูก็รู้แล้วว่าทักษะการฝึกตนได้เข้าถึงระดับเข้าสู่พระราชวังแล้ว...บุคคลนี้เป็นผู้มีฝีมือระดับสูง”

เธอชี้ให้เห็นถึงลักษณะพิเศษทั้งหมดของตู้ยรื่อหลุนทีละจุด และบอกกับหลู่หลิงหลิง ฟังแล้วลู่หลิงหลิงก็เริ่มมีความกังวลมากขึ้นเรื่อย ๆ

ท่ามกลางผู้คนนั้นแน่นอนว่ามีผู้มีฝีมือสูงอยู่มากมาย ได้ยินหยางกวนกวนอธิบายตู้ยรื่อหลุนแล้ว ทุกคนอดไม่ได้ที่จะมองเธอด้วยความประหลาดใจ ยากที่จะจินตนาการได้ว่าเด็กผู้หญิงมีวิสัยทัศน์เช่นนี้

“นี่คือศิษย์ฉีเติ่งเสียนที่สอนลูกศิษย์ที่ชื่อว่าหยางกวนกวนคนนั้นใช่ไหม? ช่างเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่จริง ๆ ” บางคนอดไม่ได้ที่จะคิดกับตัวเอง

แม้ว่าศิลปะการต่อสู้ของหยางกวนกวนจะไม่ได้สูงส่งนัก แต่เธอยังคงมีชื่อเสียงในโลกศิลปะการต่อสู้ ท้ายที่สุดฉีเติ่งเสียนก็คืออาจารย์ของศิษย์ที่มีชื่อเสียงมาก เพราะเหตุนี้ ในฐานะลูกศิษย์ เธอก็ได้รับความสนใจเป็นอย่างมากเช่นกัน

อีกอย่าง เธอยังต่อสู้ได้ดีเป็นพิเศษในการต่อสู้ไม่กี่ครั้งตั้งแต่เธอเริ่มฝึกศิลปะการต่อสู้ ตอนนี้เธอเป็นเจ้าของเซียงซาน สำนักมวยหลงเหมิน ดังนั้นชื่อเสียงของเจ้าของก็ย่อมเป็นที่รู้จักของผู้คนมากขึ้นอยู่แล้ว

ตู้ยรื่อมู่หลงกล่าวอย่างใจเย็นว่า "ฉันได้ยินเรื่องชื่อเสียงของคุณมานานแล้ว แม้แต่เซี่ยขวางหลงและเหยียนมู่หลงก็ยังตายในมือคุณ”

“เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นว่าศิลปะการต่อสู้ของคุณนั้นยอดเยี่ยมมาก และไม่ใช่แค่การคุยโวเท่านั้น”

“วันนี้ คุณต้องการวัดรระดับนี้ และก็มาลองระดับของฉันด้วย”

ฉีเติ่งเสียนก้าวขึ้นมาอย่างรวดเร็ว เขากระโดดขึ้นไปบนกำแพงอย่างง่ายดาย แล้วกล่าวอย่างใจเย็นว่า "เมื่อบั้นปลายชีวิต ฉันจะเห็นดอกบัวสีทองเช่นกงล้อพระอาทิตย์ อยู่ต่อหน้าผู้อื่น ปรารถนาว่าจะได้ไปเกิดใหม่ในโลกที่สงบสุข”

“ฉันไม่คิดว่าชื่อของคุณนั้นดีนัก หากคุณโดดเด่นต่อหน้าฉัน คุณอาจถูกส่งไปยังสรวงสวรรค์แล้วล่ะ”

"คุณคิดอย่างไร?"

ตู้ยรื่อหลุนหัวเราะแล้วพูดว่า "ชื่อของคุณไม่ได้ดีไปกว่านี้แล้ว คุณเป็นแค่คนธรรมดา"

ตู้ยรื่อหลุนอยู่ในกรมยุทธการ และทำหน้าที่เป็นครูผู้ฝึก และชื่อเสียงของเขาไม่ดีเท่าเซี่ยขวางหลง แต่พลังยุทธิ์ก็กลับไม่ได้ด้อยไปกว่าคนพวกนี้เลย

ในกรมยุทธการ ทุกคนต่างก็ให้ความสำคัญกับหน้าที่ของตนเอง ตู้ยรื่อหลุนทำหน้าที่เป็นครูผู้ฝึก และสอนศิลปะการต่อสู้ เป็นเรื่องยากที่จะยหลงหลง) เป็นเรื่องปกติที่คนเหล่านี้จะมีโอกาสได้เลื่อนตำแหน่งเหมือนกับเซี่ยขวางหลง

ทั้งสองยืนอยู่ตรงข้ามกันบนกำแพง มีความสูงจากภายนอกเกือบสามสิบเมตร

ฉีเติ่งเสียนยกมือขึ้นเล็กน้อย และเผชิญหน้ากับตู้ยรื่อหลุนบนอากาศ ทั้งสองสบตากัน และทั้งคู่ก็รู้สึกถึงการจ้องมองอันน่าทึ่งของอีกฝ่าย

"เอ่อฮะ!"

เอ็นร้อยหวายของตู้ยรื่อหลุนออกแรง และฝีเท้าของเขาก็สั่น และร่างกายของเขาก็ขยับอย่างรวดเร็วราวกับดาวตกพุ่งผ่านท้องฟ้า ทันใดนั้นเขาก็รีบไปอยู่ตรงหน้าฉีเติ่งเสียน

หยางกวนกวนอดไม่ได้ที่จะตกใจเมื่อเห็นฉากนี้ และพูดว่า "ผู้มีฝีมือสูงล้วนก็มารวมตัวกันที่กรมยุทธการล่ะ!”