มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1678

ภาพอักษรนี้ ถูกแขวนไว้ที่อาคารฐานทัพกรมยุทธการ และใครก็ตามที่มาที่นี่ ก็สามารถเห็นได้ตั้งแต่แรกมอง

มีบางคนรู้สึกชื่นชมยินดี ในขณะที่บางคนแอบไม่พอใจ

“ภาพอักษรนี้ จะแขวนไว้ที่นี่ ใครคิดอยากจะเอาออก มาเอาชนะฉันก่อน!” ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างเฉยเมยด้วยสายตาเย็นชา

ทุกคนพูดไม่ออก

ฉีเติ่งเสียนจึงพาคนของเขาลงมาจากหลังคา

“นายพลจัตวาฉี ขอบคุณ!” ผู้ช่วยเสี่ยวเฉินกล่าวขอบคุณฉีเติ่งเสียน

“ไม่เป็นไร ต่างก็เป็นพี่น้องกัน” ฉีเติ่งเสียนตบไหล่ผู้ช่วยเสี่ยวเฉินอย่างไม่ใส่ใจและยิ้มให้

ทันทีที่ฉีเติ่งเสียนลงมาถึงด้านล่าง เขาก็ถูกรายล้อมไปด้วยลูกน้องของลู่จ้านหลง ต่างก็ยิ้มแย้มกัน พวกเขาจมดิ่งกันมานานเกินไปแล้ว

วันนี้ สิ่งที่ฉีเติ่งเสียนทำ ทำให้พวกเขาทุกคนรู้สึกรู้สึกยินดีปรีดาหลังจากที่ตกอยู่ในสภาพยากลำบากมานาน!

“นายพลจัตวาฉี ขอบคุณครับที่ให้ได้มีความหวัง! ทำให้เรเห็นความหวังที่พยายามอดทนกันมา!” มีคนอดไม่ได้ที่จะพูดอย่างทอดถอนหายใจ รู้สึกว่าช่วงนี้รู้สึกหดหู่ใจมากจนทำไม่ได้ เห็นความหวัง

แต่การปรากฏตัวของฉีเติ่งเสียนและสิ่งที่เขาทำนั้น สร้างแรงบันดาลใจเป็นอย่างมาก เขาแขวนภาพอักษรคำว่า ลู่จ้านหลง ไว้บนสุดของอาคาร ใครจะลืมได้อีกล่ะ?

ฉีเติ่งเสียนจับมือกับทุกคนทีละคน ปฏิเสธคำเชิญให้ไปกินข้าวด้วยกัน และพาลู่หลิงหลิงและหยางกวนกวนจากไป

หยางกวนกวนสูดหายใจเข้ายาวแล้วพูดว่า: “อย่าว่าแต่พวกเขาเลย แม้แต่ฉันเองก็รู้สึกหดหู่มาก แต่สิ่งที่คุณทำทำให้ฉันรู้สึกภูมิใจ! คิดว่า ในใจของพวกเขา คงจะมีความสุขเช่นกัน

ฉีเติ่งเสียนกล่าวว่า “ฉันแค่ทำเรื่องเล็กๆ น้อยๆ แต่สิ่งที่ลู่จ้านหลงทำนั้นช่าง น่าจดจำและน่าชื่นชมยิ่งกว่า”

จากนั้น ฉีเติ่งเสียนก็โทรหาอวี้เสี่ยวหลง ขอให้เธอดูว่า จะสามารถจัดหานักข่าวเฉพาะทางจากกรมยุทธการมาถ่ายรูปหรือสัมภาษณ์ เพื่อประชาสัมพันธ์ได้หรือไม่

หลังจากที่อวี้หลงหลงได้ยิน ก็ตอบตกลงทันทีและกล่าวว่า “คนพวกนี้จงใจต้องการกลบเกลื่อนความดีของลู่จ้านหลง แต่เราอยู่แผนกเดียวกัน ดังนั้นมันจึงยากที่แทรกแซง งานนี้คุณทำได้ดีมาก ฉันต้องหาคนมาประชาสัมพันธ์ให้ได้!”

จู่ๆ ฉีเติ่งเสียนก็ดีใจและพูดว่า “ทำได้ก็ดี ต้องประชาสัมพันธ์ให้เข้มข้น! ตอนนี้เราได้เปรียบ จะต้องทำให้พวกเลวพวกนั้นทุกข์ตรมใจสักหน่อย”

อวี้เสี่ยวหลงพูดว่า: “โอเค ฉันจะหาคนมาจัดการให้”

หลังจากที่ฉีเติ่งเสียนวางสายโทรศัพท์ เขาก็พูดพร้อมกับเยาะเย้ยบนใบหน้า: “ไอ้พวกสารเลว ฉันจะคอยดูว่าพวกเขาจะโกรธแค่ไหน”

หยางกวนกวนก็รู้สึกตลก คนพวกนี้ตั้งใจจะลบประวัติศาสตร์ของลู่จ้านหลง แต่ฉีเติ่งเสียนก็แขวนชื่อนี้ขึ้น และขอให้อวี้หลงหลงหาคนมาประชาสัมพันธ์

ด้วยวิธีนี้ ภาพอักษรนั่นจะถูกแขวนไว้บนอาคารตลอดไปอย่างแน่นอนและหลังจากการประชาสัมพันธ์ พวกเขาอาจจะต้องทนความเกลียดชังให้ความร่วมมือต่อหน้าคนอื่น

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เธอก็รู้สึกมีความสุขมาก! เพียงคิดที่จะทำให้คนที่มุ่งเป้าไปที่ลู่จ้านหลงมีช่วงเวลาที่ทุกข์ตรมใจ เธอรู้สึกมีความสุขแล้ว

ตามที่คาดไว้ อวี้หลงหลงดำเนินการอย่างรวดเร็ว โดยไม่ให้เวลาคนเหล่านั้นโต้ตอบ ได้จัดให้นักข่าวเข้าฐานทัพกรมยุทธการโดยตรง

นอกจากนี้เธอยังเป็นผู้นำทีมอีกด้วย

“อวี้หลงหลง คุณกำลังทำอะไรอยู่!” มีคนโกรธจัดจึงถามอวี้หลงหลง โดยตรง

“ฉัรคิดว่าภาพอักษรนี้ดีมาก เราปฏิบัติงานในกรมยุทธการ ก็เป็นการต่อสู้กับความชั่วร้ายและแสวงหาความยุติธรรมไม่ใช่หรือ? ความยุติธรรมก็เหมือนแหล่งน้ำ ความชอบธรรมก็เหมือนแม่น้ำ นี่เขียนได้ดีไม่ใช่เหรอ?” อวี้เสี่ยวหลงแสร้งถาม

“อวี้หลงหลง คุณ...คุณมีเจตนาอะไรกันแน่?”