มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 464

ฉีเติ่งเสียนไม่แม้แต่รอให้คู่ต่อสู้สู้กลับ เขากางมือออกและใช้ “พลังเต่าลอยน้ำ” เพื่อคว้าไหล่ทั้งสองข้างของคู่ต่อสู้

เขาออกแรงเพียงเล็กน้อย เขาก็สามารถฉีกแขนของคู่ต่อสู้ได้ทันที!

แขนของสวีอวี้เจียถูกเขาฉีกออกอย่างง่ายดาย ไม่ต้องพูดถึงผู้หญิงที่ความแข็งแกร่งไม่เท่าเธอหรอก

แต่เขาไม่ทำอย่างนั้น หลังจากบีบไหล่อีกฝ่ายแล้ว เขาก็ก้าวไปข้างๆ บิดแขนอีกฝ่ายไปด้านหลังแล้วดึงออกจากกัน

“แคร็ก! แคร็ก!”

เสียงที่คมชัดทั้งสอง แขนทั้งสองของหญิงสาวเพอร์เฟคนี้ถูกเขาบิดทันที กล้ามเนื้อและกระดูกอยู่ในแนวที่ไม่ตรง และความเจ็บปวดก็แทรกซึมเข้าไปในไขกระดูก

ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงทำให้หญิงสาวเพอร์เฟคคุกเข่าลงกับพื้น ใบหน้าของเธอซีด ร่างของเธอสั่นเทา และเธอขยับตัวไม่ได้

ฉีเติ่งเสียนเตะเธอที่ด้านหลังโดยไม่แสดงสีหน้าใดๆ ทำให้เธอกลิ้งตัวออกไปและกระแทกกำแพงอย่างแรง

สวีเอ้าเสวี่ยเพิ่งกลับมามีสติในเวลานี้ แต่ยังคงรู้สึกหวาดกลัว การต่อสู้ด้วยไฟฟ้านี้ไม่ใช่สิ่งที่เธอสามารถเข้าร่วมได้

“คุณเป็นใคร? อยากได้ชีวิตของผมมากเลยสิ!” ฉีเติ่งเสียนมองไปที่หญิงสาวเพอร์เฟคที่น่าอายและถามด้วยความเยาะเย้ย

อีกฝ่ายรู้สึกอับอายมากในขณะนี้และเสื้อเชิ้ตของเธอก็ถูกเปิดออกหลายกระดุม ภาพด้านในปรากฏ และเห็นได้ว่าเป็นสีดำบริสุทธิ์ที่น่าเบื่อมาก

หญิงสาวเพอร์เฟคส่ายหน้าและนั่งตัวตรงมองไปที่ฉีเติ่งเสียน จากนั้นก็พูดอย่างเย็นชา “นายฆ่าอาจารย์ของฉันแล้ว นายยังถามฉันว่าฉันเป็นใคร?”

ฉีเติ่งเสียนตกตะลึงและพูดว่า “ช่วงนี้ผมได้ฆ่าคนไปตั้งมากมาย ใครคืออาจารย์ของคุณ!”

ประโยคนี้ฟังดูน่ารำคาญเล็กน้อยแต่สิ่งที่เขาพูดนั้นเป็นความจริงจริงๆ ดูเหมือนว่าช่วงนี้เขาจะฆ่าคนไปมากมายจริง

หญิงสาวเพอร์เฟคสูดหายใจลึกแล้วพูดว่า “อาจารย์ของฉันคือนายหางเสือของโมตูหลงเหมิน เหวินหย่งฟู!”

สวีเอ้าเสวี่ยชื่นชมยินดีที่ด้านข้าง “ฉีเติ่งเสียนคุณทำสิ่งชั่วร้ายเยอะมาก และตอนนี้มีคนจำนวนมากต้องการชีวิตของคุณ!”

