มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1791

หลังจากเข้าไปในคฤหาสน์ ได้สัมผัสกับความเย็นของเครื่องปรับอากาศ และดื่มเครื่องดื่มเย็นๆ ทำให้ความกระวนกระวายในใจสงบลงบ้าง

เชลบีไม่คาดคิดว่าฉีเติ่งเสียนจะกล้าบ้าบิ่นถึงขนาดนี้ หลังจากฆ่าคลาร์กแล้ว ยังกล้ามาก่อเรื่องที่หนานหยางอีก

อย่างไรก็ตาม เมื่อคิดอีกที ฉีเติ่งเสียนก็เป็นคนที่กล้าบ้าบิ่นมาตลอด ไม่เช่นนั้นก็คงไม่ทำเรื่องที่สร้างความตกตะลึงมากมายขนาดนี้

สำหรับฉีเติ่งเสียน เชลบีรู้สึกชื่นชมอยู่ลึกๆ เพราะเขาเป็นคนที่ไม่เกรงกลัวอำนาจของตระกูลใหญ่เลยจริงๆ

เมื่อครู่ที่เขาไม่ออกหน้า มอบทุกอย่างให้แดนจิโล ก็แค่ต้องการลองดูท่าทีเท่านั้น...

"เชลบี ผลประโยชน์สองส่วนในหนานหยางก็ไม่น้อยแล้ว นี่คือขีดจำกัดสูงสุดที่เราจะให้ได้ มากกว่านี้เป็นไปไม่ได้" ฉีเติ่งเสียนพูดตรงๆ แสดงจุดยืนออกมา

ครั้งนี้เขาแสดงท่าทีแข็งกร้าวมาก เหมือนที่เฉินหยูเตือนไว้ ตอนนี้เขาก็เป็นบุคคลระดับโลกคนหนึ่ง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคลาร์กเพิ่งตายในมือเขา นี่ยิ่งเป็นการเพิ่มชื่อเสียงของเขาอย่างน่าสะพรึงกลัว!

ไม่มีชาวประเทศมี่คนไหนที่จะสามารถรับมือกับผู้แข็งแกร่งที่ฆ่าคลาร์กได้อย่างสงบ

เชลบียิ้มและพูดว่า: "สมาคมพันธมิตรตะวันออกของเราสามารถช่วยคุณได้หลายอย่าง คุณให้มากขึ้น เราก็จะทำให้มากขึ้น เราเป็นเพื่อนที่ดีกัน อย่าตระหนี่แบบนี้เลยนะ?"

แต่ฉีเติ่งเสียนส่ายหัวและพูดว่า : "ถ้าไม่ใช่เพราะเรารู้ว่ารัฐบาลประเทศมี่ทำงานแบบไหน แม้แต่สองส่วนก็อาจจะไม่ได้แบ่ง! หนานหยางแต่เดิมก็เป็นที่ที่ตระกูลเฉินเป็นผู้นำ ถ้าไม่ใช่เพราะตระกูลจ้าวมาทำให้ยุ่งเหยิง พวกคุณชาวประเทศมี่ก็คงไม่มีโอกาสเข้ามายุ่ง"

ตระกูลเฉินตอนนี้แบ่งเป็นสองฝ่าย ฝ่ายหนึ่งต้องการร่วมมือกับตระกูลจ้าวอย่างเต็มที่เพื่อรักษาตำแหน่งของตระกูลเฉินในหนานหยาง อีกฝ่ายคือกลุ่มของเฉินหยูที่สนิทกับฉีเติ่งเสียนและอวี้เสี่ยวหลง แน่นอนว่าจะไม่ยอมคบคิดกับตระกูลจ้าว

นอกจากนี้ เฉินหยูก็ตระหนักว่าการใช้วิธีรุนแรงและกดดันรัฐบาลหนานหยางต่อไป เพื่อขูดรีดทรัพยากรของประเทศและประชาชน สุดท้ายก็มีแต่ทางตัน

ต้องรู้ว่าตอนนี้รัฐบาลหนานหยางเริ่มมีความเคลื่อนไหวเล็กๆ น้อยๆ แล้ว เพื่อหาทางหลุดพ้นจากการควบคุมของตระกูลเฉิน...

