มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1764

ในช่วงเวลาที่อันตรายอย่างยิ่งนี้ เท้าขวาของฉีเติ่งเสียนกระแทกพื้นจนเกิดเสียงดัง และทั่วทั้งเวทีก็สั่นสะเทือน

หลังจากนั้นทันที เขาก็ดึงกำปั้นของเขาขึ้น และในขณะนั้น พลังหมัดที่ยิ่งใหญ่มหาศาลก็พุ่งออกมา ราวกับว่าสภาพแวดล้อมรอบตัวตกอยู่ในความสับสนวุ่นวาย

ตู้ยรื่อหลุนอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจเมื่อเห็นหมัดนี้ ในหมัดนี้รวมถึงสิ่งที่ได้เรียนรู้มาตลอดชีวิตของเขา ดิน น้ำ ลม ไฟ อากาศ…...

ในช่วงเวลาหนึ่ง พลังของฉีเติ่งเสียนเพิ่มขึ้นหลายเท่า เขาส่งเสียงคำรามดังราวกับสายฟ้าฟาด หมัดของเขาก็ฟาดลงไปที่หัวของคลาร์ก!

อย่างไรก็ตาม คลาร์กกลับยกมือขึ้น ถือโอกาสพันแล้วกดลง ถึงกับทำให้หมัดของฉีเติ่งเสียนค้างอยู่ในอากาศ ไม่สามารถฟาดลงมาได้

“จับมังกร จับมังกร... คลาร์กคนนี้ช่างน่ากลัวจริงๆ ถึงจะเป็นมังกรจริงๆ ก็ยังสามารถถูกจับเส้นชีวิตเอาไว้ได้!” ตู้ยรื่อหลุนเห็นว่าทักษะหมัดมวยของเขาถูกคลาร์กทำลายได้ หน้าซีดทันทีและสภาพจิตใจก็สั่นคลอน

ฉีเติ่งเสียนเห็นว่าหมัดของเขาถูกคลาร์กพันไว้จนไม่สามารถฟาดลงได้ แต่เขาไม่ตื่นตระหนกเลย เขายกขาขึ้นแล้วเตะไปที่เป้าของคลาร์ก

อย่างไรก็ตาม เมื่อขาของเขาถึงครึ่งทาง ก็ถูกน่องของคลาร์กตรึงไว้ และเขาก็เตะขากลับทันที

คลาร์กเห็นฉีเติ่งเสียนต้องการล่าถอย จึงรีบแบมือออกจับไว้ทันที อย่างไรก็ตาม นี่คือลูกไม้ของฉีเติ่งเสียน ถอยกลับได้ครึ่งทาง ก็หันหลังกลับ ตามมาด้วยการเตะต่ำ!

คลาร์กยกขาขึ้นเตะ หลบเลี่ยงการเตะ แต่ฉีเติ่งเสียนไม่หยุด ขยับตัวเร็วขึ้น หมุนตัวหนึ่งรอบเหมือนลูกข่าง ยกขาเท้าขึ้นสูง เตะเข้าที่กลางซี่โครง!

คลาร์กยกเข่าขึ้นปกป้อง บังร่างไว้โดยตรง

“วันนี้ คุณเอาชนะฉันไม่ได้หรอก สถานภาพอยู่ทางฉัน ชัยชนะเป็นของฉัน!” คลาร์กตะโกนลั่น กำหมัดด้วยสองมือก่อให้เกิดเจตนาหมัดที่คลุมเครือ กว้างใหญ่ดั่งท้องฟ้า หนักเท่ากับผืนแผ่นดิน

คิ้วของฉีเติ่งเสียนก็แดงก่ำเช่นกัน และคิ้วสีดำเข้มทั้งสองของเขาย้อมไปด้วยสีเลือด จนกลายเป็นสีแดงและสีดำ เลือดลมปราณในร่างกายของเขาพุ่งพล่าน และเส้นเลือดฝอยใต้คิ้วของเขาก็แตก จนเลือดก็หยดลงมาอย่างต่อเนื่อง

เมื่อเผชิญหน้ากับหมัดนี้จากคลาร์ก ฉีเติ่งเสียนก็ปัดป้อง เหมือนจักรพรรดิไทจู่นั่งอยู่บนพระราชวังจินหลวน ดูหมิ่นใต้หล้า มือทั้งคู่ประสานกัน ข่วนออกไปราวกับสัตว์อสูรที่ร้ายกาจ

แผ่นดินทั้งโลกล้วนเป็นของจักรพรรดิ ! ผู้คนทั้งโลกล้วนเป็นประชาชนของจักรพรรดิ!

