มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 383

ฉีเติ่งเสียนไปกองพลที่แปดสิบเอ็ด และหลังจากได้จัดการฝึกอบรมแล้ว ก็กลับไปที่บริษัท

เมื่อเขาเดินผ่านห้องโถง เขาเห็นหวงลงนั่งอยู่บนโซฟา กำลังขึ้นๆลงๆ

พอมองดีๆ ก้นของหวงชงไม่ได้แตะโซฟาเลย เขากำลังสควอชอยู่ที่นั่น

"ฝึกฝนเวลาทํางาน ต้องสั่งสอนเขาหน่อยไหม? อืม ช่างมันเถอะ ไม่ค่อยเจอคนที่ขยันขันแข็งขนาดนี้" ฉีเติ่งเสียนคิดอยู่ครู่หนึ่ง ยิ้มเล็กน้อยและตรงไปที่ออฟฟิศเลย

ในออฟฟิศมีเอกสารจํานวนมากที่รอลงนาม แม้ว่าเขาจะมอบอํานาจให้หลี่อวิ๋นหว่าน แต่แล้วนิติบุคคลของบริษัทคือเขา และเอกสารบางอย่างต้องให้เขาเซ็นด้วยตนเอง

หลี่อวิ๋นหว่านถือเอกสารกองหนึ่งเดินเข้ามาในห้องทํางาน แล้วพูดว่า "พวกนี้ต้องเซ็นชื่อหมด นายรีบจัดการ ฉันจะได้ให้กวนกวนเอาไปจัดการ"

ฉีเติ่งเสียนปวดหัวแล้วพูดว่า "เรื่องเยอะจริงๆ"

"นายแค่เซ็นชื่อเท่านั้น มีสิทธิ์อะไรมาบ่น!" หลี่อวิ๋นหว่านพูดอย่างหงุดหงิด ถือสัญญาฉบับหนึ่งมาเคาะหัวเขาเบาๆ

เธอต่างหากที่ยุ่งจนหน้ามืดตามัวแล้ว ทําโอทีบ่อยๆ บางครั้งกลับบ้านแล้วยังต้องทำงานข้ามคืนอีก

ช่วงนี้เธอรู้สึกว่าตัวเองซีดไปมาก และน้ําหนักของเธอลดลงไปสองกิโลกรัม

ฉีเติ่งเสียนยิ้มอย่างเกรงใจ ยื่นมือไปกดไหล่ของหลี่อวิ๋นหว่านไว้ แล้วพูดว่า "ขอบคุณนะประธานหลี่ เดี๋ยวเพิ่มเงินเดือนให้คุณ แล้วค่อยแบ่งหุ้นให้คุณอีกหน่อย!"

หลี่อวิ๋นหว่านยิ้มให้ฉีเติ่งเสียน ยื่นมือออกมาทําท่ากําหมัดแล้วพูดว่า "ฉันจะเอาทั้งหมด!"

"คุณโลภเกินไปหรือเปล่า?" ฉีเติ่งเสียนรู้สึกตลกเธอที่เลียนแบบตัวเอง

"โลภก็ได้มาจากนายนั้นแหละ!" หลี่อวิ๋นหว่านพูดเหมือนสื่ออะไรบางอย่าง

ฉีเติ่งเสียนตกใจ รู้สึกว่าเธอน่าจะรับรู้อะไรหรือเปล่า ในคําพูดเหล่านี้ ทำไมเหมือนแฝงอะไรบางอย่างอยู่เลย?

"ถ้าเรื่องของเซี่ยงกรุ๊ปจบลงแล้ว ผมจะให้หุ้นทั้งหมดกับคุณ ต่อไปคุณก็เป็นหัวหน้าใหญ่ของที่นี่เลย!" ฉีเติ่งเสียนพูด

"นายพูดจริงเหรอ?" หลี่อวิ๋นหว่านประหลาดใจ หุ้นเหล่านี้มีมูลค่าหลายพันล้านเลยนะ

ฉีเติ่งเสียนยักไหล่แล้วพูดว่า "แน่นอนสิ คุณคิดว่าผมล้อเล่นเหรอ? จริงๆแล้วผมเบื่อที่ต้องมาทํางานที่บริษัทมานานแล้ว และผมมีเรื่องที่สําคัญกว่านั้นด้วย"

เขากำลังจะมุ่งเน้นไปที่การพัฒนาสถานะใหม่ และสถานะใหม่นี้ เป็นประโยชน์ต่อการพัฒนาในอนาคตของเขามากกว่า

ในส่วนของเชิงพาณิชย์ มอบให้หลี่อวิ๋นหว่านหมดเลย แถมยังมีเฉียวชิวเมิ่งอีกคนหนึ่งด้วย ก็เป็นผู้หญิงแกร่งเหมือนกัน!

หลี่อวิ๋นหว่านก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี ทั้งดีใจและซาบซึ้ง โกรธที่เขาไม่จริงจังกับบริษัท และที่ซาบซึ้งใจคือ หุ้นที่มีค่าแบบนี้บอกจะให้ก็ให้เลย

"ค่อยว่ากัน" หลี่อวิ๋นหว่านตอบด้วยรอยยิ้ม

ฉีเติ่งดสียนพูดลอยๆว่า "ช่วงนี้ประธานหลี่ยุ่งกับอะไรเหรอ ไม่กลับมาทั้งคืนเลย?"

หลี่อวิ๋นหว่านพูดว่า "อืม กําลังช่วยแม่ฉันติดต่อคนบางคนอยู่ และเรื่องงานก็ค่อนข้างเยอะด้วย"

"โอ้ จริงสิ วันนี้แม่ของฉันจะจัดงานเลี้ยง นายต้องเข้าร่วมนะ"

"เดี๋ยวเลิกงานแล้ว พวกเราก็ไปด้วยกันเลย"

ฉีเติ่งเสียนขมวดคิ้วและถามว่า "แม่คุณจะจัดงานเลี้ยงอะไร?"

หลี่อวิ๋นหว่านพูดว่า "เธอต้องการคบค้าสมาคมกับบุคคลที่มีสถานะในจงไห่ เพื่อสะดวกต่อเรื่องบางเรื่องหลังจากกลับไปที่โมตู ส่วนรายละเอียดฉันก็ไม่ค่อยรู้"

ฉีเติ่งเสียนพยักหน้าและพูดว่า "โอเค งั้นผมจะเข้าร่วมด้วย"

ตอนนี้ฉีเติ่งเสียนก็ถือว่าเป็นบุคคลอันดับหนึ่งในเมืองตงไห่ เพราะเรื่องการลงทุนหนึ่งหมื่นล้านเหรียญดอลล่าให้กับเซี่ยงกรุ๊ป ค่อนข้างดังเลย

อีกอย่าง การตายของหวังหู่ ก็เกี่ยวข้องกับเขาไม่มากก็น้อย แม้ว่าจะไม่มีหลักฐานที่ชัดเจน แต่หลายคนก็คาดเดาว่าเขาน่าจะเป็นคนทํา