อย่างไรก็ตาม ตระกูลเฉินตั้งรากฐานในหนานหยางมานานมาก และโครงสร้างพื้นฐานส่วนใหญ่ก็สร้างโดยตระกูลเฉิน หากพลิกหน้ามือเป็นหลังมือ ตระกูลเฉินสามารถทำให้ทั้งหนานหยางอัมพาตได้

แดนจิโลที่อยู่ข้างๆ กำลังประคบน้ำแข็งที่แก้มบวมของเขา พูดว่า "สองส่วนน้อยเกินไปจริงๆ เราไม่สามารถอธิบายกับสมาคมและรัฐบาลได้"

ฉีเติ่งเสียนสีหน้าสงบนิ่ง พูดว่า: "ไม่ใช่น้อยเกินไป แต่พวกแกโลภมากต่างหาก ถ้ารัฐบาลประเทศมี่ถอนเรือรบออกไป ไม่ว่าจะเป็นสมาคมพันธมิตรตะวันออกของพวกแก หรือแม้แต่สมาคมมอร์แกนที่แข็งแกร่งกว่า กูก็จะเตะพวกมึงออกไปจากที่นี่!"

คำพูดนี้แสดงความเด็ดขาดมาก ทำให้อิเลียน่าจินวาถึงกับตาเป็นประกาย รู้สึกว่าผู้ชายของเธอช่างเต็มไปด้วยความเป็นชายจริงๆ!​​​​​​​​​​​​​​​

ฉีเติ่งเสียนปฏิบัติตามความคิดของเฉินหยู เจรจากับชาวประเทศมี่ด้วยท่าทีที่แข็งกร้าวและเด็ดขาด ไม่ยอมอ่อนข้อแม้แต่น้อย

เชลบีและแดนจิโลต่างก็มีสีหน้าไม่สู้ดีนัก แต่ทั้งสองก็อดนึกถึงตระกูลรอธไชล์ดที่ถูกฉีเติ่งเสียนทำให้หน้าแตกไม่ได้ จึงรู้สึกหมดกำลังใจ

แม้ว่าโรชจะไม่แข็งแกร่งเท่าสมาคมพันธมิตรตะวันออก แต่ก็เป็นตระกูลเก่าแก่ที่มีรากฐานมั่นคง พวกเขามีทรัพยากรมากมายยังทำอะไรฉีเติ่งเสียนไม่ได้ ถ้าสมาคมพันธมิตรตะวันออกพลิกหน้ามือเป็นหลังมือกับฉีเติ่งเสียน อาจจะไม่มีผลดีอะไรเลย

"แน่นอน บางครั้งอาจต้องใช้อิทธิพลของพวกคุณบ้าง" ฉีเติ่งเสียนพูด "แต่จะไม่ทำให้พวกคุณลำบากใจ"

เชลบีได้ยินว่าข้อเรียกร้องง่ายขนาดนี้ แทบไม่อยากจะเชื่อ แต่พอคิดอีกที นี่ก็เพราะอำนาจข่มขู่อันยิ่งใหญ่ของเรือรบประเทศมี่

เชลบียิ้มพูดว่า : "ก็ดี ถ้าจานแตก ทุกคนก็ไม่ได้กิน ยังไงก็ดีกว่าได้กินสองส่วน"

ไม่ต้องให้สมาคมพันธมิตรตะวันออกออกแรงอะไรมาก ก็ได้ส่วนแบ่งสองส่วน สำหรับเชลบีแล้ว นี่เป็นธุรกิจที่คุ้มค่า เชื่อว่าทั้งสมาคมก็คงจะเห็นด้วย

"สมาคมมอร์แกนต้องถูกขับไล่ออกไป ตรงนี้พวกคุณต้องออกแรงแน่ๆ" ฉีเติ่งเสียนพูดนิ่งๆ "แน่นอน ถ้าพวกคุณไม่เต็มใจ ก็ต้องให้ผมจัดการเอง แต่วิธีการของผม พวกคุณก็รู้ดี ถึงตอนนั้นควบคุมไม่ได้ ก็อย่าโทษผม"

เชลบีหัวเราะและพูดว่า : "พระอัครสังฆราชฉีไม่ต้องลงมือหรอก พอคุณลงมือทีไร ต้องตายไม่ก็พิการ ถ้าสมาคมมอร์แกนเสียหายมากเกินไป สำหรับสมาคมพันธมิตรตะวันออกของเราก็ไม่ใช่เรื่องดี กลับจะทำให้สถานการณ์วุ่นวายมากขึ้น"

อิเลียน่าจินวาถอนหายใจอย่างโล่งอก สมดังคาด อิทธิพลของฉีเติ่งเสียนไม่ธรรมดา สามารถข่มขู่ชาวประเทศมี่ได้ ไม่เช่นนั้น สมาคมพันธมิตรตะวันออกคงไม่ยอมรับผลประโยชน์แค่สองส่วนแน่

"งั้นขอแสดงความยินดีกับความร่วมมือของเรา หวังว่าตระกูลเฉินจะสามารถรักษาเสถียรภาพของหนานหยางได้" เชลบียกแก้วขึ้นพูดพร้อมรอยยิ้ม

"ดี!" ฉีเติ่งเสียนก็ยกแก้วชนกับเชลบี​​​​​​​​​​​​​​​​