ในความเป็นจริง ใครก็ตามที่มีตาจะเห็นว่าการตายของหวังหู่นั้นไม่เกี่ยวข้องกับเซี่ยงกรุ๊ปนั้นยากมาก
ท้ายที่สุดเซี่ยงตงฉิงถูกซุ่มโจมตีและถูกลอบสังหารเมื่อวานนี้ คนเหล่านี้ทั้งหมดเป็นคนของหวังหู่ ด้วยเหตุนี้หวังหู่จึงใช้เวลาไม่นานในการประกาศว่า Good-game
แต่ปัจจุบันเป็นสังคมที่ยึดหลักความเป็นจริงเห็นค่าของหลักฐาน และหวังหู่เสียชีวิตในค่ายทหารโดยไม่ทิ้งร่องรอยใดๆ ไว้ ไม่มีใครทำอะไรได้นอกจากคาดเดาเท่านั้น
ข่าวระเบิดสองแห่งทำให้เกิดการระเบิดโดยตรงทั่วทั้งเมืองตงไห่ และแม้แต่ย่านธุรกิจทั้งหมด!
โทรศัพท์มือถือของเซี่ยงตงฉิงก็ถูกกระหน่ำทันทีเพราะมีผู้คนโทรมาถามว่าเธอเป็นเจ้าของทองคำมูลค่าห้าหมื่นล้านนั้นจริงๆ หรือไม่
สวีเอ้าเสวี่ยหัวเราะเยาะหลังจากได้รับข่าว นี่อาจเป็นการกระทำที่บ้าคลั่งครั้งสุดท้ายของเซี่ยงตงฉิงถ้าเธอมีทองคำห้าหมื่นล้านจริงๆ ทำไมเธอต้องรอจนถึงตอนนี้กัน ?
ในความเห็นของเธอเซี่ยงตงฉิงเพียงต้องการใช้กลไกนี้เพื่อดึงดูดเงินทุนมากขึ้น หรือต้องการบีบให้เธอลาออกเพื่อเจอกับความยากลำบาก
เมื่อฉีเติ่งเสียนตื่นขึ้นมาในวันรุ่งขึ้น เขาพบว่ามีสายที่ไม่ได้รับจำนวนมาก ซึ่งส่วนใหญ่มาจากผู้บริหารระดับสูงของเทียนไล่แคปปิตอล
ผู้บริหารระดับสูงเหล่านี้โดยพื้นฐานแล้วมาจากเซี่ยงกรุ๊ป เพราะเทียนไล่แคปปิตอลก่อตั้งขึ้นโดยเซี่ยงตงฉิง เพียงแต่ฉีเติ่งเสียนเป็นผู้บริหารจัดการมันเท่านั้น
เขายืดตัวและพบว่าหลี่อวิ๋นหว่านไม่ได้อยู่ในห้องแล้ว
หลังจากออกมา พบว่าบุคคลที่กำลังตามหายุ่งอยู่ในครัวและทำอาหารเช้าแสนอร่อยให้เขาอยู่ รวมทั้งมีไข่เจ็ดหรือแปดฟองด้วย
“เธอกลัวว่าฉันจะถูกดูดจนแห้งเหือดได้จริงๆ เหรอ?” ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะนั่งลงพร้อมรอยยิ้มขี้เล่น
“ถูกต้อง นายว่าฉันเป็นก็อบลินทุกวัน ฉันอาจจะดูดนายให้แห้งก็ได้จริงไหม?” หลี่อวิ๋นหว่านพูดด้วยรอยยิ้ม
พวกเขานั่งลงกินอาหารเช้า และทั้งสองก็เริ่มพูดคุยกัน
“พ่อของฉันโทรหาฉันเมื่อกี้และยังถามเกี่ยวกับการตายของหวังหู่และทองคำห้าหมื่นล้านด้วย” หลี่อวิ๋นหว่านพูดอย่างจริงจัง “สองเรื่องนี้ทำให้รู้สึกว่าเป็นเรื่องใหญ่เลยทีเดียว!”
