มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 408

เห็นได้ชัดว่า ไม่มีใครให้ความสําคัญกับฉีเติ่งเสียน และคิดว่าเขาเป็นเพียงคางคกที่อยากกินเนื้อหงส์เท่านั้น และยังเป็นคางคกที่เสแสร้งเก่งเป็นพิเศษซะด้วย

แต่หวงฉิงเกอกลับไม่คิดอย่างนั้น เธอค่อนข้างรู้ดีว่า ความสามารถของฉีเติ่งเสียนมีมากแค่ไหน

ที่เธออยู่กับหลู่หนานในวันนี้ ก็เป็นเพราะหลู่หนานสามารถแนะนําจ้าวเฮยหลงให้เธอได้ ดังนั้นท่าทีก่อนหน้านี้ของพวกเขา เธอก็พออดทนได้

แต่ในเมื่อฉีเติ่งเสียนก็สามารถจัดการเรื่องนี้ได้ งั้นเธอยังต้องฝืนทนความไม่พอใจในใจเพื่อไว้หน้าพวกเขาด้วยเหรอ?

ไม่จำเป็นเลยสักนิด!

"โอเค วันนี้ผมจะรอดู ว่าคุณจะเรียกประธานจ้าวมาได้ไหม!" หลู่หนานเห็นฉีเติ่งเสียนวางโทรศัพท์ลง ก็หัวเราะออกมา "อยากแหกหน้าผม คุณคิดว่าคุณมีสิทธิ์ด้วยเหรอ?"

ฉีเติ่งเสียนยิ้ม เขาจงใจอยากแหกหน้าของหลู่หนานเหรอ?

เขารู้สึกว่าอีกฝ่ายคิดมากไป เพราะ คนคนนี้ไม่มีสิทธิ์ และไม่มีค่าพอที่จะให้เขาทำแบบนี้

หลู่หนานเพิ่งพูดจบ ก็ตกใจ เพราะเขาเห็นจ้าวเฮยหลง กําลังเดินมาทางสนามยิงปืนลูกศร

หลังจากทุกคนเห็นจ้าวเฮยหลง พวกเขาก็ตกตะลึงทันที!

หลู่หนานพูดอีกว่า "นี่มีอะไร บางทีตอนผมโทรหาประธานจ้าว เขาก็มาถึงแล้ว ด้วยมารยาทเลยมาทักทายสักหน่อย"

"ผมคิดเหมือนกัน ไม่งั้นไอ่คนนี้แค่แกล้งทําเป็นโทรหา ประธานจ้าวก็มาถึงเลยเหรอ?"

"เห็นได้ชัดว่าเป็นแค่เรื่องบังเอิญ ประธานจ้าวน่าจะเพิ่งมาถึงที่นี่"

"ทุกคนไม่จําเป็นต้องแปลกใจ ประธานจ้าวถูกคุณชายหลู่เชิญมาทไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับไอ่คนนี้แม้แต่สตางค์เดียว ที่เขาโทรเมื่อกี้ ผมสงสัยว่ายังไม่ได้โทรออกด้วยซ้ำ"

"ฮ่าฮ่าฮ่า ถูกต้อง คงจะคุยกับอากาศอยู่ละมั้ง"

ทุกคนรู้สึกว่าคําพูดของหลู่หนานมีเหตุผล ต่างก็พยักหน้าเห็นด้วย

หลู่หนานพูดกับหวงฉิงเกอว่า "ฉิงเกอ ถ้าคุณเปลี่ยนใจตอนนี้ยังทัน ผมสามารถช่วยคุณพูดได้!"

หวงฉิงเกอพูดอย่างเย็นชา "ไม่จําเป็น!"

หลู่หนานรู้สึกว่ากำลังหาเรื่องลำบากให้ตัวเอง ก็เลยเดินไปต้อนรับจ้าวเฮยหลง

"ประธานจ้าว ขอโทษจริงๆครับ มีการเปลี่ยนแปลงกะทันหันจริงๆ เมื่อกี้ก็โทรไปหาอธิบายแล้ว คุณยังเข้ามาทักทายด้วยตัวเองอีก ขอโทษจริงๆครับ" หลู่หนานพูดด้วยรอยยิ้ม

"เอ่อ อัยการหลู่ ฉันมีธุระนิดหน่อย เดี๋ยวค่อยว่ากันนะ!" จ้าวเฮยหลงมองข้ามมือขวาของหลู่หนานที่ยื่นมา และวิ่งเหยาะๆไปหาฉีเติ่งเสียน

สีหน้าของหลู่หนานแข็งทื่อ และรู้สึกเสียหน้ามาก

พอจ้าวเฮยหลงมาถึงหน้าฉีเติ่งเสียน ก็ทำสีหน้ายิ้มประจบสอพลอ

สีหน้าของจ้าวเฮ่ยหลงในตอนนี้แตกต่างจากรอยยิ้มที่เพิ่งทักทายหลู่หนานอย่างสิ้นเชิง ท่าทีต่ำต้อยและประจบสอพลอ

"รองหัวหน้าใหญ่ ท่านเรียกหาผม มีธุระอะไรเหรอครับ? พอผมได้รับโทรศัพท์จากท่าน ผมก็รีบมาเลย ท่านดูสิ แม้แต่สามนาทีก็ยังไม่ถึงเลย" จ้าวเฮยหลงยิ้มประจบสอพลอ

หลังจากได้ยินคําพูดของจ้าวเฮยหลง ทุกคนก็อึ้ง สายตาต่างสับสน เป็นไปได้อย่างไร?

จ้าวเฮยหลงเป็นใคร? ผู้ก่อตั้งสมาคมการค้ามังกรดำที่มีชื่อเสียงโด่งดัง และเป็นบุคคลชั้นนําของเมืองจงไห่เลยนะ!

นี่เขากำลังพูดกับคนอื่นอย่างนอบน้อมถ่อมตนเหรอเนี่ย?!

ฉีเติ่งเสียนพูดว่า "เพื่อนผมคนนี้ หวงฉิงเกอ พ่อของเธอหวงเหวินหลั่งเป็นนายก อยากรู้จักนาย มีธุระคุยกับนาย"

หวงฉิงเกอยิ้มให้จ้าวเฮยหลงและพูดว่า "ประธานจ้าว ยินดีที่ได้พบนะคะ!"

"โอ้ย คุณหนูหวงเกรงใจจริงๆ มีธุระอะไรก็มาหาผมโดยตรงเลย ทําไมต้องรบกวนรองหัวหน้าใหญ่ด้วยล่ะ?" จ้าวเฮยหลงรีบจับมือกับหวงฉิงเกอ และทําตัวเป็นมิตรมาก

หวงฉิงเกอพูดว่า "ฉันอยากคุยกับประธานจ้าวเกี่ยวกับความร่วมมือทางการเงินสักหน่อย"