มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1903

“เจ้าพวกคนเสแสร้ง ทำท่าทางวางอำนาจบาดใหญ่！เจ้าคงจะอยากตายด้วยน้ำมือของท่านผู้นำทางศาสนา！”

เป่ยบูฉีร้องตะโกน เดิมทีไม่เชื่อว่าฉีเติ่งเสียนยังมีไพ่อะไรเป็นใบสุดท้าย

ฉีเติ่งเสียนยกคทาในมือขึ้นสูง พลังงานเลือดและลมปราณในร่างกายพุ่งพล่านแล้วจึงระเบิดออกมาด้วยพลังอันแข็งแกร่ง ทำให้เสื้อคลุมสีแดงของเขาปลิวไสวในสายลม ล่องลอยราวกับมีชีวิต เปล่งประกายบารมีศักดิ์สิทธิ์ที่ทำให้ผู้คนต้องยอมศิโรราบ

สีหน้าของเหล่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์หลายคนยิ่งดูตื่นเต้นมากขึ้นเรื่อยๆ ในที่สุดพวกเขาก็มีโอกาสได้เห็นเคล็ดลับศักดิ์สิทธิ์นที่แงแกร่งและลึกลับด้วยตาของตัวเอง！

พลังวั่ยกังอันรุนแรงที่ฉีเติ่งเสียนระเบิดปลดดปล่อยออกมา พลันปกคลุมเสื้อคลุมกว้าง จนทำให้มีเสียงผ้าคลุมระเบิดออกมาดังก้องราวกับเสียงจุดประทัดที่ดังขึ้น

เสียงดังอย่างนี้ช่างน่าตกใจเป็นอย่างยิ่ง แม้แต่เป่ยบูฉีก็ตกใจเช่นกันเมื่อได้ยิน หลังจากนั้นท่านผู้นำทางศาสนาก็ถอยกลับไปสองก้าวโดยไม่รู้ตัว

“โอ้พระเจ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์ โปรดประทานพลังแก่ข้าด้วยเถิด ด้วยนามของพระองค์ท่านนี้ข้าจะกำจัดเหล่าพวกนอกรีตที่บังอาจลบหลู่พระองค์ให้หมดสิ้นไปจากโลกนี้ พลังศักดิ์สิทธิ์จงสถิตยังในดวงตาข้า จิตวิญญาณศักดิ์สิทธิ์จงไหลเวียนในร่างกายและสายโลหิตของข้า!เส้นทางแห่งธรรมพระเจ้าศักดิ์สิทธิ์จงดำเนินไปใต้พระบาทของข้า！”

เขาคำรามเสียงดังออกมา โดยใช้เทคนิคการคำรามพลังของสิงโตและพลังเสียงที่เขาส่งออกมาก็ช่างน่ากลัวยิ่งนัก ราวกับเสียงฟ้าร้องปนฟ้าผ่า และไม่เหมือนเสียงที่คนธรรมดาทั่วไปได้ยิน

จากนั้น ฉีเติ่งเสียนก็สะบัดคทาในมืออย่างแรงแล้วฟาดไปทางผู้นำลัทธิ พร้อมตะโกนด้วยเสียงโกรธเกรี้ยวว่า“ อาวาดาเคดาฟร่า！”

ทุกคนเห็นว่าลำแสงนั้นที่พุ่งออกมาไม้คทา ทันใดนั้นพลังก็พุ่งออกไปได้ราวประมาณสามนิ้ว แต่ในขณะนั้นเองผู้นำทางศาสนาลัทธิอาบาได้ตะโกนเสียงดังมากในเวลานี้

“อาบา！”

ท่านผู้นำทางศาสนาส่งเสียงกรีดร้องอย่างเจ็บปวดอย่างสุดขีดออกมาจากปากของผู้นำ ราวกับว่าเขากำลังต่อต้านพลังศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่อาจอธิบายได้