“มันไม่สำคัญ ทุกอย่างอยู่ภายใต้การควบคุม มันขึ้นอยู่กับว่าสวีเอ้าเสวี่ยจะตอบสนองอย่างไร?” ฉีเติ่งเสียนกล่าวอย่างสงบ
เมื่อถึงเวลาที่สวีเอ้าเสวี่ยตอบสนอง อาจจะเป็นอีกสองสามวันต่อมา เพราะเธอคงไม่เชื่ออย่างแน่นอนว่าเซี่ยงตงิงจะมีเงินมากมายขนาดนี้
เมื่อสงครามธุรกิจครั้งนี้ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ เธอจะตกใจเมื่อพบว่าเงินทุนของเซี่ยงกรุ๊ปมีมากเกินที่จะใช้จนหมด!
กล่าวอีกนัยหนึ่งฉีเติ่งเสียนยังมีชีวิตอันสงบสุขได้อีกสองสามวันเท่านั้น
หลังจากที่สวีเอ้าเสวี่ยกลับมาสู่มาสติ วันเวลาอันสงบสุขของเขาก็จะหมดลง กองกำลังเหล่านั้นที่ต้องการสร้างเซี่ยงกรุ๊ป จะไม่นั่งนิ่งรอความตายอย่างแน่นอน การทำลายล้างเพื่อมนุษยธรรมเป็นทางเลือกที่ต้นทุนต่ำที่สุดและคุ้มค่าที่สุดอย่างแน่นอน
หลังอาหารเช้า ก็ไปที่สนามเพื่อฝึกซ้อมมวย
ยิ่งถึงช่วงเวลาวิกฤตแบบนี้ก็ยิ่งไม่สามารถผ่อนคลายได้ เป็นไปไม่ได้ที่จะรักษาร่างกายให้อยู่ในสภาพสูงสุดตลอดเวลา ท้ายที่สุดเขาไม่ใช่ซูเปอร์แมน แต่ไม่ว่าอย่างไร เขาก็ต้องรักษาร่างกายของเขาไว้อยู่เสมอ ให้ใกล้สภาพสุงสุดตลอดเวลา
มิฉะนั้น เมื่อเผชิญกับสถานการณ์และสภาพร่างกายไม่เต็มร้อย จะไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องไปที่ขุมแห่งนรกแล้วเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น
วันนี้หลี่อวิ๋นหว่านไม่มีอะไรทำดังนั้นเธอจึงนั่งเงียบ ๆ บนเก้าอี้และดูฉีเติ่งเสียน ฝีซ้อมแบบสบาย ๆ เธอแค่รู้สึกว่าผู้ชายของเธอดูหล่อไม่ว่าจะมองอย่างไรและทุกการเคลื่อนไหวของเขาก็พริ้วไหวและดูอิสระมาก
“ช่วงนี้ฉันได้ติดต่อกับบอดี้การ์ดหลายคนไว้ ฉันจะมอบหมายให้เป็นผู้คุ้มกันเมื่อถึงเวลา เธอควรใส่ใจกับความปลอดภัยหลังจากนี้ด้วย” ฉีเติ่งเสียนหยุดหมัดลงแล้วเดินไปที่ด้านข้างของหลี่อวิ๋นหว่าน และพูดอย่างใจเย็น
“ฉันต้องการบอดี้การ์ดไปทำไม? มีนายก็พอแล้ว” หลี่อวิ๋นหว่านยิ้ม เกือบจะมีความมั่นใจในตัวฉีเติ่งเสียนจะเป็นให้ได้
“ฉันเดาว่าคงมีหลายเรื่องที่ต้องจัดการและฉันก็ดูแลไม่ได้” ฉีเติ่งเสียนส่ายหัวและยิ้ม
จะใช้ความสนใจโจมตีกัน ความสนใจมหาศาลนั้นเกี่ยวข้องกับกองกำลังมากมาย หากพวกเขาพลาดจุดไหนไป เป็นเรื่องปกติสำหรับที่อาจจะลักพาตัวหลี่อวิ๋นหว่านเพื่อคุกคามฉีเติ่งเสียน
ดังนั้นฉีเติ่งเสียนจะต้องระมัดระวังก่อนที่สถานการณ์เหล่านั้นจะเกิดขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...