ในที่สุดฉีเติ่งเสียนก็รับสาย
ในเมื่ออิเลียน่าจินวาทิ้งคนอื่นจริงๆ ถ้าไม่ทักทายก็ดูจะเสียมารยาทไปหน่อย
ทันทีที่รับสาย เขาก็ได้ยินเสียงหม่าหงจุนพูดด้วยความหวาดกลัว “ประธานฉี ขอโทษจริงๆ ครับ เกิดเรื่องแล้ว!”
ฉีเติ่งเสียนตะลึงไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “ประธานหม่า ค่อยๆ พูด เกิดอะไรขึ้น”
หม่าหงจุนหายใจเข้าและพูดด้วยความหวาดผวาที่ยังหลงเหลืออยู่ในใจ “เวอร์จิน่าตายแล้ว ผมดูแลเธอไม่ได้ ประธานฉีอย่าต่อว่าผมเลย...”
“ว่าไงนะ!”
เมื่อได้ยินเรื่องนี้ ฉีเติ่งเสียนก็ตกใจอย่างหนัก
หลังจากช่วงเที่ยง เขากับอิเลียน่าจินวาไปพบกับเวอร์จิน่า ตอนนั้นสาวน้อยประเทศเสวี่ยผู้มีไซซ์หน้าอกไม่ด้อยไปกว่าหยางกวนกวนคนนี้ยังกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจอยู่เลย
ตอนนี้เธอตายแล้วงั้นเหรอ
แม้ว่าเขาจะไม่ได้มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเวอร์จิน่า แต่หลังจากทราบข่าว มันก็ทำให้ความโมโหปะทุในใจเขาอยู่เหมือนกัน
ชีวิตของเวอร์จิน่ากำลังจะเปลี่ยนไปและกำลังจะมีอนาคตที่ต่างไปจากเดิม แต่มันกลับจบลงก่อนที่จะได้เริ่มอีกงั้นเหรอ
“เวอร์จิน่าตายได้ยังไง” ฉีเติ่งเสียนถามเสียงเย็น พร้อมด้วยแรงอาฆาตที่คุกรุ่นอยู่ในใจ
ไม่ว่าอย่างไรตาม เวอร์จิน่าก็ได้รับน้ำใจของเขาแล้ว แถมเธอยังดื่มกับเขา
ถึงจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่เขาก็ฉวยโอกาสไปไม่น้อยจริงๆ...
เมื่อคิดว่าสาวลูกครึ่งคนสวยที่น่ารักเช่นนี้ถูกฆ่า มันก็ทำให้เขารู้สึกราวกับมีน้ำมันมาเคลือบที่หัวใจและเขาก็ไม่มีความสุขเอาเสียมากๆ
หม่าหงจุนกล่าวว่า “ผมก็ไม่ค่อยมั่นใจ เป็นชาวต่างชาติคนหนึ่ง...ประธานฉีก็รู้นี่ว่าเวลาเราเห็นรูปลักษณ์ของชาวต่างชาติ เราก็รู้สึกว่าพวกเขาคล้ายกันไปเสียหมด...”
ฉีเติ่งเสียนพูดขึ้นว่า “ชาวต่างชาติเหรอ ใช่คนที่ไปบาร์กับเสวี่ยอานเมื่อวานรึเปล่า”
หม่าหงจุนตอบ “พอคุณพูดขึ้นมาแบบนี้ ก็ดูเหมือนจะคล้ายกันอยู่นะ...”
ฉีเติ่งเสียนแค่นยิ้มและพูดว่า “หม่าหงจุน อย่ามาแกล้งโง่ ใช่คือใช่ ไม่ใช่คือไม่ใช่! ถ้าคุณกล้าเล่นแง่กับผม ผมจะควักสมองคุณออกมาเลยคอยดู!”
คำพูดของฉีเติ่งเสียนทำให้หม่าหงจุนหวาดกลัวไม่น้อย “ประธานฉี ชาวต่างชาติคนนั้นนั่นแหละ เวอร์จิน่าถูกต่อยเข้าที่หัวใจจนเสียชีวิต แล้วก็ถูกตัดนิ้วไปหนึ่งนิ้ว...”
ฉีเติ่งเสียนวางสายทันที
หม่าหงจุนขวัญหนีดีฝ่อ เธอคนนั้นเป็นแค่สาวนั่งดริ๊งไม่ใช่เหรอ ทำไมเขาต้องโกรธขนาดนี้ แม้ว่าเขาจะตั้งใจมาที่นี่เพื่อเติมไฟให้ฉีเติ่งเสียนก็เถอะ
ในสายตาคนใหญ่คนโตอย่างหม่าหงจุน เด็กผู้หญิงอย่างเวอร์จิน่าก็เป็นแค่สินค้าไร้ค่าที่สามารถแลกเปลี่ยนหรือทิ้งได้ตามต้องการ
แต่ฉีเติ่งเสียนไม่คิดอย่างนั้น อาจเป็นเพราะว่าเวอร์จิน่าดื่มกับเขา หรืออาจเป็นเพราะเธอหน้าตาดี...แต่ไม่ว่าเหตุผลอะไรก็ตาม ตอนนี้เขาแค่โกรธมากๆ
“ถ้าเชคอฟเป็นคนทำ ตอนนี้อิเลียน่าจินวาอาจตกอยู่ในอันตราย!” ฉีเติ่งเสียนคิดก่อนจะก้าวเท้ายาวๆ และพุ่งพรวดออกจากยิมมวยของตระกูลหลี่ทันที
“บูม!”
เขากระทืบเท้าบนพื้น แนวกระดูกสันหลังของเขานูนขึ้นแล้วเขาก็พุ่งตัวออกไปเหมือนมังกร เพียงแค่เสียงฟิ้วดังขึ้นหนึ่งครั้ง เขาก็อยู่ห่างออกไปเจ็ดถึงแปดเมตร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...