มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 508

ฉีเติ่งเสียนไม่ได้ตั้งใจชวนเฉียวชิวเมิ่งมารับประทานอาหารกลางวัน แต่การสนทนาก็ดูผ่อนคลาย น่ารื่นรมย์เหมือนเพื่อนเก่าเพื่อนแก่ที่รู้จักกันมานานหลายปี

หลังอาหารกลางวันเฉียวชิวเมิ่งก็ขอตัวไปก่อน โดยบอกว่าเธอมีงานอีกมากที่ต้องทำ ค่อยนัดเจอเมื่อเธอว่างอีกครั้ง

“ฉันไม่ได้คิดว่าเธอจะช่วยได้มากขนาดนี้ แถมยังเชิญอวี้เสี่ยวหลงมาด้วย เธอทำแบบนั้นได้ยังไง?” ฉีเติ่งเสียนยิ้มอย่างครุ่นคิด

เฉียวชิวเมิ่งกำลังกลายเป็นคนที่เธอต้องการทีละขั้น เมื่อแบบนี้ฉีเติ่งเสียนรู้สึกมีความสุข

หลังจากที่หยางกวนกวนได้เห็นทักษะของอวี้เสี่ยวหลงในวันนี้ ก็ตั้งใจที่จะฝึกให้หนักมากขึ้น

ต้องบอกว่าการมีอยู่ของอวี้เสี่ยวหลงสามารถสร้างแรงบันดาลใจให้คนจำนวนมากโดยไม่รู้ตัว

หยางกวนกวนกล่าวว่า “หลังจากส่งตรวจสอบและรับหมายเลขล็อตผลิตแล้ว ก็สามารถนำไปขายออนไลน์อย่างเป็นทางการได้ เมื่อยาขาวเฉินซื่อเข้าสู่ตลาด โรงพยาบาลชั้นนำทั้งสามแห่งก็ต้องมาคุกเข่าลงขอร้องเราเอง”

ฉีเติ่งเสียนกล่าวว่า “ราคาไม่สามารถตั้งสูงหรือต่ำมากๆได้ และจะต้องสอดคล้องกับผลประโยชน์ของประเทศ ไม่อย่างนั้นทางการจะไม่สนับสนุนเรา”

ทางการเมืองตงไห่จะต้องยินดีอย่างแน่นอนที่ได้เห็นการผลิตในท้องถิ่นของยาขาวเฉินซื่อและยาพิเศษอีกสองชนิด แม้ว่าหยางหลิงกวนจะสนับสนุนเทียนไล่ฟาร์มาซูติคอลหรือเทียนไล่เภสัชกรรมอย่างเต็มที่ ก็จะไม่มีใครกล้าต่อต้านมันอีก

การฟ้องร้องฝ่ายตรงกันข้ามคือการขัดต่อผลประโยชน์ของชาติ และการไม่ชัดเจนในจุดยืนของตัวเองจะถูกตบหน้าด้วยโครงข่ายที่ใหญ่กว่า

หยางกวนกวนรู้สึกว่าน่าเสียดายที่สูตรของยาทั้งสามชนิดนี้มีราคาสูงถึงสามร้อยล้าน!

แต่ตอนนี้พวกเขาต้องขายมันในราคาที่ต่ำลงซึ่งเป็นธุรกิจที่ขาดทุนไม่ว่าจะมองอย่างไร

แต่มองอนาคตก็ถือว่าไม่ขาดทุน เพราะยาหลักสามตัวนี้เปิดตลาดธุรกิจก็จะยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ

ถ้ายาหลักสามตัวนี้ไม่ได้กำไรก็พึ่งยาอื่น เพื่อทำกำไรได้ แถมราคาต่ำ ยังได้รับความโปรดปรานจากทางการด้วย ทำไมจะไม่ได้ผลประโยชน์ล่ะ?