“ถ้าผมไม่ลงมือตอนนี้ คุณคงกลายเป็นสุนัขตายไปแล้ว และคุณยังกล้าที่จะพูดกับผมแบบนี้อีกเหรอ?”

“ไม่ต้องพูดอะไร วันนี้ผมจะคิดดอกเบี้ยเพิ่ม!”

ฉีเติ่งเสียนมองเห็นความเย่อหยิ่งของสวีเอ้าเสวี่ย ดังนั้นเขาจึงเยาะเย้ยและตอบโต้

เมื่อสวีเอ้าเสวี่ยได้ยินคำว่า “ดอกเบี้ย” เธอก็อดไม่ได้ที่จะหน้าซีดและร่างกายของเธอก็สั่นเทา เห็นได้ชัดว่าเรื่องของ “การคิดดอกเบี้ย” ได้ทิ้งความประทับใจที่ลบไม่ออกและน่าเศร้าไว้ในใจของเธอ

“ในเมื่อคุณมาที่นี่เพื่อแก้แค้น คุณก็ต้องเตรียมพร้อมกับความตาย” ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างใจเย็น หยิบปืนพกออกมาจากเอวของเขา คลิกปืน แล้วยกมือขึ้นเพื่อเล็ง

หญิงสาวเพอร์เฟคมองดูปากกระบอกปืนด้วยความสิ้นหวัง เธอกัดฟันแล้วพูดว่า “ฉันแค่เกลียดที่ฉันฉินถางหยู่ไร้ความสามารถและไม่สามารถฆ่าผู้ร้ายเพื่อล้างแค้นให้กับอาจารย์ของฉันได้!”

ฉีเติ่งเสียนเหนี่ยวไกและทำให้เกิดเสียงคลิก

จากนั้นเขาก็ยิ้มและพูดว่า “คุณโชคดี มันติดขัด”

ฉินถางหยู่ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งแล้วถอนหายใจด้วยความโล่งอก ไม่มีใครอยากตายและเธอก็เช่นกัน แม้ว่าเธอจะมาพร้อมกับความมุ่งมั่นที่จะตายก็ตาม

“ขวดไวน์พิษใน บ่อน้ำพุร้อนเทียนฉือครั้งที่แล้วคงเป็นฝีมือคุณใช่ไหม?” ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างใจเย็น

เขาและเซี่ยงตงฉิงพบกันที่บ่อน้ำพุร้อนบ่อน้ำพุร้อนเทียนฉือ และดื่มไวน์หนึ่งในขวดนั้นเป็นไวน์พิษแต่ไม่ได้ก่อให้เกิดอันตรายใดๆกับเขา

ฉินถางหยู่ยิ้มอย่างเย็นชา “น่าเสียดายจัง ที่ไม่สามารถวางยาพิษให้คุณตายได้!”

ฉีเติ่งเสียนตอบ “จริงๆแล้ว วันนั้นผมเห็นคุณที่บ่อน้ำพุร้อนเทียนฉือ ดังนั้นเมื่อคุณปรากฏตัวในวันนี้ ผมก็รู้สึกประทับใจเล็กน้อย ไม่อย่างนั้น ถ้าผมไม่ทันระวังตัว คุณอาจทำร้ายผมได้จริงๆ!”

ใบหน้าของฉินถางหยู่ดูน่ากลัวและเธอก็ไม่พูดอะไรเลย ตอนนี้เธอล้มเหลวและตกอยู่ในมือของฉีเติ่งเสียน จะมีชีวิตหรือตายก็ขึ้นอยู่กับเขา

“คุณเกือบจะประสบความสำเร็จแล้ว พยายามเข้านะ!” ฉีเติ่งเสียนกล่าวด้วยรอยยิ้ม

ผู้ชายคนนี้ทำให้ฉินถางหยู่โกรธมาก เธอไม่เคยเห็นคนหยิ่งผยองขนาดนี้มาก่อน มันน่ารังเกียจเกินไป!