มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 317

ฉากนี้ ทำให้ทุกคนในเหตุการณ์ตกตะลึงทันที!

โหดร้ายขนาดนั้นเลยเหรอ? โดนปฎิเสธ ก็เริ่มใช้พละกำลังเลย? !

เกาฝานโกรธมากและตะโกน "ปล่อยเธอซะ ไม่อย่างนั้น ฉันจะแจ้งตำรวจทันที!"

ฉีเติ่งเสียนไม่ได้ใส่ใจสักนิด เขาเดินไปที่รถแอสตันมาร์ติน และเปิดประตู และวางหยางกวนกวนไว้บนเบาะ และยังผลักก้นเธอเข้าไปด้านในอีกรอบ

ทันใดนั้นเสียงของเกาฝานก็หยุดลงในทันที เหตุผลคือ เพราะฉีเติ่งเสียนเปิดประตูรถแอสตันมาร์ติน วัน-77 และอุ้มหยางกวนกวนเข้าไปในรถแค่นั้นเอง

ผู้คนที่เดินผ่านไปมา ในเวลานี้ต่างพูดอะไรไม่ออก

ที่แท้ รถที่ฉีเติ่งเสียนขับไม่ใช่บีเอ็มเอ็กซ์วัน แต่เป็นรถที่มีราคาสูงจนเกินจริงอย่างแอสตันมาร์ติน!

“เอ่อ...ที่แท้เป็นเศรษฐีตัวจริง ไม่แปลกใจที่เขากล้าจับคนจากถนน!”

“ถ้าเป็นฉัน ฉันคงจะยอมนั่งแอสตันมาร์ตินมากกว่า ไม่นั่งรถโรลส์-รอยซ์อย่างแน่นอน!”

"ฉันคิดว่าสาวสวยคนนั้นต้องเป็นคนระดับสูงแน่นอน เธอตั้งใจจะใช้รถโรลส์-รอยซ์เพื่อทำให้แอสตันมาร์ตินโกรธ เห็นได้ชัด ว่าหนุ่มขับโรลส์-รอยซ์เป็นแค่ตัวสำรอง"

“น่าสงสารจริง ขับโรลส์-รอยซ์แต่ก็กลายเป็นตัวสำรองแล้ว โลกของคนรวย พวกเราไม่เข้าใจจริงๆ!”

ในเวลานี้ทุกคนมองเกาฝานด้วยสายตาที่เห็นอกเห็นใจ ทำให้เกาฝานต้องการหาที่หลบสายตามองเขาโดยมองไปที่รอยแตกบนพื้นเรื่อยๆ

ทุกคนเห็นตรงกันว่าหยางกวนกวนและฉีเติ่งเสียนเป็นแฟนกัน การปรากฏตัวของเกาฝาน เป็นเพียงแผนของหยางกวนกวน ตั้งแต่เริ่มจนตอนนี้ เขาเป็นเพียงตัวสำรองที่น่าสงสาร ถูกผู้หญิงคาสโนวีคนนี้หลอกใช้เป็นเหมือนลูกไก่ในกำมือ

เป็นเรื่องปกติที่ทุกคนจะคิดแบบนี้ เพราะยังไง หากผู้หญิงที่สามารถทำให้ผู้ชายสองคนที่ขับรถหรูระดับท็อปอบบนี้หึงได้ เธอก็ต้องมีมารยาและชั้นเชิงอยู่บ้าง

เกาฝานรู้สึกถึงความขมในปาก รถโรลส์-รอยซ์ที่เขาขับมานั้นสูญเสียคุณค่าของมันกะทันหัน จะเอาอะไรไปเทียบกับแอสตันมาร์ติน วัน-77 ของเขาล่ะ?

“ฉีเติ่งเสียน ไอ้หื่นกาม ไอ้ทุนนิยม แกกำลังจะทำอะไร!” หลังจากที่หยางกวนกวนถูกขังอยู่ในรถ เธอก็อดไม่ได้ที่จะด่าแช่งด้วยความโกรธ

ต่อหน้าผู้คนมากมายเธอถูกยัดเข้าไปในรถ นี่มันฉากที่สร้างความอับอายกับสังคม นี่ทำให้รู้สึกอายจนหมุดดินหนีได้เลยนะ

ฉีเติ่งเสียนยิ้มและพูดว่า "ไม่ได้บอกกับคุณเหรอ? กำลังปกป้องคุณไง นี่คือคำสัญญาของฉันที่มีต่อคุณ"

หยางกวนกวนพูดด้วยความโกรธ "คุณปกป้องฉันบ้าอะไร ฉันแค่อยากไปกินข้าวกับคนอื่นแค่นั้นเอง!"

ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างใจเย็น "เขาไม่ได้มีเจตนาที่ไม่ดี ฉันกำลังคิดถึงความปลอดภัยของคุณอยู่ เกรงว่าคุณจะถูกรังแกเพราะฉันไม่ปกป้องคุณ"

หยางกวนกวนโกรธมากจนสายตาของเธอรี่ลง คำพูดแรงๆพวกนี้ก็ดูมีเหตุผลจริงๆเรอะ!

เธอยิ้มเยาะแล้วพูดว่า "คุณจะรู้ได้อย่างไรว่าเขามีเจตนาไม่ดี？!"

ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างสบายๆ "เพราะผู้ชายทุกคนล้วนมีความคิดเหมือนกัน! ฉันยังมีเจตนาที่ไม่ดีต่อคุณ แล้วเขาจะมีเจตนาดีอะไร?"

"ฮึ……"

หยางกวนกวนถูกคำพูดนี้ของฉีเติ่งเสียนเกือบทำสำลักตาย ใบหน้าแดงก่ำ มีคนที่พูดอะไรแบบนี้ด้วยหรอ? ต้องพูดตรงขนาดนี้เลย? มันเกินไปแล้วนะ!

แต่ว่า ทำไมฉันถึงรู้สึกยินดีล่ะ? ไอ้หื่นกามนี่จะมองออกไหมว่าฉันรู้สุขมีความสุข?

“อีกอย่าง ฉันมาที่นี่เพื่อฉลองวันเกิดของคุณโดยเฉพาะ คุณในฐานะเลขา ทำไมคุณไม่เห็นแก่หน้าเจ้านายคนนี้บ้างล่ะ?”

"คุณดูสิ เพื่อจะมาฉลองวันเกิดกับคุณ ฉันขับรถแอสตันมาร์ตินมาด้วยซ้ำ!"

“ถ้าคุณไปกับไอ้คนที่สร้างปัญหาคนนั้นแล้ว ฉันคงจะถูกคนหัวเราะเยาะนะ?”