ฉีเติ่งเสียนไม่ลืมผู้อำนวยการหหม่า หลังจากที่ยาขาวเฉินซื่อออกจากโรงงาน ยาถูกส่งเป็นสองชุด ชุดแรกถูกส่งไปยังสำนักงานสาธารณสุขเมืองตงไห่ และชุดที่สองถูกส่งไปยังเมืองหลวง

หลังจากที่ผู้อำนวยการหม่ารู้ว่ายาดังกล่าวผลิตโดยหลี่ฟาร์มาซูติคอลเขาก็ให้ช่างเทคนิคปฏิเสธมันโดยไม่พูดอะไรสักคำ โดยไม่สนใจจะถามด้วยซ้ำว่ามันเป็นยาประเภทไหน

เมื่อฉีเติ่งเสียนรู้ว่ายาขาวเฉินซื่อถูกสำนักงานสาธารณสุขเมืองตงไห่ปฏิเสธทันที เขาไม่แปลกใจเลย ในทางกลับกัน เขารู้สึกสะใจเล็กน้อย

ผู้อำนวยการหม่าคงไม่คิดฝันว่าฉีเติ่งเสียนได้เปิดช่องทางเอาไว้แล้วและบรรลุข้อตกลงที่น่าสนใจผ่านอวี้เสี่ยวหลง เพื่อที่ยาจะได้ตรงไปยังเมืองหลวงเพื่อตรวจสอบได้ดดยตรง

หลังจากที่ยาขาวเฉินซื่อเข้าสู่เมืองหลวงเพื่อตรวจสอบ มันก็ดึงดูดความสนใจของผู้นำทันที

เพราะพวกเขาถลองสูตรสำหรับยาขาวเฉินซื่อมาเป็นเวลานาน แต่ตอนนี้มีการผลิตในท้องถิ่นได้แล้ว ซึ่งทำให้พวกเขาประหลาดใจมากจริงๆ

ยิ่งไปกว่านั้น หลังจากทราบราคาเปิดตัวและทิศทางการจัดหาลำดับความสำคัญของยาขาวเฉินซื่อแล้ว บรรดาหัวหน้าฝ่ายก็ต่างประหลาดใจเป็นอย่างมากเช่นกัน จากนั้น พวกเขาจึงแสดงความขอบคุณต่อของเทียนไล่ฟาร์มาซุติคอลหรือเทียนไล่เภสัชกรรมโดยการโบกมือให้ไฟเขียวทันที

อย่างที่อวี้เสี่ยวหลงกล่าว ภายในสองวัน ยาขาวเฉินซื่อจะสามารถผ่านการตรวจสอบได้รับหมายเลขล็อตผลิต ก็จะสามารถเปิดตัวสู่ตลาดอย่างเป็นทางการได้

ยาขาวเฉินซื่อชุดแรกที่ส่งออกจากโรงงานได้รับการจัดลำดับความสำคัญโดย เทียนไล่ฟาร์มาซูติคอล เพื่อจำหน่ายไปยังสาขาหลักในเขตสงครามจูเชวี่ยกองทัพเป็นผู้บริโภครายใหญ่ที่สุดของยาขาวประเภทนี้เสมอ เพราะจำเป็นสำหรับการรักษาอาการบาดเจ็บที่ได้รับระหว่างการฝึกและการต่อสู้ได้ดี

“คุณฉี ยาขาวเฉินซื่อผ่านการตรวจสอบแล้ว พวกเราเพิ่มกำลังการผลิต อนาคตที่สดใสรอเราอยู่” หยางกวนกวนรายงานงานของวันนี้ให้ ฉีเติ่งเสียนทราบอย่างมีความสุขด้วยรอยยิ้ม

“ดีมาก เรื่องนี้ฉันจะไม่จับตาดูแล้ว ต่อไปจะปล่อยให้มันทั้งหมดเป็นหน้าที่ของเธอ” ฉีเติ่งเสียนกล่าวอย่างสบายๆ

หยางกวนกวนมีสีหน้าแปลก ๆ และแอบบ่น: “ดูเหมือนคุณไม่ได้จับตาดูมันเลยตั้งแต่แรกต่างหาก ทุกวันคุณมัวแต่ต่อสู้กับเจ้าของที่....”

ฉีเติ่งเสียนปิดคอมพิวเตอร์ จากนั้นก็ติดต่อหลี่ลุ่ยพาหยางกวนกวน เรียกหวงชง และตรงไปที่ยิมของมวยตระกูลหลี่