ทันใดนั้นเท้าของสองข้างผู้นำทางศาสนาก็ลอยขึ้นจากพื้น เขางอตัวและเอามือสอดไว้ในแขนเสื้อ หลังจากนั้นเสื้อคลุมบนหน้าอกของเขาก็ระเบิดออกมา และมีดอกไม้ปนโลหิตขนาดใหญ่กระเด็นออกมา！

ร่างของท่านผู้นำทางศาสนาพลิกกลับหลังด้วยท่าทางที่ผิดแปลก และลอยพุ่งออกไปไกลประมาณห้าหรือหกเมตร ร่างบินพุ่งข้ามรั้วเหล็กที่ล้อมไว้ และตกลงไปในทะเล

“ ท่านผู้นำ！！！”เมื่อเป่ยบูฉีเห็นฉากนี้ ก็ส่งเสียงตะโกนด้วยความตกใจปนความโกรธ เข่าทั้งสองของเขาทั้งสองข้างทรุดอ่อนลงและล้มลงกับพื้น

เหล่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ ณ สนามประลองการต่อสู้ ต่างก็อ้าปากค้างราวกับถูกผนึกวิญญาณเข้าในวินาทีนั้น จนสามารถยัดไข่ลงไปได้ทั้งฟอง พวกเขาตกใจมาก พวกเขาไม่เคยคาดมาก่อนเลยว่าเคล็ดลับศักดิ์สิทธิ์ที่ร่ำลือกันมานานจะมีพลังอานุภาพที่รุนแรงถึงขนาดนี้！

เพียงแค่หนึ่งกระบวนท่าที่ต่อสู้กัน หลังจากนั้นผู้นำทางศาสนาก็ซัดกระเด็นลอยออกไปและตกลงไปในทะเล！

“ไม่...ไม่ ผู้นำทางศาสนาท่านจะแพ้ได้อย่างไรกัน！”เป่ยบูฉีตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงที่สิ้นหวัง หัวใจแทบสลาย

เมื่อเฉีเติ่งเสียนแสดงคล็ดลับศักดิ์สิทธิ์จบลง ฉีเติ่งเสียนก็คุกเข่าลงในทันที ร่างกายสั่นสะท้านราวกับพลังทั้งหมดถูกดูดกลืนไปจนสิ้น เสียงไอแหบแห้งดังออกมา แต่เขาก็ยังเงยหน้าขึ้นอย่างสง่างาม กัดฟันพูดด้วยดวงตาเปล่งแสงศักดิ์สิทธิ์ว่า"นี่แหละ... คือเหตุผลที่ ศาสนาศักดิ์สิทธิ์ของข้า จะไม่มีวันถูกผู้ใดลบหลู่ได้！”

ร็อบเบนก็มีสีหน้าฉายแววศักดิ์สิทธิ์ไม่แพ้ใคร ก่อนที่ฉีเติ่งเสียนคว้าไม้คทาของพระอัครสังฆราชมา แล้วตะโกนว่า “อาวาดาเคดาฟร่า！”มันเป็นเพียงการกระทำที่ช่างโง่เขลาไร้สาระ แต่ตอนนี้ข้าคิดว่าคนที่โง่ที่สุดก็คือข้านี่แหละ！

เดิมทีปรากฏว่ามีวิธีลับดังกล่าวอย่างนี้จริงและมันทรงพลังมาก จนถึงขนาดที่คนนอกรีตที่ทรงพลังมากจนพวกเหล่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์จำนวนมากไม่สามารถจัดการกับเขาได้ กลับถูกปราบลงได้ในเพียงหนึ่งท่าเดียวเท่านั้น！

ฉีเติ่งเสียนค่อยๆลุกขึ้นจากพื้นอย่างช้าๆ พร้อมกับแสยะยิ้มอย่างเยาะเย้ยและพูดว่า “ไม่ว่าพวกนอกรีตจะแข็งแกร่งมากเพียงใด เมื่อต้องเผชิญหน้า พวกเขาก็ถ่อมตัวราวกับมดงานที่เผชิญความความยิ่งใหญ่ของพระผู้เป็นเจ้าของเราศาสนาอาบา ขอลบชื่อท่านจากหน้าประวัติศาสตร์ ณ ตอนนี้！”