มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 385

ทันใดนั้นก็มีแขกที่ไม่ได้รับเชิญเข้ามา!

บุคคลนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเหวินซือซุ่น

เหวินซือซุ่นมาพร้อมกับสวีอานและสวีหยาง พ่อกับลูกชาย

“เหวินซือซุ่น?!” หลังจากที่ซ่งจือเหมยเห็นเขา สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปทันทีก่อนเธอจะร้องอุทานออกมา

หลี่อวิ๋นหว่านอดไม่ได้ที่จะถาม: “แม่ เขาเป็นใคร?”

ซ่งจือเหมยพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม: “เหวินซือซุ่น นายท้ายเรือหนุ่มของหลงเหมินในเมืองโมตู... ก็เป็นอัจฉริยะหนุ่มที่มีชื่อเสียง!”

ทุกคนในปัจจุบันอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจเมื่อเห็นการมาถึงของเหวินซือซุ่น

ทุกคนรู้ดีว่าปัจจุบันซ่งจือเหมยกำลังต่อสู้ เพื่ออำนาจกับผู้ถือหางเสือเรือหนุ่ม ผู้ถือหางเสือเรือหนุ่มหลงเหมินแห่งโมตูอยู่ที่นี่ คาดว่าจะต้องมีอะไรไม่ดีเกิดขึ้นแน่

“มันมีสีสันดีนะ รองหางเสือเรือซ่งมาที่เมืองจงไห่ จัดสร้างสรรค์งานที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ หายากจริงๆ หายากมาก!” เหวินซือซุ่น หัวเราะแล้วเดินเข้ามาพร้อมกับพูดเสียงดัง

ความสนใจหันไปที่เหวินซือซุ่นชายหนุ่มคนนี้ดูเหมือนจะมีพลังบางอย่างและอารมณ์ของเขาเองก็สามารถดึงดูดความสนใจของทุกคนได้!

แต่ฉีเติ่งเสียนและเฉียวชิวเมิ่งกลับไม่สนใจว่าใครจะมา และพวกเขายังคงเต้นรำต่อไปราวกับว่าไม่มีใครอยู่รอบๆ

ซ่งจือเหมยมองไปที่เหวินซือซุ่น ใบหน้าของเธอมีรอยยิ้มแล้วพูดว่า: “หางเสือหนุ่มมานี่เองแบบนี้ ทำไมคุณไม่แจ้งให้เราทราบล่วงหน้าก่อน เพื่อที่ฉันจะได้เตรียมการต้อนรับ!”

เหวินซือซุ่น ยิ้มและพูดว่า: “คุณกล้ามากนะ รองหางเสือเรือซ่งเป็นคนที่อยากแข่งขันกับพ่อของฉันเพื่อแย่งชิงอำนาจ ฉันเหมาะที่จะให้คนอย่างคุณออกมาต้อนรับงั้นเหรอ?”

แม้ว่าคำพูดของเหวินซือซุ่นจะเรียบง่าย แต่ทุกคนก็ได้ยินกลิ่นดินปืนในตัวพวกเขา

“แน่นอนว่าตำแหน่งผู้ถือหางเสือเรือถูกครอบครองโดยผู้มีคุณธรรม คุณเหวินผู้ถือหางเสือเรือนั้นแก่เกินไปและทำผิดพลาดบ่อยครั้ง เป็นเรื่องปกติที่ทุกคนจะไม่พอใจ ไม่สามารถพูดได้ว่าฉันมีแรงจูงใจแอบแฝงใด ๆ เพียงแค่อาจกล่าวได้ว่าทุกสิ่งทุกอย่างมีไว้เพื่ประโยชน์สำหรับสาขาหลงเหมินของเมืองโมตู” รอยยิ้มบนใบหน้าของซ่งจือเหมยไม่เปลี่ยนแปลงและเธอก็ตอบโต้เหวินซือซุ่นด้วยคำพูด

หลังจากที่ทุกคนได้ยินคำพูด พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะถอยหลัง

น้ำในหลงเหมินลึกเกินไป และพวกมันไม่อยากถูกดูดเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย

แม้แต่แขกบางคนที่ได้รับเชิญจากซ่งจือเหมยก็รู้สึกเสียใจที่พวกเขาได้มา ถ้าพวกเขารู้ว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นในวันนี้

จะเป็นอย่างไรหากเหวินซือซุ่น รู้สึกไม่พอใจและคิดว่าพวกเขากับซ่งจือเหมยอยู่พรรคพวกเดียวกัน มีคำอธิบายที่ไม่ชัดเจนว่ามีความเกี่ยวข้องกัน พวกเขาจะทำอย่างไร?

เหวินซือซุ่นเหลือบมองเขาแล้วพูดว่า “ฉันรู้ว่าทำไมพวกคุณถึงมาที่นี่”

ทุกคนในที่เกิดเหตุอดไม่ได้ที่จะเงียบ และไม่มีใครกล้ามองเหวินซือซุ่นตรงๆ

อารมณ์ของเหวินซื่อซุนช่างน่าสะพรึงกลัวมาก และดวงตาของเขาสดใสมากจนรู้สึกเหมือนหากสบตาของเขาจะแสบตาเอาได้ง่ายๆ ซึ่งทำให้ทุกคนรู้สึกอึดอัดมาก

“คุณแน่ใจหรือว่าต้องการเป็นศัตรูของฉัน เหวินซือซุ่นคนนี้? ” เหวินซือซุ่นถามขณะที่เขามองไปรอบๆ ฝูงชนด้วยรอยยิ้มครึ่งๆ

ทุกคนที่อยู่ ณ ที่นี้อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวาดกลัว พวกเขาไม่ต้องการเป็นศัตรูกับผู้ชายที่น่าสะพรึงกลัวอย่างเหวินซือซุ่ อย่างแน่นอน นั่นก็เท่ากับรนหาที่ตายตาย!

ใครบ้างที่ไม่รู้จักชื่อเสียงของเหวินซือซุ่น ผู้ถือหางเสือเรือหนุ่มของหลงเหมินในเมืองโมตู?

“เราไม่เคยอยากเป็นศัตรูกับหางเสือหนุ่ม ถ้าหางเสือหนุ่มไม่ชอบใจที่เรา มาร่วมงานเลี้ยงของคุณซ่ง เราก็จะออกไปจากที่นี่ทันที!”

“ใช่แล้ว หางเสือหนุ่ม โปรดอย่าเข้าใจเราผิด พวกเราจะมีความกล้าเป็นศัตรูกับหางเสือหนุ่มได้อย่างไร?”

“เรามาที่นี่เพื่อเข้าร่วมงานเลี้ยง เราไม่มีวัตถุประสงค์อื่นใด หางเสือหนุ่มอย่าคิดเป็นอื่น!”

ทุกคนพูดกันทีละคนเพื่อชี้แจงความสัมพันธ์ของพวกเขากับซ่งจือเหมย เพื่อไม่ให้เหวินซือซุ่นไม่พอใจ

หลังจากที่เหวินซือซุ่นได้ยินคำพูดเหล่านี้ รอยยิ้มอันพึงพอใจก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

ในทางกลับกัน ใบหน้าของซ่งจือเหมยมืดมนซึ่งดูน่าเกลียดขึ้น