ในห้องประชุมของตระกูลเฉิน เมื่อคุณย่าใหญ่เฉินก้าวเข้ามา บรรยากาศที่วุ่นวายก็กลับกลายเป็นเงียบสงัดทันที
คุณย่าใหญ่เฉินเป็นผู้ปกครองตระกูลเฉินมาอย่างยาวนาน ความเข้มงวดและบารมีของเธอทำให้ไม่มีใครกล้าขัดคำสั่ง อย่างไรก็ตาม เฉินหยูกลับเป็นข้อยกเว้นเพียงหนึ่งเดียว
"เฉินหยู นั่นใคร? เขามีสิทธิ์อะไรถึงได้มาร่วมประชุมของตระกูลเฉิน? ดูเหมือนเธอจะยิ่งไร้ระเบียบมากขึ้นทุกที รีบไล่เขาออกไปเดี๋ยวนี้!" คุณย่าใหญ่เฉินหันสายตาเย็นชามองฉีเติ่งเสียน พร้อมกล่าวด้วยน้ำเสียงที่แฝงความกดดัน
เฉินหยูยักไหล่เล็กน้อยก่อนตอบอย่างใจเย็น "เขาเป็นแฟนของหนู แล้วทำไมเขาจะไม่มีสิทธิ์ล่ะ?" น้ำเสียงของเธอแฝงความท้าทาย ขณะเล่นเล็บของตัวเองราวกับไม่สนใจสิ่งรอบตัว
ดวงตาของคุณย่าใหญ่เฉินหรี่ลงเล็กน้อยก่อนพูดกับฉีเติ่งเสียนด้วยน้ำเสียงเย็นชา "หนุ่มน้อย ฉันไม่สนว่านายมีที่มาอย่างไร แต่เรื่องของตระกูลเฉินนายไม่มีสิทธิ์ยุ่ง รีบออกไปเสีย ยังพอมีเวลา!"
คำพูดของคุณย่าใหญ่เฉินเต็มไปด้วยบารมีที่สะสมจากการปกครองมายาวนานจนแม้แต่ผู้นำระดับสูงของประเทศยังต้องเกรงใจ
แต่ฉีเติ่งเสียนไม่ได้เป็นคนที่กลัวคำขู่เช่นนี้ ในสายตาของเขา ต่อให้เป็นจักรพรรดิหรือแม่ทัพใหญ่ก็เป็นเพียงมนุษย์ธรรมดาที่สามารถถูกกำหมัดอัดจนแพ้ได้
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ฉีเติ่งเสียนยิ้มอย่างขบขันพลางพูด
"เอ๊ะ คุณย่าพูดอะไรหรือครับ? ขอโทษที ผมฟังไม่ค่อยชัด ช่วยพูดอีกทีได้ไหมครับ?"
คุณย่าคนนี้โหดมากและมีอำนาจเกียรติยศสูง ไม่ยอมให้ใครมาหยามได้ แต่ก็ทำให้เขากลัวไม่ได้
งคุณย่าใหญ่เฉินพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา: "นายมาทำบ้าอะไรหรือเปล่า!"
ฉีเติ่งเสียนยิ้มแล้วพูดว่า: "ว้าว คุณย่าโหดจริงๆ นะครับ ทำให้ผมตกใจเลย ขอให้ใจดีขึ้นหน่อยได้ไหมครับ? เฉินหยูเขาก็ใจดีนะครับ แล้วคุณก็เป็นคุณยายของเธอ คงจะเป็นคนใจดีด้วยใช่ไหมครับ?"
คำพูดเล่นลิ้นของฉีเติ่งเสียนทำให้คนในตระกูลเฉินต่างหันมามองกันด้วยความอึ้ง
บางคนถึงกับหันไปกระซิบกระซาบว่าเขาช่างกล้าหาญจริงๆ ที่พูดเช่นนี้กับคุณย่าใหญ่เฉิน
เฉินเย่หนึ่งในคนสำคัญของตระกูล เผยรอยยิ้มพร้อมคิดในใจว่าชายหนุ่มคนนี้คงไม่กลัวตาย ถึงได้กล้าพูดเล่นกับคุณย่าใหญ่เฉินแบบนี้ ดูแล้วเขาน่าจะเหมาะกับเฉินหยูเพราะทั้งคู่ดื้อรั้นพอกัน
คุณย่าใหญ่เฉินถอนหายใจอย่างเย็นชา "ดีมาก ในเมื่อนายมาแล้ว ก็นั่งลงดีๆ เถอะ แต่ฉันจะเตือนว่าอย่าเสียใจในภายหลังล่ะ!"
เฉินหยูยิ้มบางๆพร้อมแกล้งพูด "คุณย่าคะ อย่าทำเขากลัวสิ เขาใจเสาะนะ"
คุณย่าใหญ่เฉินไม่ได้ต่อความยาว เธอนั่งลงบนเก้าอี้ตำแหน่งผู้นำ วางไม้เท้าหัวมังกรไว้ข้างตัว ก่อนจะสั่งให้เริ่มการประชุม
ไม่นานนัก เลขาของตระกูลเฉินเริ่มรายงานสถานการณ์ทางการเงินด้วยการฉายข้อมูลผ่านโปรเจ็กเตอร์
รายงานตัวเลขมหาศาลเกี่ยวกับทรัพย์สินของตระกูลเฉินทำให้ฉีเติ่งเสียนถึงกับตาโต ตระกูลมหาเศรษฐีจริงๆเหรอเนี่ย?!เขาพึมพำกับตัวเองด้วยความตะลึง
ตระกูลเฉินเป็นตระกูลใหญ่ที่ครอบงำทรัพยากรจำนวนมากในภาคใต้ของหนานหยาง หากสามารถครอบงำทรัพยากรในเมืองหนึ่งได้ก็ร่ำรวยมากแล้ว ยิ่งเป็นประเทศทั้งประเทศแบบนี้ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลย
"เงินสามร้อยล้านดอลลาร์ของคุณเฉินหยูได้รับการชำระคืนแล้วครับ" บุคคลนี้เปิดเอกสารเกี่ยวกับสถานการณ์การเงินของตระกูลเฉินแล้วรายงาน
เฉินเย่กล่าวเสริมว่า: "เงินได้รับการคืนแล้ว แต่ปัญหาก็ใหญ่ขึ้นแล้ว! นายทหารเรือจากมี่ พันตรีจอห์นถูกคนของเธอทำร้ายจนเขาโกรธมาก!"
เมื่อทุกคนได้ยินเช่นนั้น พวกเขาก็เริ่มกังวลทันที เพราะคนมี่นั้นไม่สามารถไปทำให้โกรธได้ พวกเขามีกองกำลังเรือที่ลอยอยู่ในทะเลนอกฝั่ง และมีอำนาจในการข่มขู่ที่ร้ายแรง!
ถ้าคนมี่จริงจังที่จะใช้กำลังทหารเข้ามายุ่งเกี่ยวกับสถานการณ์ในหนานหยาง ตระกูลเฉินก็จะตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...