ครั้งนี้ฉีเติ่งเสียนเป็นเหมือนจักรพรรดิผู้ครองใต้หล้า ไม่ว่าคุณจะดิ้นรนพยายามอย่างไร ก็อยู่ภายใต้การควบคุมของฉัน

การต่อสู้ที่ดุเดือดระหว่างทั้งสองเริ่มเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ หลังจากผ่านไปกว่ายี่สิบกระบวนท่าก็ยากที่จะบอกผู้ชนะ อย่างไรก็ตาม ทุกคนก็สามารถมองออกบ้าง

คลาร์กอาศัยเคล็ดวิชา "จับมังกร" ของตัวเองมายึดเอาคงามได้เปรียบ ไม่ว่าทักษะการชกของฉีเติ่งเสียนจะเก่งกาจหรือเฉียบคมเพียงใด เขาจะเข้าไปพัวพันและจับตัวเขาไว้ไม่ขาดสาย!

ในที่สุด ฉีเติ่งเสียนก็ใช้ฝ่ามือแปดทิศเปิดและปิดอย่างกว้าง มือทั้งคู่เหมือนมีดแมเชเต้ พยายามตัดพลังการพันของคลาร์กออกไปอย่างต่อเนื่อง

อย่างไรก็ตาม ความแข็งแกร่งในการพันของคลาร์กไม่ใช่ใยแมงมุม แต่เป็นเชือกเหล็ก! ไม่ว่ามีดแมเชเต้จะคมแค่ไหน มันก็ยังคงมีช่องว่างอยู่สองช่อง

ฉีเติ่งเสียนและคลาร์กแลกกระบวนท่ากันในจังหวะสุดท้าย เสียงดังสองครั้ง ทั้งสองต่างถูกตบเข้าที่หน้าอกอย่างหนัก ถอยออกจากกันโดยมีเลือดไหลออกจากปากและจมูก

“ถึงแค่นี้เหรอ?” คลาร์กปล่อยให้เลือดหยดแล้วมองไปที่ฉีเติ่งเสียน “หมัดปฏิวัติของคุณแข็งแกร่งมาก มันแข็งแกร่งมากจริงๆ เกือบจะทำลายการจับกุมของฉันแล้ว อย่างไรก็ตาม มันยังขาดความสนใจเล็กน้อย"

ฉีเติ่งเสียนยืนอยู่ใน “ท่าสามร่าง" จับจ้องไปที่คลาร์กและพูดว่า "ทักษะลับที่คุณเรียนมาตลอดชีวิตนั้นไม่ธรรมดาจริงๆ เมื่อพูดถึงการต่อสู้ ไม่มีใครในโลกที่เป็นคู่ต่อสู้ของคุณ”

เมื่อเห็นการต่อสู้ที่ดุเดือด หัวใจของทุกคนแทบจะระเบิด ในขณะนี้ ทั้งสองคนหยุดการต่อสู้ชั่วคราว ซึ่งทำให้ผู้คนรู้สึกโล่งใจ

ราวกับว่ามีคนถูกกดลงไปในน้ำนานเกินไป จากนั้น... จู่ๆ ก็โผล่ขึ้นมาและได้สูดลมหายใจเฮือกใหญ่

ซุนกั๋วฉวินก็อยู่ในที่เกิดเหตุเช่นกัน เขานั่งอยู่ระยะไกล ดวงตาที่แก่ชราของเขามืดมัว ไม่สามารถมองเห็นการต่อสู้เช่นนี้ได้ชัดเจน อย่างไรก็ตาม เขาสัมผัสได้ถึงความเข้มข้นและความทะเยอทะยานของการต่อสู้ครั้งนี้!

เขานึกถึงบรรพบุรุษนักปฏิวัติของเขา หมัดที่ฉีเติ่งเสียนเพิ่งออก ทำให้เขาเห็นร่างของบรรพบุรุษของเขา......

เขาก็อดไม่ได้ที่จะตบเข่าเบาๆ จังหวะนั้นชัดเจนมาก จนทุกคนรอบตัวเขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกคุ้นเคย

ในที่สุด ซุนกั๋วฉวินก็อดไม่ได้ที่จะฮัมเพลงภาษาเซียงซานที่ไม่ได้เรื่อง...

"ง่วงเหงาร้อยปี คนในชาติค่อยๆ ตื่นแล้ว…..."